Biblia/1 Samuel: berrikuspenen arteko aldeak

}}{{bertset|1|9| Xilon otordu sakratua egin ondoren, jaiki zen Ana. Eli apaiza bere aulkian eseria zegoen, Jaunaren etxeko atari aurrean. }}{{bertset|1|10| Ana oso nahigabetua zegoen, eta negar‑malkotan otoitz egin zion Jaunari. }}{{bertset|1|11| Promes hau egin zion: <<«Jaun ahalguztiduna, begira zeure mirabe honen atsekabeari. Oroit zaitez nitaz. Ez ahaztu zeure mirabe hau. Jauna, semea ematen badidazu, zeuri eskainiko dizut bizitza osorako. Labainak ez du haren ile‑adatsa moztuko>>».

}}{{bertset|1|19| Biharamunean goizean jaiki eta, Jaunaren aurrean ahozpeztu ondoren, Ramara itzuli ziren, beren etxera. Elkartu zitzaion Elkana bere emazte Anari, eta oroitu zen honetaz Jauna. }}{{bertset|1|20| Haurdun gertatu zen Ana eta, garaia betetzean, semeaz erdi zen. Samuel eman zion izena, esanez: <<«Jaunarengandik dut hartua>>».

}}{{bertset|1|24| Bularra kendu ziolarik, berekin eraman zuen Anak haurra, txikia oraino, Xilora, Jaunaren etxera. Haurrarekin batera, hiru urteko zekorra, anega bat ogi-irin eta zahagi bat ardo eraman zituen. }}{{bertset|1|25| Hil zuten zekorra opari eskaintzeko, eta haurra Eliri eraman zioten. }}{{bertset|1|26| Honela ziotson Anak: <<«Barka, ene Jauna! Neu nauzu zure aurrean Jaunari otoizka ari izan zitzaion emakumea. }}{{bertset|1|27| Haur hauxe eskatzen nion Jaunari eta eman dit eskatzen niona. }}{{bertset|1|28| Horregatik, Jaunari uzten diot haurra, bizitza osorako Jaunari eskainia izanen da>>».

<<«Jaunarengan da ene bihotza pozten,

jasoko du bere gantzutuaren kopeta>>».

18 Samuelek, berriz, Jaunaren zerbitzuan ziharduen, lihozko soinekoz jantzia. 19 Urte oroz egin ohi zion amak tunika koskor bat eta bertara eramaten, bere senarrarekin urteroko oparia eskaintzera igotzen zenean. 20 Elik Elkana eta beronen emaztea bedeinkatu eta esan ohi zuen: <<«Eman biezazu Jaunak seme‑alabarik emakume honengandik, Jaunari eskainitakoaren ordez>>».

22 Oso zaharra zen Eli. Jakin zuen bere semeek israeldar guztiei egin ohi zietena, bai eta Jaunarekin elkartzeko etxolaren sarreran zerbitzua egiten zuten emakumeekin etzan ohi zirela ere, 23 eta honela mintzatu zitzaien: <<«Zergatik ari zarete jendeak adierazi dizkidan gauza izugarri horiek egiten? 24 Ez egin horrelakorik, ene semeok! Ez da batere ona entzuten ari naizena. Jaunaren herria okerbideratzen ari zarete! 25 Gizon batek beste gizon bat iraintzen badu, Jainkoa izan dezake bitarteko; bekatua Jaunaren aurka egiten badu, ordea, nor izan dezake aldeko?>>»

27 Behin batean, Jainkoaren gizon bat etorri zitzaion Eliri eta honela mintzatu: <<«Hau dio Jaunak: Garbi aski agertu nintzaion zure arbasoen senitarteari, Egipton faraoiaren esklabo zirelarik. 28 Israelen leinu guztietarik zuen aita hautatu nuen apaizgorako, nire aldarera igo zedin, intsentsua erre ziezadan eta nire santutegian efod delakoa jantzi zezan. Era berean, israeldarrek egindako eskaintza guztietarik beren zatia hartzeko eskubidea eman nien zuen aitaren ondorengoei. 29 Zergatik hartzen dituzu oinpean nire aginduz santutegian egiten dizkidaten opari eta eskaintzak? Zergatik hartzen dituzu zeure semeak aintzakotzat eta ez ni, Israel ene herriak eskainitakoetatik hoberenak hartu eta beraiek gizenduz?

30 <<«Horregatik, hau dio Jaunak, Israelen Jainkoak: Esan nuen, bai, zure etxea eta zure aitaren etxea izanen zela beti nire aurrean zerbitzari. Orain, ordea -dio Jaunak-, ez horrelakorik! Ohoratzen nauena dut ohoratuko; gutxiesten nautenak, aldiz, beheratu egingo ditut. 31 Egun batzuen buruan, hondatu eginen dut zure eta zure aitaren senitartearen agintea. Zure etxean ez da inor zahartzarora helduko. 32 Etsaia ikusiko duzu zeurean; Israel herriari, ordea, dena ongi aterako zaio. Zure etxean, berriz, bakar bat ere ez da zahartzarora inoiz helduko. 33 Hala ere, ez ditut zuretar guztiak egotziko nire aldaretik; horregatik, begiak bekaitzez urtuko zaizkizu eta bizia ahituko. Zure etxeko ondorengoak sasoirik hoberenean hilko dira. 34 Hofni eta Pinhas zure bi semeei gertatuko zaiena izango da ezaugarria: egun berean hilko zaizkizu biak.

35 <<«Zintzo izango zaidan apaiz bat dut sortaraziko; nire nahiaren arabera du hark jarduungo. Ondorengotza iraunkorra emango diot eta nire gantzutuaren zerbitzuan ibiliko da beti. 36 Zure etxean bizirik gelditzen direnek apaiz horren aurrean ahozpeztu beharko dute, zilarrezko diruren bat edota opilen bat eskatzeko, esanez: <Otoi, uztazu apaiz‑lanen bat egiten, ogi‑puskaren bat jan ahal izan dezadan>>»>.

-Zoaz eta egizu lo. Norbaitek berriro dei egiten dizula entzuten baduzu, esan: <<«Mintza, Jauna, adi duzu zeure morroi hau>>».

11 Eta honela mintzatu zitzaion Jauna Samueli: <<«Hara, zerbait egin behar dut Israelen. Entzungo duten guztiei durundi egingo diete bi belarriek. 12 Eliren etxearen kontra esan dudan guztia beteko dut egun horretan, hasi eta bukatu. 13 Jakinarazi nion bere etxea betiko zigortuko nuela, egin dituzten gaiztakeriengatik. Bazekien bere semeak Jainkoa iraintzen ari zirena, eta ez zituen zuzenarazi. 14 Horregatik, zin egin diot Eliren senitarteari, ezin izango duela sekula bere gaiztakeria garbitu, ez opariak eginez, ez eskaintzak ekarriz>>».

3 Gudariak etxoletara itzultzean, honela zioten israeldarren buruzagiek: <<«Zergatik jo ote gaitu gaur Jaunak filistearren eskuz? Ekar dezagun Xilotik Jaunaren itun‑kutxa; ea horrela, gure artean izanik, geure etsaiengandik salbatzen gaituen>>».

