Biblia/Baruk: berrikuspenen arteko aldeak

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
Theklan (eztabaida | ekarpenak)
No edit summary
Etiketa: 2017 wikitestu editorearekin
Theklan (eztabaida | ekarpenak)
No edit summary
Etiketa: 2017 wikitestu editorearekin
10. lerroa:
}}
 
== 1. atala ==
<br/> 1,1 Hona hemen Baruken liburua. Baruk Neriasen semea zen, eta haren arbasoak Maasias, Sedekias, Asadias eta Helkias izan ziren. Liburua Babilonian idatzi zuen, 2 babiloniarrek Jerusalem hartu eta erre ondorengo bosgarren urteko* hilaren zazpian.
3 Barukek Joiakimen seme Jekonias* Judako erregearen eta entzutera etorritako herri guztiaren aurrean irakurri zuen liburua; 4 handikiak, printzeak, herri‑agintariak eta herritar guztiak bildu ziren, hots, Babilonian, Sud ibai* inguruan, bizi ziren israeldar guztiak, txiki eta handi.
5 Guztiek negar, barau eta otoitz egin zuten. 6 Gero, diru-bilketa egin zuten, bakoitzak bere ahalbideen neurrian eman zuelarik; 7 eta dirua Jerusalemera, Helkiasen seme eta Salomen iloba zen Joakim apaizari* eta Jerusalemen bizi ziren beste apaiz eta herritarrei bidali zieten. 8 Aldez aurretik, Siban hilaren hamarrerako, berreskuratuak zituen Barukek babiloniarrek tenplutik harrapatutako ontziak, Jerusalemera berriro itzultzeko; Josiasen seme eta Judako errege Sedekiasek* eginarazitako ontziak ziren, 9 Babiloniako errege Nabukodonosorrek Jekonias erregea, buruzagi, esklabo, handiki eta herriko jendearekin Jerusalemdik Babiloniara eraman* ondoren.
10 Mezu hau bidali zieten: «Dirua bidaltzen dizuegu, erre‑opari eta barkamen‑oparietarako abereak eta intsentsua eros ditzazuen; eskaini labore‑opari eta sakrifizioak Jaunaren, gure Jainkoaren, aldare gainean, 11 eta egizue otoitz Babiloniako errege Nabukodonosorren eta beronen seme Baltasarren osasunerako, zeruak dirauen artean bizi daitezen; 12 eman diezazkigula Jaunak indarra eta argia Babiloniako errege Nabukodonosor eta beronen seme Baltasarren babespean bizi ahal izateko; luzaroan zerbitza ahal ditzagula eta berorien onginahia geureganatu. 13 Egin otoitz gure alde ere Jaunari, gure Jainkoari, bekatu egin baitugu beraren kontra, eta orain arte ez du bere haserre‑sumina guregandik urrundu.
14 «Irakurri liburu hau: Etxola Jaietan* eta beste egun egokietan Jaunaren etxean bekatuak aitor ditzazuen bidaltzen dizuegu. Honela egingo duzue otoitz:
<br/>DAMU‑OTOITZA (1,15‑‑3,8)
<br/>Bekatuen aitorpena
<br/> 15 «Jauna, gure Jainkoa, bakarrik da zuzena! Gu, berriz, lotsagarri gaude, gaur ikus daitekeenez: lotsagarri judatarrok eta Jerusalemgo bizilagunok, 16 lotsagarri gure errege, agintari, apaiz, profeta eta gurasoak. 17 Bekatu egin dugu Jaunaren aurka: 18 ez gatzaizkio leial izan. Ez dugu aditu Jaunaren, geure Jainkoaren, mintzoa eta ez diegu jarraitu eman dizkigun aginduei. 19 Jaunak Egiptotik gure gurasoak atera zituen egunetik gaurdaino, ez gatzaizkio Jaunari, geure Jainkoari, leial izan, uko egin diogu haren mintzoa aditzeari. 20 Horregatik, oraintxe ere zoritxarrez josiak eta Jaunaren madarikaziopean gaude; madarikazio hau Jaunak Moisesen bitartez adierazi zuen, esnea eta eztia darizkion lurraldea guri emateko arbasoak Egiptotik atera zituenean. 21 Ez dugu aditu Jaunaren, geure Jainkoaren, mintzoa eta ezentzun egin diegu bidali dizkigun profeten esanei; 22 aitzitik, nork bere joera gaiztoei jarraituz, jainko arrotzak zerbitzatu ditugu eta Jaunari atsegin ez zaiona egin.
<br/>Merezitako zigorra
<br/> 2,1 «Horregatik, Jaunak bete egin du bere mehatxua, gure eta Israelgo gobernarien aurka, gure errege eta buruzagien aurka, Israelgo* eta Judako jendearen aurka emandako hitza. 2 Ez da inoiz ere ikusi zerupean Jainkoak, Moisesen legean idatzirik dagoena betez, Jerusalemen egin duenaren antzekorik, 3 nork bere seme‑alaben haragia jateraino ere iritsi baikara. 4 Inguruko erresumen menpe utzi gaitu Jaunak eta albo‑herrietan sakabanatu, beraien isekagai eta madarikazio bihurtuz. 5 Besteen nagusi izan beharrean, menpeko gertatu gara, bekatu egin baitugu Jaunaren, geure Jainkoaren, kontra, haren mintzoari ezentzun eginez.
6 «Jauna, gure Jainkoa, bakarrik da zuzena! Gu eta gure gurasoak, berriz, lotsagarri gaude, gaur ikus daitekeenez. 7 Jaunak gure kontra iragarritako zoritxar guztiak erori zaizkigu gainera; 8 halaz guztiz, ez diogu erregutu Jaunari, nor bere joera gaiztoetatik bihurtzeko asmoz. 9 Horregatik, Jauna erne egon da eta azkenean zoritxarrok bidali dizkigu. Izan ere, Jauna zuzena da, zuzena egiteko agindu digun guztian; 10 guk, ordea, ez dugu haren mintzoa aditu, eman dizkigun aginduei jarraituz.
<br/>Erregua
<br/> 11 «Jauna, Israelen Jainkoa, esku indartsuz atera zenuen zeure herria Egiptotik*, mirariak eta egintza harrigarriak eginez; ahalmen handiz eta esku bizkorrez atera ere, izen ospetsua gaurdaino zeureganatuz; 12 guk, berriz, Jauna, geure Jainkoa, bekatu egin dugu, desleial izan gatzaizkizu, zure erabaki guztien kontra jaiki gara. 13 Urrundu zeure haserrea guregandik, baztertuak eta gutxituak baikaude sakabanatu gaituzun herrialdeetan.
14 «Entzun, bada, Jauna, gure otoitza eta erregua, libra gaitzazu zarena zarelako, eta egizu geuregana dezagula erbesteratu gaituztenen onginahia, 15 mundu guztiak jakin dezan zeu zarela Jauna, gure Jainkoa, zeure herritzat aukeratu baituzu Israel herria. 16 Begira, Jauna, bizi zaren zerutik eta har gaitzazu gogoan! Makurtu, Jauna, belarria eta entzun! 17 Ireki begiak eta ikusi! Kontura zaitez, Jauna, Hilen Egoitzan daudenek, bizi‑arnasa galdu dutenez, ezin zaituztela goretsi eta zure salbamena iragarri; 18 atsekabez beterik dagoenak, begiak ia itzalirik eta barnea goserik dituenak goretsiko zaitu eta zure salbamena iragarriko.
19 «Jauna, geure Jainkoa, ez dizkizugu egiten erreguok geure gurasoen eta erregeen merezimenduetan oinarriturik. 20 Zeure haserre‑suminak gure aurka hustu dituzu, zeure zerbitzari profeten bitartez iragarri zenuena betez: 21 <Hau dio Jaunak: Makurtu lepoa eta jarri Babiloniako erregearen menpe, eta zuen arbasoei eman nien lurraldean jarraituko duzue bizitzen. 22 Baina, nire esanari ezentzun eginez, Babiloniako erregearen menpe jartzen ez bazarete, 23 desagerrarazi egingo ditut Judako hirietatik eta Jerusalemdik poz‑alaitasunezko oihuak eta senar‑emaztegaien kantuak. Lurralde hau guztia hondatua geldituko da, bizilagunik gabe>.