5 Jaunaren itun‑kutxa kanpalekuraino heldu zenean, israeldar guztiek deiadar egin zuten oihu handiz, lurrak ere dardar egiteraino. 6 Filistearrek, deiadar hura aditzean, esan zuten: <<«Zer dute hebertarrek beren etxoletan horrenbesteko deiadarra egiteko?>>»

Jakin zuten etorria zela kanpalekura Jaunaren kutxa, 7 eta izutu egin ziren. Honela zioten: <<«Jainkoa etorri zaie kanpalekura. Ai ene! Ez da horrelakorik gertatu orain arte. 8 Ai ene! Nork libratuko gaitu hebertar horien Jainko indartsuaren eskuetatik? Hauxe da egiptoarrak basamortuan era guztietako izurriz jo zituen Jainkoa. 9 Ea, filistearrok, eutsi gogor! Izan gizon eta ez zarete hebertarren menpe egongo, beraiek zuen menpe egon diren bezala. Izan gizon eta ekin guduari!>>»

19 Eliren erraina, Pinhasen emaztea, haurdun zegoen eta haurra izateko zorian. Jainkoaren kutxa harrapatu zietela, bere aitaginarreba eta senarra hilak zirela aditu zuenean, kuzkurtu eta haurra izan zuen, erdiminak etorri baitzitzaizkion. 20 Hilzorian zegoelarik, esan zioten inguruan zituen emaginek: <<«Ez larritu, semea izan duzu>>».

Emakumeak, ordea, ez zuen erantzun, ez eta jaramonik egin ere. 21 Haurrari Ikabod ezarri zion izena amak, hau da, <<«Ospegabe>>», esanez: <<«Eraman egin dute Israelen ospea>>». Jainkoaren kutxa harrapatu izanagatik, bere aitaginarreba eta senarrarengatik esan zuen hori. 22 Hau esan nahi zuen: <<«Eraman egin dute Israelen ospea; Jainkoaren kutxa harrapatu baitute>>».

6 Esku astunez jo zituen Jaunak Axdodeko biztanleak: zigortu eta erlakiztenak aterarazi zizkien Axdodekoei eta inguruetakoei. 7 Honelako izurritea ikusirik, Axdodeko jendeak esan zuen: <<«Ez dugu behar geure artean Israelen Jainkoaren kutxa, esku astunez jo baikaitu geu eta geure jainko Dagon>>».

Eraman zuten, beraz, Israelen Jainkoaren kutxa. 9 Eraman orduko, ordea, izugarrizko ikara sartu zien Jainkoak hiri hartakoei ere. Jo zituen gizonezkoak, txiki hala handi, eta erlakiztenak atera zizkien. 10 Orduan, Ekronera igorri zuten Jainkoaren kutxa. Heldu zenean, Ekrongo jendeak esan zuen oihuka: <<«Gu eta gure herria hil gaitzan ekarri digute Israelen Jainkoaren kutxa!>>»

11 Bilarazi zituzten, orduan, filistearren buruzagi guztiak eta esan zieten: <<«Bidal ezazue Israelen Jainkoaren kutxa. Itzul bedi bere tokira; bestela, hil egingo gaitu geu eta geure herria>>».

20 Eta Bet‑Xemexeko jendeak honela zioen: <<«Nork iraun dezake zutik Jainko Jaun santu honen aurrean? Nori eramango genioke kutxa gure artetik bidaltzeko?>>»

21 Orduan, mezulariak igorri zituzten Kiriat‑Jearimgo jendearengana, hau esatera: <<«Itzuli digute filistearrek Jaunaren kutxa. Jaitsi zaitezte eta eramazue gora, zeuenera>>».

2 Luzaroan egon zen Jaunaren kutxa Kiriat‑Jearimen, hogei urtez. Israel herri osoa Jaunarenganako irrikaz zegoen. 3 Orduan, honela mintzatu zitzaion Samuel Israel herri osoari: <<«Jaunarengana bihotz‑bihotzez itzuli nahi baduzue, jaurtiki zeuen artetik sasijainko arrotz guztiak eta Astarteren irudiak; bizi zaitezte Jaunari zeharo emanak eta ez zerbitza bera besterik. Askatuko zaituzte orduan filistearren eskuetatik>>».

4 Jaurtiki zituzten, beraz, israeldarrek Baalen eta Astarteren irudi guztiak, eta Jauna baizik ez zuten zerbitzatu. 5 Samuelek esan zuen: <<«Bil ezazue herri osoa Mitzpan eta nik otoitz eginen diot Jaunari zuen alde>>».

6 Bildu ziren, bada, Mitzpan. Atera zuten ura eta isuri zuten Jaunaren aitzinean. Egun hartan, barau eginez, hau zioten: <<«Bekatu egin dugu Jaunaren aurka>>». Samuel israeldarren buruzagi egin zen Mitzpan.

7 Filistearren buruzagiek, israeldarrak Mitzpan bilduak zeudela jakitean, israeldarrei erasotzea erabaki zuten. Hauek, ohartzean, beldurtu egin ziren filistearren aurrean, 8 eta esan zioten Samueli: <<«Ez utzi Jainko Jaunari gure alde dei egiteari, filistearren eskuetatik salba gaitzan>>».

10 Samuel erre‑oparia eskaintzen ari zen bitartean, filistearrak israeldarren aurka borroka egiteko hurbildu ziren. Orduan, Jaunak burrunba handiko trumoiak egin zituen filistearren kontra, izutu eta hondatu egin zituen israeldarren aurrean. 11 Israeldarrak Mitzpatik irten eta filistearren ondoren joan ziren, Bet‑Kar ingururaino erasoz. 12 Samuelek, harri bat harturik, Mitzpa eta Xen artean ipini zuen; toki hari Eben‑Ezer, hau da, <<«Laguntza‑Harria>>» eman zion izena, esanez: <<«Honaino lagundu digu Jaunak>>».

6 Nahigabetu egin zen Samuel <<«izenda iezaguzu errege bat, gida gaitzan>>» esan ziotenean. Eta otoitz egin zion Jaunari. 7 Jaunak erantzun zion: <<«Onartzazu herriak eskatzen dizun guztia. Ez zaituzte zu gutxiesten; ni naute gutxiesten, ez bainaute errege nahi beren gain. 8 Egiptotik atera nituenetik zapuztu egin naute, jainko arrotzak gurtzeko. Niri egin didatena bera egiten dizute orain zuri. 9 Onartzazu, beraz, haien eskaria; baina jakinarazi argi eta garbi, nolako eskubideak izanen dituen beraien gain aginduko duen erregeak>>».

10 Adierazi zion, beraz, Samuelek errege eske ari zitzaion herriari Jaunak esandako guztia, 11 eta erantsi zuen: <<«Hona hemen zuen gain aginduko duen erregearen eskubideak: semeak kenduko dizkizue, bere gurdizain eta zaldizko egiteko; erregearen gurdiaren aurretik ibili beharko dute lasterka. 12 Batzuk mila gizonen buru ipiniko ditu, beste batzuk berrogeita hamar gizonen buru. Batzuek erregearen alorrak goldatu beharko dituzte, beste batzuek uztak igitaitu; beste batzuek, berriz, armak eta gudu-gurdiak egin beharko dizkiote. 13 Alabak ere kenduko dizkizue, bere lurringile, sukaldari eta okin bihurtzeko. 14 Lur-sailik, mahastirik eta olibadirik ederrenak kenduko dizkizue, bere zerbitzariei emateko. 15 Uzta eta mahatsen hamarrenak hartuko dizkizue, bere funtzionario eta zerbitzariei emateko. 16 Zeuen morroi‑neskameak, zeuen gazterik bikainenak eta astorik hoberenak eramango dizkizue, beraren sailetan lan egin dezaten. 17 Artaldeen hamarrenak hartuko dizkizue; zeuok ere bere morroi eginen zaituzte. 18 Egun hartan, oihu egingo duzue, hautatu duzuen erregea dela‑eta; baina Jaunak ez dizue entzungo>>».

19 Hala ere, herriak ez zion kasurik egin nahi izan Samueli, eta honela ihardetsi zion: <<«Utikan! Erregea behar dugu; 20 beste herri guztiak bezalakoak izan nahi dugu. Gida gaitzala erregeak, joan dadila gure aurretik gure alde borrokatzera>>».

21 Aditu zuen Samuelek herriak eskatzen zion guztia eta Jaunari adierazi zion. 22 Jaunak erantzun zion Samueli: <<«Onar iezaiezu eskaria eta eman erregea>>».

Orduan, Samuelek esan zien israeldarrei: <<«Zoazte nor bere herrira>>».

9 (Antzina, Israelen, Jainkoari kontsulta egitera zihoanak honela esan ohi zuen: <<«Goazen ikusleagana>>». Izan ere, orain profeta deritzanari, lehen ikusle zeritzan).

14 Igo ziren, bada, hiriraino eta, hiriko atetik sartzearekin batera, Samuel agertu zitzaien, muinorantz zihoala. 15 Saul etorri aurreko egunean, jakinarazia zion Jaunak Samueli: 16 <<«Bihar ordu honetan, Benjamingo gizon bat bidaliko dizut. Horixe gantzutuko duzu, ene herri Israelen buruzagi izateko. Horrek salbatuko du nire herria filistearren menpetik. Ikusi dut, izan ere, ene herriaren atsekabea, eta heldu zait egin didaten oihua>>».

17 Samuelek Saul ikusi orduko, esan zion Jaunak: <<«Hona hemen aipatu nizun gizona. Hau izanen da nire herriaren agintaria>>».

-Hona hemen gordea zutena, jan. Zuretzat zegoen gordea, abagune honetarako. Horrela, <<«Nik gonbidatu dut jendea>>» esan dezakezu.

1 Hartu zuen, orduan, Samuelek oliontzia eta Sauli burura isuri zion; gero, besarkatuz, esan zion: <<«Hara, Jaunak bere herri Israelen buruzagi gantzutu zaitu. 2 Gaur, nire ondotik joan ondoren, bi gizon aurkituko dituzu Rakelen hilobi ondoan, Benjaminen mugetan, Tzeltzahen. Honela mintzatuko zaizkizu: <Agertu dira bila zabiltzan astoak; aita astoez ahaztu eta zuetaz kezkatua dago, bere semea aurkitzeko zer egin ez dakiela> >>».

Eta Samuelek jarraitu zuen: 3 <<«Jo aurrerantz eta, Taborreko arte‑arbolaren aldamenera heltzean, Betelera bidean gora, Jainkoarengana doazen hiru gizaseme aurkituko dituzue: batak hiru antxume eramango ditu, besteak hiru opil eta hirugarrenak ardo‑zahagia. 4 Agurtu eta bi opil emango dizkizuete; hartu. 5 Joan gero Jainkoaren Gibeara, han baitaude filistearren agintariak. Hirira sartu orduko, muinotik beherantz datorren profeta‑taldea ikusiko duzu; profeta‑trantzean aztoraturik etorriko dira, psalteri‑ eta danbolin‑joleak, txirula‑ eta zitara‑joleak aurretik dituztela. 6 Jaunaren espirituak hartuko zaitu zu ere; beste gizon bat bihurtuko zara. 7 Zantzu hauek gertatzean, egin eskura datorkizukeena, zeurekin izanen baituzu Jauna. 8 Jaitsi gero nire aurretik Gilgalera. Ni ere jaitsiko naiz zure ondoren, erre‑opariak eta bake‑opariak eskaintzera. Egon nire zain zazpi egunez, harik eta nik, etorririk, zer egin behar duzun adierazi arte>>».

Ordutik dator esaera hau: <<«Saul ere profeta artean?>>»

17 Deitu zuen Samuelek jendea Mitzpan Jaunaren aurrean bil zedin, 18 eta honela mintzatu zitzaien israeldarrei: <<«Hona zer dioen Jaunak, Israelen Jainkoak: Nik atera nuen Israel Egiptotik, eta nik askatu zintuztedan, zapaltzen zintuzteten egiptoar eta gainerako erreinu guztien menpetik. 19 Zuek, aldiz, gutxietsi egin duzue orain zeuen Jainkoa, berak gaitz eta atsekabe orotatik salbatu zaituzten arren. Honela diozue: <Utikan! Emaguzu erregea!> Jar zaitezte, bada, Jaunaren aurrean leinuka eta senitarteka>>».

26 Saul ere Gibeako bere etxera itzuli zen. Jainkoak bihotza ukitu zien gizon indartsu batzuk Saulekin joan ziren. 27 Baina beste maltzur‑gaizto batzuek honela zioten: <<«Zera salbatuko gaitu horrek!>>» Eta muzin egin zioten; ez zioten eskuerakutsirik batere eraman. Saulek, berriz, ezentzuna egin zien.

Orduan, Jabexeko jendeak esandakoa adierazi zioten. 6 Hitz haiek aditzen ari zela, Jaunaren espirituak hartu zuen Saul eta amorru bizitan jarri zen. 7 Idi‑parea hartu, laurkitu eta Israel lurralde osora bidali zituen puskak mandatari haiekin, esanez: <<«Hona zer egingo diegun Saulen eta Samuelen ondoren etortzen ez denaren idiei>>». Jaunaren beldurrak hartu zuen orduan herri osoa, eta denak bat eginik atera ziren. 8 Zenbatu zituen Saulek Bezek‑en, hirurehun mila israeldar ziren eta hogeita hamar mila Judako seme. 9 Saulek, orduan, esan zien etorritako mandatariei:

-Esaiezue Galaadeko Jabexekoei: <<«Bihar eguzkiak berotzean salbatuko zaituztegu>>».

Itzuli ziren, bada, mandatariak eta esan zieten hori Jabexekoei. Hauek poztu egin ziren, 10 eta honela esan zieten amondarrei: <<«Bihar zuengana aterako gara, eta egokien deritzazuena egingo diguzue>>».