24 «Baina guk, zure esanari ezentzun eginez, ez genuen jarri nahi izan Babiloniako erregearen menpe, eta zuk bete egin dituzu zeure mehatxuak. Zeure zerbitzari profeten bitartez iragarri zenuen bezala, gure erregeen eta arbasoen hezurrak hilobietatik atera* eta kanpora bota dituzte. 25 Eta hor daude orain eguneko beroa eta gaueko hotza jasaten. Gosez, gerraz eta izurriz, oinaze latzetan, hil ziren. 26 Eta zeure bizitokitzat aukeratu duzun tenplua ere, Israel eta Judaren gaiztakeriagatik, gaur egun dagoen egoeran utzi duzu.
27 «Jauna, gure Jainkoa, zuk zeure bihotz onez eta neurrigabeko gupidaz jokatu duzu gurekin. 28 Hala iragarri zenuen zeure zerbitzari Moisesen bitartez, israeldar guztien aurrean zeure legea idazteko agindu zenionean: 29 <Nire mintzoa aditzen ez baduzue, lagun-talde ezin handiago hau biziki urriturik geldituko da sakabanatuko dudan nazioetan. 30 Jakin badakit ez didatela adituko, herri burugogorra baita. Baina itzuliko dira beren baitara erbestealdian, 31 eta aitortuko dute neu naizela Jauna, beraien Jainkoa. Bihotz‑belarri erne eta adikorrak emango dizkiet, 32 gogoratuko dira nitaz eta goretsiko naute erbestealdian. 33 Nire aurka bekatu egin zuten arbasoen jokaeraz oroiturik, uko egingo diote beren burugogorkeriari eta damutu egingo egintza txarrez. 34 Haien guraso Abraham, Isaak eta Jakobi zin eginez agindu nien lurraldera itzuliko ditut berriro eta haren jabe egingo dira; ugaritu egingo ditut eta ez dira gehiago urrituko. 35 Betiko ituna egingo dut haiekin; horrela, ni beraien Jainko izango naiz eta haiek nire herri. Eta Israel, nire herria, ez dut berriro jaurtikiko eman nion lurraldetik>.
<br/>Barkamen eske
<br/> 3,1 «Jaun ahalguztiduna, Israelen Jainkoa, atsekabez eta bihotz-eroriz, oihuka gatozkizu. 2 Entzun, Jauna, eta erruki zaitez, bekatu egin baitugu zure aurka. 3 Zu betiko zara errege; gu, ordea, betiko galduak. 4 Jainko ahalguztiduna, Israelen Jainkoa, entzun hildako israeldarren* otoitza eta haien ondorengoon otoitza: haiek ez zuten Jaun horren, beren Jainkoaren, mintzoa aditu, eta guri erori zaizkigu gainera zoritxarrak. 5 Ez izan gogoan gure gurasoen okerrak, baizik eta ekarri gogora ordu honetan zeure ahalmena eta izena, 6 zu Jauna baitzara, gure Jainkoa; goretsiko zaitugu, Jauna. 7 Horretarako jarri diguzu zeureganako begirunea bihotzean, zuri dei egiteko. Goretsiko zaitugu geure erbestealdian, kendu baitugu geure baitatik zure aurka bekatu egin zuten gure gurasoen okerkeria. 8 Hona hemen gu orain erbestean, sakabanatu gaituzun herrietan, berauen isekagai eta madarikazio bihurtuak, gure Jainko Jaun horrengandik aldendu ziren gurasoen okerkeria ordaintzen».
<br/>JAKINDURIAZ GOGOETA (3,9‑‑4,4)
<br/>Israelek jakinduria baztertu
 