-Lekuko dut, bada, Moises eta Aaron sortarazi eta zuen arbasoak Egiptotik atera zituen Jauna. 7 Orain, ordea, entzudazue: badut zuen kontra esatekorik Jaunaren aurrean. Hona zeinen leial izan den Jauna zuekiko eta zuen arbasoekiko: 8 Jakob Egiptora joan eta zuen arbasoek Jaunari oihu egin ziotenean, Jaunak Moises eta Aaron igorri zizkien; hauek atera zituzten zuen arbasoak Egiptotik eta lurralde honetan kokarazi. 9 Zuen arbasoak ahaztu egin ziren, ordea, Jaunaz, beren Jainkoaz, eta Jaunak Hatzorko gudarostearen buruzagi zen Sisera‑ren eskuetara eman zituen, bai eta filistearren eta Moabeko erregearen eskuetara ere, eta hauek gudukatu egin zituzten zuen arbasoak. 10 Orduan, oihu egin zioten Jaunari, esanez: <<«Bekatu egin dugu, baztertu egin dugu Jauna, Baalen eta Astarteren irudiak gurtzeko. Aska gaitzazu orain geure etsaien eskuetatik eta zerbitzatuko zaitugu>>». 11 Orduan, Jaunak Jerubaal, Bedan, Jefte eta Samuel bidali eta askatu egin zintuzten inguruan zenituzten etsaien eskuetatik, eta lasai bizi izan zarete. 12 Baina amondarren errege Nahax zuen aurka zetorrela ikusi orduko, <<«Utikan! Erregea nahi dugu agintari!>>» esan zenidaten, Jauna, zeuen Jainkoa, errege zenutelarik. 13 Hemen duzue, bada, zeuek hautatu eta eskatu duzuen erregea. Hara, Jaunak erregea eman dizue. 14 Jaunari begirune badiozue, bera zerbitzatzen baduzue eta beraren esana aditzen, Jaunaren hitza gutxiesten ez baduzue, Jaunak, zeuen Jainkoak, gidatuko zaituzte, bai zeuek, bai zeuen agintari izango duzuen erregea. 15 Baina Jaunaren esana entzun ez eta beraren hitza gutxiesten baduzue, bere eskua jasoko du Jaunak zuen aurka, zuen arbasoen aurka egin zuen bezala. 16 Zaudete, beraz, adi orain, Jaunak zuen aurrean eginen duen gauza harrigarri hau ikusteko. 17 Ez al gaude orain gariaren uzta-aroan? Dei eginen diot Jaunari, eta berak trumoiak eta euria bidaliko dizkigu. Horrela ikusi eta jakingo duzue zeinen gaiztakeria handia egin duzuen Jaunaren aitzinean, zeuentzat erregea eskatuz.

3 Filistearrek Geban zuten gudari‑taldea hil egin zuen Jonatanek, eta jakin zuten hori filistearrek. Saulek, orduan, adarrak joarazi zituen lurralde osoan, esanez: <<«Adi, hebertarrak!>>» 4 Israel osoak aditu zuen berri hau: <<«Saulek hil egin du filistearren gudari‑taldea, eta filistearrak amorraturik daude orain Israelen aurka>>». Orduan, herria Gilgalera bildu zen, Saulen ondora.

-Jendea sakabanatzen hasi zitzaidala eta erabakitako egunean zu ez zentozela ikusi eta filistearrak Mikmasen bilduak zeudela oharturik, 12 esan dut neure baitan: <<«Filistearrak etorriko zaizkit orain Gilgalen erasotzera, nik Jaunaren onginahia neureganatu baino lehen>>». Hala, erre‑oparia eskaini beharrean gertatu naiz.

19 Ez zen Israel osoan errementari bakar bat ere, honela esaten baitzuten filistearrek: <<«Ez da komeni hebertarrek ezpata eta lantzarik egin dezaten>>». 20 Hain zuzen ere, filistearrengana jo behar izaten zuten israeldarrek beren golde-nabar, haitzur, aizkora nahiz igitaiak zorroztera. 21 Zilarrezko txanpon erdia balio zuen goldea nahiz haitzurra, sardea nahiz eztena zorrozteak. 22 Honela, bada, borroka‑eguna heldu zenean, Saul eta Jonatanekin ziren gudariek ez zuten ezpatarik, ez lantzarik eskuetan, Saulek eta honen seme Jonatanek izan ezik.

-Goazen, bada, jentil arrotz horiengana. Ikus gaitzatela. 9 Eta <<«Geldi, gu zuengana joan arte!>>» esaten badigute, geure tokian geldituko gara, beraiengana igo gabe. 10 Aldiz, <<«Igo guregana!>>» esaten badigute, igo eginen gara, Jaunak eskura emango baitizkigu. Horixe izanen dugu seinale.

11 Agertu ziren, bada, biak filistearren gudari-toki aurrean, eta filistearrek honela zioten: <<«Hara, ateratzen ari dituk hebertarrak gorderik zeuden zuloetatik>>». 12 Gero, honela mintzatu zitzaizkien gudari-tokiko gizonak Jonatani eta ezkutariari:

24 Larri zeuden egun hartan israeldarrak, Saulek honelako zin‑hitzez mehatxatu baitzuen jendea: <<«Madarikatua ilunabarra baino lehen, neure etsaiez mendeka nadin arte, zerbait jan dezana!>>» Hala, inork ez zuen deus ere jan. 25 Lurrean eztia barreiatua zegoen oihan batera heldu zen giza talde osoa. 26 Baso hartara sartzean, ikusi zuten eztia zeriola; baina ez zuen inork ere eskua ahora eraman, zin‑hitzaren beldurrez. 27 Jonatanek, ordea, ez zuen entzun bere aitak jendeari ezarritako zin‑hitza. Luzatu zuen, beraz, eskuan zeraman makila‑muturra eta, eztitan sarturik, ahora eraman zuen. Bat-batean begiak argitu zitzaizkion. 28 Orduan, gizonetariko batek esan zion:

-Zuen aitak zin‑hitzez behartu gaitu: <<«Madarikatua gaur zerbait jan dezana>>». Eta hori, akituak gaudelarik.

1 Behin batean, Samuelek esan zion Sauli: <<«Jaunak bidali ninduen, zu beraren herri Israelen errege gantzutzeko. Entzun orain Jaunaren hitzak. 2 Hau dio Jaun ahalguztidunak: <Kontuak eskatu behar dizkiot Amalek herriari, Israeli egindakoarengatik, Egiptotik igotzean bidea eragotzi baitzion. 3 Orain, beraz, zoaz, xeha itzazu amalektarrak eta suntsitu haien ondasun guztiak; hil, gupidarik gabe, gizaseme eta emakumeak, haur eta bularrekoak, idi eta ardiak, gamelu eta astoak> >>».

4 Bildu zituen Saulek bere gizonak Telamen eta zenbatu: berrehun mila oinezko eta Judaren leinuko hamar mila gizon. 5 Saul, amalektarren hiriburura hurbildurik, zelatan jarri zen errekaldean. 6 Saulek esan zien kaindarrei: <<«Zoazte, alde egizue amalektarrengandik, haiekin batean honda ez zaitzatedan. Zuek ongi hartu zenituzten israeldarrak, Egiptotik zetozenean>>».

10 Orduan, Jauna honela mintzatu zitzaion Samueli: 11 <<«Damutu zait Saul errege egina, aldendu egin baita niregandik eta ez ditu bete nire esanak>>».

Aurkeztu zioten Agag. Dardar zetorren hau, bere baitan <<«Hemen dut heriotzaren garratza>>» esanez. 33 Samuelek esan zion: -Zure ezpatak emakume asko semerik gabe utzi zuenez, orain, emakume horiek bezala, zure ama geldituko da semerik gabe.

-Hartzazu zeurekin bigantxa bat eta esan: <<«Jaunari oparia eskaintzera nator>>». 3 Dei ezazu Jese oparirako. Adieraziko dizut orduan zer egin behar duzun. Nik erakutsiko dizudana behar didazu gantzutu.

Egin zizkien garbikuntzak Samuelek Jeseri eta beronen semeei, eta oparia eskaintzera gonbidatu zituen. 6 Heldu zirenean, Samuelek begiz jo zuen Eliab, eta esan zuen berekiko: <<«Zalantzarik gabe, aurrean du Jaunak bere gantzutua>>».

19 Orduan, Saulek mandatariak igorri zizkion Jeseri, esatera: <<«Bidal iezadazu artzain dabilen zeure seme David>>».

20 Jesek asto bat, ogia, ardo‑zahagia eta antxume bat hartu eta bere seme Daviden eskuz bidali zizkion Sauli. 21 Etorri zen, orduan, David Saulengana eta aurkeztu zitzaion. Atsegin handiz hartu zuen Saulek, eta bere ezkutari egin. 22 Jeseri hau esateko agindu zuen: <<«Geldi dadila David nirekin, oso begiko baitut>>».

<<«Saulek mila hil,

Davidek hamar mila!>>»

8 Saulek ez zuen kobla hori pozez entzun. Biziki haserretu zen, eta honela zioen: <<«Hamar mila Davidi eta mila niri! Erregetza besterik ez du falta!>>»

Izan ere, Saulek honela zioen bere baitan: <<«Ez diot nik eskurik erantsiko; erants diezaiotela filistearrek>>».

20 Mikal, Saulen beste alaba, Davidez maitemindua zegoen. Eta halaxe jakinarazi zioten Sauli, eta atsegin gertatu zitzaion berri hori. 21 Hau zioen berekiko: <<«Tranpan harrapatzeko emango diot alaba, ea filistearrek eskua eransten dioten>>».

22 Eta Saulek agindu zien bere morroiei: <<«Esaiozue ahapeka Davidi: <Erregearen begiko zara eta maite zaituzte beraren zerbitzari guztiek. Egin zaitez erregearen suhi> >>».

-Esaiozue Davidi: <<«Erregeak ez du ezkon‑saririk nahi, filistearren ehun zakil-mutur baizik, erregearen etsaiez mendekatuz>>».

19,1 David hiltzeko asmotan zebilela esan zien Saulek bere seme Jonatani eta bere zerbitzari guztiei. Saulen seme Jonatanek oso maitea zuen David eta 2 asmo horren berri eman zion Davidi, esanez: <<«Gure aita Saulek zu hiltzeko asmoa du. Zabiltza erne bihar goizean; gorde zaitez toki ezkuturen batean. 3 Atera eta aitaren ondoan jarriko naiz, zu egongo zaren landan. Zutaz mintzatuko natzaio eta ikusiko dut zer den asmo horretaz eta jakinaraziko dizut>>».

4 Jonatan, beraz, Daviden alde mintzatu zitzaion bere aita Sauli, esanez: <<«Errege jauna, ez zenioke gaitzik egin behar zeure zerbitzari Davidi, berak ere ez baitizu gaitzik egin. Beraren egintzak zure onerako izan dira guztiz. 5 Arriskuan jarri zuen bere bizia Goliat filistearra hil zuenean; horrela, garaipen handia eman zion Jaunak Israel osoari; zeuk ikusi zenuen eta poztu zinen. Zergatik egin behar duzu gaiztakeria hori, odol errugabea isuriz, David arrazoirik gabe hilez?>>»

6 Entzun zuen Saulek Jonatanen esana eta zin egin zuen: <<«Ez da hilko, ez, ala Jauna!>>»

9 Hortan, Jaunak bidalitako espiritu gaiztoak hartu zuen Saul. Hau jauregian eseria zegoen, lantza eskuan, eta David zitara jotzen ari zitzaion. 10 Saulek hil egin nahi izan zuen David, lantzaz hormari josiz. Saihestu zen, ordea, David Saulen aurretik, eta horman sartu zen lantza. Ihes egin eta salbatu zen gau hartan David. 11 Saulek, ordea, bere mandatariak igorri zituen Daviden etxera, zaindu eta biharamun goizean hil zezaten. Bere emazte Mikalek berri hau eman zion Davidi: <<«Orain gauez ihes egin eta salbatzen ez bazara, bihar hil egingo zaituzte>>».

12 Eta leihotik behera eraitsi zuen. Orduan, Davidek ihes egin zuen eta bere burua salbatu. 13 Mikalek etxeko idoloa hartu eta ohean sartu zuen; ezarri zion burualdean ahuntz‑ilezko oihala eta ohe-azalez estali zuen. 14 David atxilotzera Saulek bidalitako mandatariak heltzean, gaixorik zegoela esan zien Mikalek. 15 Berriro ere bidali zituen Saulek mandatariak, David ikus zezaten. Esan zien: <<«Ekardazue ohean bada ere, hil egin behar dut eta>>».

-Berak esan zidan: <<«Utzi ihes egiten; bestela, hil egingo zaitut!>>»

18 David, ihes egin eta bere burua salbatu ondoren, Samuelengana joan zen Ramara eta Saulek berari egindako guztiaren berri eman zion. Orduan, Samuel eta biak Naiot‑era joan ziren eta han gelditu. 19 Honela esan zioten Sauli: <<«Hara, David Ramako Naioten dago!>>»

23 Joan zen, bada, Saul Ramako Naiotera, eta bera ere Jaunaren espirituak hartu eta profeta‑trantzean sartu zen, Ramako Naiotera heldu arte. 24 Bera ere biluztu eta beste guztiekin batera sartu zen profeta‑trantzean Samuelen aitzinean. Han egon zen etzana, larrugorri, egun eta gau osoan. Horregatik dator esaera: <<«Saul ere profeta artean?>>»

-Ongi daki zuen aitak begiko nauzula. Hau esango zuen bere baitan: <<«Ez dezala jakin honetaz deus ere Jonatanek, atsekabe ez dadin>>». Hara, Jauna bizi dela eta zu bizi zarela bezain egia da, heriotzaren eta nire artean pauso bat baizik ez dagoela.

-Bihar ilberri da, eta egun horretan erregearen ondoan eseri beharko nuke bazkaltzeko. Utzidazu joaten; landan gordea egongo naiz arratsaldera arte. 6 Zuen aitak nire galdera egiten badu, esaiozu: <<«Bere sorterri Belenera ahalbailehen joaten uzteko eskatu zidan Davidek, urteroko oparia bere ahaide guztiekin egiteko>>». 7 <<«Ongi da>>» erantzungo balu, lasai nintzateke; haserretuko balitz, ordea, gauza jakina litzateke erabakia duela ni hondatzea. 8 Egidazu mesede hau zeure morroi honi; izan ere, ituna eginarazi didazu zeurekin Jaunaren izenean. Niregan inolako gaiztakeriarik baldin bada, hil nazazu zeuk; zertarako eraman ni zuen aitaren aurrera?