3 Barukek Joiakimen seme Jekonias* Judako erregearen eta entzutera etorritako herri guztiaren aurrean irakurri zuen liburua; 4 handikiak, printzeak, herri‑agintariakherri-agintariak eta herritar guztiak bildu ziren, hots, Babilonian, Sud ibai* inguruan, bizi ziren israeldar guztiak, txiki eta handi.
 
5 Guztiek negar, barau eta otoitz egin zuten. 6 Gero, diru-bilketa egin zuten, bakoitzak bere ahalbideen neurrian eman zuelarik; 7 eta dirua Jerusalemera, Helkiasen seme eta Salomen iloba zen Joakim apaizari* eta Jerusalemen bizi ziren beste apaiz eta herritarrei bidali zieten. 8 Aldez aurretik, Siban hilaren hamarrerako, berreskuratuak zituen Barukek babiloniarrek tenplutik harrapatutako ontziak, Jerusalemera berriro itzultzeko; Josiasen seme eta Judako errege Sedekiasek* eginarazitako ontziak ziren, 9 Babiloniako errege Nabukodonosorrek Jekonias erregea, buruzagi, esklabo, handiki eta herriko jendearekin Jerusalemdik Babiloniara eraman* ondoren.
 
10 Mezu hau bidali zieten: «Dirua bidaltzen dizuegu, erre‑oparierre-opari eta barkamen‑oparietarakobarkamen-oparietarako abereak eta intsentsua eros ditzazuen; eskaini labore‑oparilabore-opari eta sakrifizioak Jaunaren, gure Jainkoaren, aldare gainean, 11 eta egizue otoitz Babiloniako errege Nabukodonosorren eta beronen seme Baltasarren osasunerako, zeruak dirauen artean bizi daitezen; 12 eman diezazkigula Jaunak indarra eta argia Babiloniako errege Nabukodonosor eta beronen seme Baltasarren babespean bizi ahal izateko; luzaroan zerbitza ahal ditzagula eta berorien onginahia geureganatu. 13 Egin otoitz gure alde ere Jaunari, gure Jainkoari, bekatu egin baitugu beraren kontra, eta orain arte ez du bere haserre‑suminahaserre-sumina guregandik urrundu.
 
14 «Irakurri liburu hau: Etxola Jaietan* eta beste egun egokietan Jaunaren etxean bekatuak aitor ditzazuen bidaltzen dizuegu. Honela egingo duzue otoitz:
 
<br/> 15 «Jauna, gure Jainkoa, bakarrik da zuzena! Gu, berriz, lotsagarri gaude, gaur ikus daitekeenez: lotsagarri judatarrok eta Jerusalemgo bizilagunok, 16 lotsagarri gure errege, agintari, apaiz, profeta eta gurasoak. 17 Bekatu egin dugu Jaunaren aurka: 18 ez gatzaizkio leial izan. Ez dugu aditu Jaunaren, geure Jainkoaren, mintzoa eta ez diegu jarraitu eman dizkigun aginduei. 19 Jaunak Egiptotik gure gurasoak atera zituen egunetik gaurdaino, ez gatzaizkio Jaunari, geure Jainkoari, leial izan, uko egin diogu haren mintzoa aditzeari. 20 Horregatik, oraintxe ere zoritxarrez josiak eta Jaunaren madarikaziopean gaude; madarikazio hau Jaunak Moisesen bitartez adierazi zuen, esnea eta eztia darizkion lurraldea guri emateko arbasoak Egiptotik atera zituenean. 21 Ez dugu aditu Jaunaren, geure Jainkoaren, mintzoa eta ezentzun egin diegu bidali dizkigun profeten esanei; 22 aitzitik, nork bere joera gaiztoei jarraituz, jainko arrotzak zerbitzatu ditugu eta Jaunari atsegin ez zaiona egin.
 
== 2. atala ==
<br/> 2,1 «Horregatik, Jaunak bete egin du bere mehatxua, gure eta Israelgo gobernarien aurka, gure errege eta buruzagien aurka, Israelgo* eta Judako jendearen aurka emandako hitza. 2 Ez da inoiz ere ikusi zerupean Jainkoak, Moisesen legean idatzirik dagoena betez, Jerusalemen egin duenaren antzekorik, 3 nork bere seme‑alabenseme-alaben haragia jateraino ere iritsi baikara. 4 Inguruko erresumen menpe utzi gaitu Jaunak eta albo‑herrietanalbo-herrietan sakabanatu, beraien isekagai eta madarikazio bihurtuz. 5 Besteen nagusi izan beharrean, menpeko gertatu gara, bekatu egin baitugu Jaunaren, geure Jainkoaren, kontra, haren mintzoari ezentzun eginez.
 
6 «Jauna, gure Jainkoa, bakarrik da zuzena! Gu eta gure gurasoak, berriz, lotsagarri gaude, gaur ikus daitekeenez. 7 Jaunak gure kontra iragarritako zoritxar guztiak erori zaizkigu gainera; 8 halaz guztiz, ez diogu erregutu Jaunari, nor bere joera gaiztoetatik bihurtzeko asmoz. 9 Horregatik, Jauna erne egon da eta azkenean zoritxarrok bidali dizkigu. Izan ere, Jauna zuzena da, zuzena egiteko agindu digun guztian; 10 guk, ordea, ez dugu haren mintzoa aditu, eman dizkigun aginduei jarraituz.
 