12 Jonatan honela mintzatu zitzaion Davidi: <<«Israelen Jainko Jaunarengatik esaten dizut, bihar edo etzi, garai honetan, ikertuko ditudala gure aitaren asmoak. Zurekiko asmo onak baditu eta norbait berehala bidali eta adierazten ez badizut, 13 zigor nazala Jaunak gogor. Gure aitak zu hondatzeko asmotan irauten badu, berriz, adieraziko dizut eta ihes egiten utziko, bakean joan zaitezen. Izan bedi Jauna zurekin, gure aitarekin izan zen bezala. 14 Egun hartan, bizi baldin banaiz, har nazazu onez, Jaunak nahi bezala. Hila baldin banaiz, berriz, 15 ez ukatu inoiz zeure onginahia nire senitarteari, Jaunak Daviden etsai guztiak banan‑banan lurretik suntsiaraziko dituenean>>».

16 Honela, Jonatanek ituna egin zuen Daviden etxearekin, esanez: <<«Eska biezaizkio Jaunak kontuak Davidi; hobeki esan, beronen etsaiei>>».

17 Jonatanek zin egin zion berriro Davidi, elkarri zioten maitasunagatik, bere burua bezain maite baitzuen. 18 Jonatanek esan zion gero Davidi: <<«Bihar ilberri‑jaia da eta han ez zaudela nabarituko dute, zure jarlekua hutsik egonen baita. 19 Etzi, jaitsi zaitez eta gorde, lehengo hartan ezkutatu zinen toki berean. Egon jarririk Etzel harriaren ondoan. 20 Hiru gezi jaurtikiko ditut alde horretarantz, jo-puntura botatzen ariko banintz bezala, 21 eta morroia bidaliko dut, esanez: <Hoa eta bila itzak geziak>. Morroiari <Hi baino honantzago dituk geziak, har itzak> esango banio, orduan etor zaitezke, dena bakean izango baita. Ez da arriskurik izango, ala Jauna! 22 Baina mutilari <Hi baino harantzago dituk geziak> esango banio, zoaz ihesi, Jaunak bidaltzen zaitu eta. 23 Biok elkarri eman diogun hitzaz, berriz, izan bedi Jauna gu bion artean testigu betierean>>».

24 Ezkutatu zen, bada, David landan. Ilberri‑jaia heltzean, jarri zen erregea otordurako, bazkaltzeko. 25 Ohi zuen tokian jarri zen erregea, horma ondoko jarlekuan. Jonatan jaiki egin zen. Abner Saulen aldamenean eseri zen. Daviden tokia, berriz, hutsik zegoen. 26 Egun hartan Saulek ez zuen deus ere esan, berekiko pentsatuz: <<«Ustekaberen bat izango zuen. Ez zen garbi egongo, ez zituen garbikuntzak egingo>>». 27 Biharamunean, ilberri ondoko bigarren egunean, berriro ere Daviden tokia hutsik zegoen. Saulek esan zion bere seme Jonatani:

-Belenera joateko baimena eskatu zidan arren eta arren. 29 Honela esan zidan: <<«Utzidazu joaten, otoi; senitartekoon oparia eskaini behar baitugu herrian, eta anaiak joateko agindu dit. Orain, beraz, begiko baldin banauzu, utzidazu, arren, anaia ikustera joaten>>». Horregatik, ez da etorri erregearen mahaira.

41 Mutikoa joatean, atera zen David hegoaldetik eta lurreraino makurtu zen, hiru bider ahozpeztuz. Besarkatu zuten elkar, eta negar egin zuten elkarrekin. 42 Jonatanek esan zion Davidi: <<«Zoaz bakean. Jaunaren izenean egin diogu zin elkarri. Izan bedi Jauna betierean gu bion artean, eta gu bion ondorengoen artean>>».

-Agindu hau eman dit erregeak: <<«Ez dezala inork jakin zertara bidaltzen zaitudan eta zer agindu dizudan>>». Mutilei, berriz, halako tokira egin diet dei. 4 Zer duzu eskura? Emazkidazu bost ogi edo aurkitzen duzuna.

-Ez al da hori David, bere herrian errege dena? Ez al zioten horri kantatzen, dantza eginez, <<«Saulek mila hil, Davidek hamar mila>>»?

6 Saulek jakin zuen ikusiak zituztela David eta beronekin ziren gizonak. Gibean zegoen Saul, muino batean, tamarindo baten azpian jarria, lantza eskuan eta zerbitzariak inguruan zutik. 7 Esan zien, orduan, inguruan zutik zituen zerbitzariei: <<«Entzun, benjamindarrok! Jeseren seme horrek zuei guztioi ere lurrak eta mahastiak emango dizkizuelakoan eta ehuneko nahiz milako giza taldeen buru egingo zaituztelakoan 8 al zabiltzate denok nire aurka azpilanean? Inork ere ez dit salatu nire semeak ituna egin duela Jeseren seme horrekin. Zuetarik bat ere ez zait errukitu, inork ez dit jakinarazi nire semeak nire aurka zelatan jarri zuela nire morroi bat. Horixe da, bada, gaur gertatzen ari dena>>».

9 Saulen zerbitzarien artean zutik zegoen Doeg edomdarrak erantzun zion: <<«Jeseren semea Nobera heltzen ikusi nuen nik, Ahituben seme Ahimelekengana. 10 Honek kontsulta egin zion Jaunari Davidi buruz; gero, janariak eman zizkion eta Goliat filistearraren ezpata ere bai>>».

Doeg edomdarrak jo eta hil egin zituen apaizak; lihozko efod‑jantzia soinean zeramaten laurogeita bost gizaseme hil zituen egun hartan. 19 Gero, Nob apaiz‑hirian, ezpataz hil zituen Saulek bertako gizaseme eta emakumeak, neska‑mutiko eta bularreko haurrak, idi, asto eta ardiak. 20 Ahimeleken seme eta Ahituben biloba bat bakarrik salbatu zen, Abiatar zeritzana, Davidengana ihes eginez. 21 Abiatarrek aditzera eman zion Davidi, Saulek Jaunaren apaizak hilarazi zituela. 22 Davidek, orduan, Abiatarri: <<«Banekien, bai, egun hartan han gertatu zen Doeg edomdarra ez zela geldituko Sauli berri eman gabe. Neu nauzu aitaren senitarteko guztien heriotzaren errudun. 23 Geldi zaitez nirekin; ez izan beldur. Ene biziaren bila dabilena bera dabil zurearen bila ere. Nire ondoan ongi babestua egonen zara>>».

1 Behin batean, albiste hau eman zioten Davidi: <<«Filistearrak Keila hiriari erasoka ari dira eta larrainetako garia lapurtzen>>».

7 David Keilara etorria zelako berria eman ziotelarik, esan zuen Saulek: <<«Eskuetara eman dit Jaunak; bere burua giltzapetu du horrek, ate eta morroilodun hirian sartuz>>».

14 David basamortura joan zen bizitzera, hango haitzarteetara, eta Zif basamortuko mendietan gelditu zen. Egunero zebilen Saul Daviden bila, baina Jainkoak ez zuen David haren eskuetara eman. 15 Ikusi zuen Davidek Saul aterea zela berari bizia kentzeko eta Zif basamortuan gorde zen, Horexen. 16 Jonatan, Saulen semea, Horexera joan zen Daviden bila, eta Jainkoarengan uste on izatera bultzatu zuen, 17 esanez: <<«Ez izan beldur. Ez zaitu harrapatuko gure aita Saulek. Israelgo errege izango zara, eta ni bigarren, zure hurrengo. Gure aita Saulek berak ere badaki hori>>».

24 Gizon haiek Ziferantz abiatu ziren, Saulen aurretik. David, berriz, bere gizonekin Maon eremuan zebilen, lautadan, basamortuaren hegoaldera. 25 Saul bere gizonekin Daviden bila hasi zen. Horren berri izatean, David haitzartera jaitsi eta Maon eremuan gelditu zen. Saul ere, hori jakitean, Maon eremuan barrena abiatu zen, Daviden ondoren. 26 Saul mendi‑malda batetik zihoan; David, berriz, bere gizonekin beste maldatik. David lasterka zihoan, Saulengandik ihesi. Saul bere gizonekin David eta beronen gizonak inguratzen ari zen, harrapatzeko. 27 Orduan, mandatari bat etorri zitzaion Sauli, esanez: <<«Zatoz bizkor, filistearrak sartu zaizkigu geure lurraldean>>».

28 Hala, Daviden ondoren ibiltzeari utzi eta filistearrei aurre egitera itzuli zen Saul. Horregatik deritza toki hari Sela‑Hamahlekot, hau da, <<«Bereizte‑harkaitza>>».

1 David handik igo eta En‑Gediko haitzarteetan gelditu zen. 2 Filistearrak borrokatzetik itzultzean, esan zioten Sauli: <<«En‑Gediko eremuan duzu David>>».

3 Hartu zituen Saulek hiru mila gizon, Israel osoan aukeratuak, eta David eta honen gizonen bila joan zen Tzure‑Jeelimera, hau da, <<«Basahuntzen Harkaitzetara>>». 4 Bide ondoan zegoen ardi‑eskorta batera heltzean, leize-zulo batean sartu zen Saul sabela hustutzera. Leize hartantxe zeuden, hain zuzen, barru‑barruan gorderik, David eta beronen gizonak. 5 Hauek esan zioten Davidi:

-Gaur bete da Jaunak esan zizun hura: <<«Zure esku uzten dut zure etsaia; egiozu egokien iruditzen zaizuna>>».

-Zergatik entzuten diozu David zu hondatu nahian dabilela diotsun jendeari? 11 Une honetan zeure begiz ikus dezakezunez, nire esku utzi zaitu gaur Jaunak leize-zuloan. Zu hiltzeko esaten zidaten, baina errukitu egin natzaizu, neure buruari hau esanez: <<«Ez diot erantsiko eskurik nire jaunari, Jaunak gantzutua baita>>». 12 Hona hemen, ene aita, hona zure soingainekoaren ertza nire eskuan. Soingainekoaren ertza ebaki, bai, baina zu ez zaitut hil. Ohar zaitez eta jakizu, ez dudala asmo txarrik, ez maltzurkeriarik, eta ez dizudala kalterik egin. Zu, aldiz, nire bila zabiltza bizia kentzeko. 13 Izan bedi Jauna gu bion artean epaile! Mendeka nazala Jaunak zure bidez! Baina nik ez dizut eskurik erantsiko. 14 Esaera zaharrak dioena: <<«Gaiztoek gaiztakeria>>». Nik, ordea, ez dizut eskurik erantsiko. 15 Noren bila zabiltza, zu, Israelgo errege hori? Noren atzetik zoaz? Zakur akabatuaren atzetik? Arkakusoren baten atzetik? 16 Izan bedi Jauna gu bion artean epaile, erabaki beza berak zure eta nire artean; azter eta zain beza nire auzia, eta aska nazala zure eskuetatik!

4 Basamortuan zebilelarik, entzun zuen Davidek Nabal ardi‑mozten ari zela 5 eta hamar mutil bidali zizkion, esanez: <<«Igo zaitezte Karmelera Nabalengana; egiozue nire izenean bake‑agurra 6 eta esan: <Izan ongi! Bakea zurekin, bakea etxekoekin, bakea zurean diren guztiekin! 7 Ardi‑mozten ari zarela entzun dut. Zure artzainak gurekin izan zirenean, ez genien inolako kalterik egin; Karmelen izan ziren bitarte guztian ez genien deus ere ukitu. 8 Galdegiezu zeure morroiei eta esango dizute. Orain, beraz, har itzazu ongi mutil hauek, egun egokian baitatoz. Eman, otoi, zeure zerbitzarioi eta David zeure adiskideari eskura duzuna> >>».

9 Daviden mutilek, heldu zirenean, hitz horiek esan zizkioten Nabali, Daviden izenean, eta zain gelditu ziren. 10 Nabalek, ordea, erantzun zien Daviden mutilei: <<«Nor da David hori? Nor da Jeseren seme hori? Gaur egun esklabo asko dabil bere jabearengandik ihesi. 11 Neure ogia, neure ura eta moztaileentzat hil ditudan abereen okela hartu eta nondik datorren ere ez dakidan jendeari eman behar al dizkiot?>>»

12 Itzuli ziren, beraz, Daviden mutilak beren bidetik eta, heldu zirenean, hori guztia adierazi zioten Davidi. 13 Honek, orduan, agindu zien bere mutilei: <<«Hartu nork bere ezpata gerrian!>>»

14 Morroietarik batek adierazi zion Nabalen emazte Abigaili: <<«Hara, Davidek mandatariak igorri ditu basamortutik, gure nagusiari bake‑agurra egitera. Honek, ordea, zakar erantzun die. 15 Gizon haiek oso ongi jokatu zuten gurekin, ez ziguten inolako kalterik egin, eta ez ziguten deus ere ukitu larreetan haiekin ibili ginen bitartean. 16 Babesle izan genituen, gau eta egun, beraien artean artzain ibili ginen bitarte guztian. 17 Pentsa ezazu eta ikusi zer egin behar zenukeen; bestela, erabakia baitago gure nagusiaren eta beronen etxe osoaren hondamendia. Maltzur‑gaizto horrekin ezin baitu inork hitzik ere egin>>».

18 Abigailek, bizkor, hartu zituen berrehun ogi, bi zahagi ardo, bost ahari burduntzian erreak, bost arroa gari xigortu, ehun mahaspasa‑mordo eta berrehun piku‑opil eta astoen gainean ezarri zituen. 19 Gero, esan zien bere morroiei: <<«Zoazte nire aurretik; ni atzetik joango naiz>>».