<br/> 11 «Jauna, Israelen Jainkoa, esku indartsuz atera zenuen zeure herria Egiptotik*, mirariak eta egintza harrigarriak eginez; ahalmen handiz eta esku bizkorrez atera ere, izen ospetsua gaurdaino zeureganatuz; 12 guk, berriz, Jauna, geure Jainkoa, bekatu egin dugu, desleial izan gatzaizkizu, zure erabaki guztien kontra jaiki gara. 13 Urrundu zeure haserrea guregandik, baztertuak eta gutxituak baikaude sakabanatu gaituzun herrialdeetan.
 
14 «Entzun, bada, Jauna, gure otoitza eta erregua, libra gaitzazu zarena zarelako, eta egizu geuregana dezagula erbesteratu gaituztenen onginahia, 15 mundu guztiak jakin dezan zeu zarela Jauna, gure Jainkoa, zeure herritzat aukeratu baituzu Israel herria. 16 Begira, Jauna, bizi zaren zerutik eta har gaitzazu gogoan! Makurtu, Jauna, belarria eta entzun! 17 Ireki begiak eta ikusi! Kontura zaitez, Jauna, Hilen Egoitzan daudenek, bizi‑arnasabizi-arnasa galdu dutenez, ezin zaituztela goretsi eta zure salbamena iragarri; 18 atsekabez beterik dagoenak, begiak ia itzalirik eta barnea goserik dituenak goretsiko zaitu eta zure salbamena iragarriko.
 
19 «Jauna, geure Jainkoa, ez dizkizugu egiten erreguok geure gurasoen eta erregeen merezimenduetan oinarriturik. 20 Zeure haserre‑suminakhaserre-suminak gure aurka hustu dituzu, zeure zerbitzari profeten bitartez iragarri zenuena betez: 21 <Hau dio Jaunak: Makurtu lepoa eta jarri Babiloniako erregearen menpe, eta zuen arbasoei eman nien lurraldean jarraituko duzue bizitzen. 22 Baina, nire esanari ezentzun eginez, Babiloniako erregearen menpe jartzen ez bazarete, 23 desagerrarazi egingo ditut Judako hirietatik eta Jerusalemdik poz‑alaitasunezkopoz-alaitasunezko oihuak eta senar‑emaztegaiensenar-emaztegaien kantuak. Lurralde hau guztia hondatua geldituko da, bizilagunik gabe>.
 
24 «Baina guk, zure esanari ezentzun eginez, ez genuen jarri nahi izan Babiloniako erregearen menpe, eta zuk bete egin dituzu zeure mehatxuak. Zeure zerbitzari profeten bitartez iragarri zenuen bezala, gure erregeen eta arbasoen hezurrak hilobietatik atera* eta kanpora bota dituzte. 25 Eta hor daude orain eguneko beroa eta gaueko hotza jasaten. Gosez, gerraz eta izurriz, oinaze latzetan, hil ziren. 26 Eta zeure bizitokitzat aukeratu duzun tenplua ere, Israel eta Judaren gaiztakeriagatik, gaur egun dagoen egoeran utzi duzu.
 
27 «Jauna, gure Jainkoa, zuk zeure bihotz onez eta neurrigabeko gupidaz jokatu duzu gurekin. 28 Hala iragarri zenuen zeure zerbitzari Moisesen bitartez, israeldar guztien aurrean zeure legea idazteko agindu zenionean: 29 <Nire mintzoa aditzen ez baduzue, lagun-talde ezin handiago hau biziki urriturik geldituko da sakabanatuko dudan nazioetan. 30 Jakin badakit ez didatela adituko, herri burugogorra baita. Baina itzuliko dira beren baitara erbestealdian, 31 eta aitortuko dute neu naizela Jauna, beraien Jainkoa. Bihotz‑belarriBihotz-belarri erne eta adikorrak emango dizkiet, 32 gogoratuko dira nitaz eta goretsiko naute erbestealdian. 33 Nire aurka bekatu egin zuten arbasoen jokaeraz oroiturik, uko egingo diote beren burugogorkeriari eta damutu egingo egintza txarrez. 34 Haien guraso Abraham, Isaak eta Jakobi zin eginez agindu nien lurraldera itzuliko ditut berriro eta haren jabe egingo dira; ugaritu egingo ditut eta ez dira gehiago urrituko. 35 Betiko ituna egingo dut haiekin; horrela, ni beraien Jainko izango naiz eta haiek nire herri. Eta Israel, nire herria, ez dut berriro jaurtikiko eman nion lurraldetik>.
 