Bere senar Nabali ez zion ezer ere esan. 20 Asto baten gainean jarria, Abigail mendiko toki gordeetan behera zihoalarik, han non datorren beherantz David bere gizonekin emakumearen aldera. Bat-batean, aurrez aurre gertatu ziren. 21 Davidek hizketa hau zekarren: <<«Alferrik ari izan naiz basamortuan haren ondasun guztiak zaintzen, harenak batere ukitu gabe, on egina orain gaizki ordaintzeko! 22 Zigor dezala Jaunak gogor David, baldin eta horren etxekoen artean gizonezko bat ere bizirik uzten badut egunsentirako>>».

23 Abigail, David ikusi orduko, asto gainetik bizkor jaitsi eta makurtu egin zen Daviden aitzinean, lurreraino ahozpeztuz. 24 Oinetaraino makurtuz, esan zion: <<«Neurea, bai, neurea dut errua, jauna! Utzidazu, otoi, mintzatzen eta entzun zeure mirabe honen hitzak. 25 Arren, ez egin kasurik, ene jauna, Nabal maltzur‑gaizto horri. Ongi emana du bere izena: zital deritza, eta zital hutsa da, izan ere. Nik ez nituen ikusi zuk bidalitako mutilak. 26 Baina, Jauna badela eta zu hemen zaudela bezain egia da Jaunak berak galarazi dizula odola isurtzea eta mendekua zeure eskuz egitea. Gerta bekie Nabali gertatuko zaiona, zu hondatu nahian dabiltzan etsaiei ere. 27 Har itzazu, ene jauna, ekarri dizkizudan eskuerakutsiak eta eman zeure mutilei. 28 Barka, otoi, zeure mirabe honen errua. Ondorengotza sendoa emanen dizu Jaunak, Jaunaren gudua ari baitzara egiten, eta bizitza osoan ez da okerkeriarik aurkitu zuregan. 29 Inoiz, norbaitek, zu hil nahian, erasotzen badizu, Jaunak, zure Jainkoak, ongi gordeko du zure bizia bere eskuetan. Zure etsaien biziak, aldiz, jaurtiki egingo ditu, harria habailaz bezala. 30 Esandako on guztiak emango dizkizu Jaunak eta zu, ene jauna, Israelen buruzagi eginen zaitu. 31 Ez dezazula orduan, ez kezkatu, ez damutu beharrik izan, odol errugabea isuri eta mendekua zeure eskuz egina duzulako. Jaunak ondasunez bete zaitzanean, oroit zaitez zeure mirabe honetaz>>».

39 Nabal hila zela aditu zuelarik, esan zuen Davidek: <<«Bedeinkatua Jauna! Nire alde jokatu baitu Nabalek egin zidan irainaren aurrean. Okerra egitea galarazi dit; Nabali, berriz, gainera bota dio Jaunak bere gaiztakeria>>».

26,1 Zifekoak Gibeara etorri ziren Saulengana, esatera: <<«Ez al dakizu David Hakila mendixkan, basamortu‑ertzean, dagoela gordea?>>»

27,1 Davidek honela zioen bere baitan: <<«Halakoren batean, Saulen eskuak galdu behar nau! Filistearren lurraldera ihes egin eta neure burua salbatzea izanen dut hoberena. Horrela, etsiko du Saulek eta ez da nire bila ibiliko Israel lurraldean, eta ni libre izango naiz haren eskuetatik>>».

5 Davidek esan zion Akixi: <<«Begiko banauzu, emadazu tokia zeure lurraldeko hirixkaren batean, bertan bizi nadin: ez da egoki ni, zure zerbitzari hau, zure ondoan errege‑hirian egotea>>».

11 Davidek ez zion inori bizia barkatzen, ez gizonei, ez emakumeei, Gatera inor ez eramatearren; beraren jokabidearen berri inork eman ez zezan. Horrela jokatu zuen Davidek filistearren artean bizi izan zen denboraldi guztian. 12 Akixek uste osoa zuen Davidengan eta honela zioen bere baitan: <<«Gorrotagarri egin da David bere herri Israelentzat. Neure menpe izanen dut betiko>>».

-Bidal ezazu gizon hori, doala izendatu zenion tokira. Ez dadila etor gurekin gudura; borrokaldian ez ote zaigu, gero, etsai bihurtuko? Izango ote luke aukera hoberik bere nagusiarekin adiskidetzeko, gure mutilei lepoa moztuz baino? 5 Ez al da David hau, <<«Saulek mila hil, Davidek hamar mila>>» denek batera kantatzen zioten huraxe bera?

16 Horrela, bada, gidatu zituen. Landan sakabanaturik aurkitu zituzten jan‑edanean, filistearrei eta Judakoei lapurturiko harrapakinen ugariarengatik jai egiten. 17 Biharamunean, egunsentitik ilunabarrera oldartu zitzaien David; ezin izan zuen batek ere ihes egin, gamelu gainera igo eta ihesi joan ziren laurehun gazteek izan ezik. 18 Amalektarrek ebatsiriko guztia eskuratu zuen Davidek, bai eta bere bi emazteak ere. 19 Ez zitzaien inor ere falta, ez txiki eta ez handi, ez seme eta ez alaba, ez eta harrapakinik ere. Lapurtua zieten guztia eskuratu zuen Davidek. 20 Artalde eta abere‑taldeak ere eskuratu zituen. Jendeak abereak hartu eta Daviden aitzinera eraman zituen, esanez: <<«Hona Davidentzako harrapakinak>>». 21 Gero, berrehun gizonengana, nekaturik zeudelako berari jarraiezinik Besor ibarrean utzi zituen haiengana, itzuli zen David. Hauek bidera irten zitzaizkien Davidi eta beronekin zetorren jendeari. Davidek hurbildu eta bake‑agurra egin zien. 22 Davidekin erasora joanak ziren baina maltzur eta zikoitz zirenek esan zuten:

<<«nolako zatia borrokara doanak,

Berdin hartuko dute denek>>».

26 Tziklagera heldu zenean, harrapakin haietarik zatiak bidali zizkien Davidek bere herrikide zituen Judako buruzagiei, esanez: <<«Hartzazue emaitza hau, Jaunaren etsaiei kendu dizkiegun harrapakinetarik>>». 27 Hauei guztiei bidali zizkieten emaitzak: Betelen, Negeveko Ramoten, Jatiren, 28 Aroeren, Sifmoten, Extemoan, 29 Rakalen, jerahmeeldar hirietan, kaindar herrietan, 30 Horman, Bor‑Axanen, Ataken, 31 Hebronen eta David bere gizonekin ibili izan zeneko beste toki guztietan bizi zirenei.

31,1 Azkenean, ekin zioten filistearrek borrokari israeldarren kontra. Hauek ihesi joan ziren filistearren aurretik eta hilak gertatu ziren Gilboa mendian. 2 Pertsegitu zituzten filistearrek Saul eta honen semeak, eta Saulen seme Jonatan, Abinadab eta Malki‑Xua hil egin zituzten. 3 Orduan, Sauli oldartu zitzaizkion bete‑betean; joan zitzaizkion ondoren arkulariak eta larriki zauritu zuten. 4 Saulek esan zion bere ezkutariari: <<«Atera ezpata eta sar iezadak alderik alde, jentil arrotz horiek jo ez nazaten eta iseka egin ez diezadaten>>».