== 3. atala ==
<br/> 3,1 «Jaun ahalguztiduna, Israelen Jainkoa, atsekabez eta bihotz-eroriz, oihuka gatozkizu. 2 Entzun, Jauna, eta erruki zaitez, bekatu egin baitugu zure aurka. 3 Zu betiko zara errege; gu, ordea, betiko galduak. 4 Jainko ahalguztiduna, Israelen Jainkoa, entzun hildako israeldarren* otoitza eta haien ondorengoon otoitza: haiek ez zuten Jaun horren, beren Jainkoaren, mintzoa aditu, eta guri erori zaizkigu gainera zoritxarrak. 5 Ez izan gogoan gure gurasoen okerrak, baizik eta ekarri gogora ordu honetan zeure ahalmena eta izena, 6 zu Jauna baitzara, gure Jainkoa; goretsiko zaitugu, Jauna. 7 Horretarako jarri diguzu zeureganako begirunea bihotzean, zuri dei egiteko. Goretsiko zaitugu geure erbestealdian, kendu baitugu geure baitatik zure aurka bekatu egin zuten gure gurasoen okerkeria. 8 Hona hemen gu orain erbestean, sakabanatu gaituzun herrietan, berauen isekagai eta madarikazio bihurtuak, gure Jainko Jaun horrengandik aldendu ziren gurasoen okerkeria ordaintzen».
 
<poem>
9 Aditu, Israel,
bizira daramaten aginduak,
entzun, zuhurtasuna ikasteko.
10 Zer dela‑etadela-eta, Israel,
zer dela‑etadela-eta zaude etsaien herrialdean,
lurralde arrotzean zahartzen?
11 Zer dela‑etadela-eta kutsaturik,
gorpu bat ukitu duena* bezala,
eta zu zeu hildako baten pareko egina?
12 Utzi egin duzu jakinduriaren iturria!
50 ⟶ 60 lerroa:
non aurkitzen diren
gidatuko zaituzten argia eta bakea.
<br/>Inork ez daki jakinduria non dagoen
 
15 Nork aurkitu du
jakinduriaren bizilekua?
57 ⟶ 65 lerroa:
 
16 Non dira herrien buruzagiak,
basapiztiak menperatzen dituztenak*?
17 Non txoriak harrapatzen
jolasten direnak?
79 ⟶ 87 lerroa:
 
22 Kanaanen ez dute jakinduriaren berri,
Temanen* ez du inork ikusi;
23 ez eta jakintzazale omen diren
Agarren ondorengoek,
Merran* eta Temango merkatariek
eta ipuin-kontalari
eta ipuin‑kontalari
eta jakintza‑bilatzaileekjakintza-bilatzaileek ere,
ez dute jakinduriarako bidea ezagutu,
ez eta hura non bilatu asmatu ere.
93 ⟶ 101 lerroa:
haren jabegoa!
25 Handia da mundua, mugarik gabea,
haren goi‑beheakgoi-beheak neurririk gabeak.
 
26 Hor jaio ziren
111 ⟶ 119 lerroa:
31 Inork ez daki non dagoen jakinduria,
inork ezin asmatu hura nola bilatu.
<br/>Jainkoak bakarrik ematen jakinduria Israeli
 
32 Jainkoak ezagutzen du jakinduria,
122 ⟶ 129 lerroa:
deitu eta hark esana egiten dardaraz.
34 Izarrek ere distira egiten dute
beren zaintza‑postuetanzaintza-postuetan,
pozez beterik;
35 Jainkoak deitu,
138 ⟶ 145 lerroa:
eta gizakien artean
jarri zuen bizilekua.
</poem>
 
== 4. atala ==
4,1 Jainkoaren aginduen liburua da
<poem>
4,1 Jainkoaren aginduen liburua da
jakinduria, betiko balio duen legea.
Hari lotzen zaizkionak bizira doaz,
baztertzen dutenak heriotzara.
<br/>Erregua
 
2 Onartu berriro jakinduria,
Jakoben herri,
152 ⟶ 160 lerroa:
4 Zorionekoak gu, Israel,
Jaunari zer zaion atsegin dakigunok!
<br/>JERUSALEMEN BERRIZTAPENA (4,5‑‑5,9)
<br/>Atzerriratuei
 
5 Izan bihotz, ene herri,
Israelen izenari
169 ⟶ 174 lerroa:
eta atsekabetu
hazi zintuzten ama Jerusalem.
<br/>Jerusalem bere seme‑alabengatik negarrez
 
9 Jaunaren zigorra hurbil zela ikusirik,
Jerusalemek esan zuen:
«Entzun, Siongo auzook:
nahigabe handia eman dit Jaunak.
10 Seme‑alabakSeme-alabak gatibu joaten ikusi ditut,
Jainko betierekoak bidaliak.
11 Pozik hazi nituen,
182 ⟶ 185 lerroa:
ni alargun
eta denek bazterturik ikustean:
seme‑alabenseme-alaben bekatuagatik
gelditu naiz bakarrik,
Jainkoaren legetik
193 ⟶ 196 lerroa:
irakatsi zien justiziazko jokabidea.
14 Zatozte, Siongo auzook,
gogora nire seme‑alabenseme-alaben erbestealdia,
betiereko Jainkoak ezarria.
15 Urrutiko nazio bat bota zien gainera,
199 ⟶ 202 lerroa:
ez zaharrentzat begirunerik,
ez gazteentzat errukirik ez zuena.
16 Seme‑alabaSeme-alaba kuttunak
kendu dizkiote ama alargunari,
bakardaderik bakartienean utziz.
17 Eta nik, zer egin dezaket zuen alde,
ene seme‑alabokseme-alabok?
18 Zoritxar hauek bidali dizkizuenak berak
aterako zaituzte etsaien eskutik.
19 Zoazte, seme‑alabokseme-alabok,
zoazte zeuon bidetik!
Hona ni bakarrik eta bazterturik!
20 Nire bake‑garaikobake-garaiko jantziak erantzi
eta erregutzaileen jantzi latza
jarri dut:
deiadar egingo diot Betikoari
bizitzako egun guztietan.
21 Izan bihotz, ene seme‑alabokseme-alabok!
Egin oihu Jainkoari!
Hark askatuko zaituzte
235 ⟶ 238 lerroa:
orduan agertuko ditu Betikoak
ospe handia eta distira.
25 Ene seme‑alabokseme-alabok, eraman pazientziaz
Jainkoak bidali dizuen zigorra.
Etsaiak pertsegitu zaituzte,
baina laster ikusiko duzue hondatua:
burua oinazpian zapalduko diozue.
26 Nire seme‑alabaseme-alaba samurrak
bide latzetan ibili dira,
indarrez osturiko artaldea bezala
eraman ditu etsaiak.
27 Izan bihotz, ene seme‑alabokseme-alabok!
Egin deiadar Jainkoari!
Oroituko da zuetaz
255 ⟶ 258 lerroa:
salbatuko zaituzte
eta poza emango betiko».
<br/>Jerusalemi itxaropen‑agintzaria
 
30 Izan bihotz, Jerusalem!
264 ⟶ 266 lerroa:
zure erorketaz poztu direnak!
32 Madarikatuak
zure seme‑alabakseme-alabak esklabo
eduki dituzten hiriak!
Madarikatua haiek hartu zituen herria!
275 ⟶ 277 lerroa:
harrokeria negar bihurtuko zaio.
35 Betikoak sua bidaliko dio egun askotan
eta deabruen bizileku*
izango da luzaroan.
36 Begiratu ekialderantz*, Jerusalem,
ikusi Jainkoak bidaltzen dizun poza.
37 Hara, badatoz
joaten ikusi zenituen seme‑alabakseme-alabak:
Jainko santuak deiturik,
ekialde eta mendebaldetik* bildu dira,
eta badatoz,
Jainkoaren ospeak pozturik.
</poem>
 
== 5. atala ==
5,1 Jerusalem, erantzi
<poem>
5,1 Jerusalem, erantzi
nahigabe eta zoritxarraren soinekoa,
jantzi betiko Jainkoak damaizun
302 ⟶ 307 lerroa:
5 Zutitu, Jerusalem, igo gainetara
eta begira ekialderantz:
ikusi zeure seme‑alabakseme-alabak,
Santuaren hitzak
ekialdetik eta mendebaldetik bildurik,
309 ⟶ 314 lerroa:
6 Etsaiek bultzaturik,
oinez irten ziren zuregandik;
orain, ospez, errege‑tronuanerrege-tronuan bezala,
dakarzkizu Jainkoak.
7 Jainkoak agindu du
324 ⟶ 329 lerroa:
Jainkoarenak bakarrik diren
justizia eta errukia izango ditu lagun.
</poem>
\z
 
</div>