Biblia/Salmoak

←Malakias

Biblia Salmoak

Job→

Itzulpena: Elizen Arteko Biblia taldea

1. salmoa

Bi bideak

¹ Zorionekoa gaiztoen egitasmoei jarraitzen ez diena, bekatarien bidetik ez dabilena, lotsagabeekin batera esertzen ez dena, ² baizik eta Jainkoaren hitza atsegin duena eta hitz hori gau eta egun gogoan darabilena! ³ Ur-xirripen ondoan landaturiko zuhaitzaren antzeko da: bere sasoian fruitua dakar, eta ez zaio hostorik ihartzen; egiten duen guztia ongi zaio ateratzen.

⁴ Ez da hori, ez, gaiztoen zoria: haizeak daraman orbelaren antzeko dira. ⁵ Auzi-egunean gaiztoek ez dute zutik iraungo; zintzoen batzarrean ez da bekataririk izango.

⁶ Jaunak zaintzen du zintzoen bidea; gaiztoena, berriz, hutsean galtzen da.

2. salmoa

Jainkoak bere erregea hautatu

¹ Zer dabiltza nazioak asaldaturik? Zergatik darabiltzate asmo hutsal horiek gogoan? ² Jaunaren aurka eta hark aukeraturiko erregearen aurka altxatzen dira mundu honetako erregeak, elkar hartzen dute agintedunek: ³ «Hauts dezagun haien nagusigoa, eten ditzagun haien lokarriak!»

⁴ Zeruko tronuan dagoenak irri egiten du, Jaunak iseka haien lepotik. ⁵ Haserre mintzo zaie, bere suminaz ikara ematen die: ⁶ «Nik neuk sagaratu dut erregea Sionen, neure mendi santuan».

⁷ Jaunaren erabakia iragarriko dut. Hau esan dit: «Nire seme zara zu; gaur zaitut nik sortu. ⁸ Eskatu niri, eta nazioak emango dizkizut ondare, lur osoaren jabe egingo zaitut. ⁹ Burdinazko makilaz hautsiko dituzu, buztinezko ontzia bezala puskatuko».

¹⁰ Jokatu, beraz, zentzu onez, erregeok; zentza zaitezte, munduko agintariok. ¹¹ Zerbitzatu Jauna begirunez, bizi ikaraz, ¹² oi gizaki hilkorrok, bera sumindu eta zuen nagusigoa gal ez dadin, bat-batean pizten baitzaio haserrea.

Zorionekoak harengan babesten direnak!

3. salmoa

Fededun erasotuaren oihua

¹ Daviden salmoa. Bere seme Absalomengandik ihesi zebilenekoa.

² Zein ugari, Jauna, nire etsaiak! Zein ugari aurka altxa zaizkidanak! ³ Zein ugari nitaz esaka ari direnak: «Jainkoak ere ez du salbatzen!»

⁴ Baina zu zara, Jauna, nire babeski, zu nire ohore. Zuk didazu burua jasotzen. ⁵ Oihuka egiten diot dei Jaunari, eta erantzuten dit bere mendi santutik.

⁶ Oheratzen naiz eta lokartzen, eta berriro esnatzen, Jauna baitut euskarri. ⁷ Milaka etsaik inguratzen banau ere, nik beldurrik ez.

⁸ Jaiki zaitez, Jauna! Salba nazazu, ene Jainko! Nire etsaiak masailean jotzen dituzu, gaizkileei hortzak hausten dizkiezu. ⁹ Zuregandik, Jauna, salbamena, zure herriarentzat bedeinkapena.

4. salmoa

Jauna poz-emaile

¹ Koru-zuzendariarentzat. Harizko musika-tresnaz. Daviden salmoa.

² Deitzen dizudanean, erantzun, Jainko, ene defendatzaile! Estualdian, emadazu lasapide! Erruki zakizkit eta entzun nire otoitza!

³ Zuek, handikiok, noiz arte iraindu behar duzue Jainkoa, nire Ohorea, jainko hutsalak maitatuz, sasijainkoen atzetik ibiliz? ⁴ Jakizue Jaunak harrigarriro jokatzen duela bere fededunaren alde, entzun egiten didala deitzen diodanean. ⁵ Ikara zaitezte eta ez egin bekaturik, aztertu zeuen barruak, egin negar ohe gainean. ⁶ Eskaini bidezko sakrifizioak eta izan Jaunarengan uste on.

⁷ Asko ari dira esaten: «Nork eman guri zoriona? Aldendu egin ote duzu guregandik, Jauna, zeure aurpegi argitsua?» ⁸ Niri, ordea, Jauna, poz handia eman didazu, horiek gari eta ardo ugariz dutena baino handiagoa. ⁹ Bakean etzaten naiz eta berehala lokartzen, zuk bakarrik bainauzu, Jauna, lasai biziarazten.

5. salmoa

Goizeko otoitza

¹ Koru-zuzendariarentzat. Txirulaz. Daviden salmoa.

² Entzun, Jauna, nire hitzok, jaso nire intziria. ³ Zaude adi nire deiadarrari, ene errege, ene Jainko, zuri ari bainatzaizu otoizka; ⁴ entzun goizetik nire mintzoa; goizean neure auzia azaltzen dizut eta zain gelditzen natzaizu.

⁵ Zu ez zara gaiztakeriaz gozatzen den Jainkoa. Gaiztoak ez du harrerarik zuregan, ⁶ harroputza ez daiteke zure begi-bistan egon; gaizkile guztiak gorroto dituzu, ⁷ gezurra diotenak suntsitzen; hiltzaile eta maltzurrak higuingarri zaizkizu, Jauna.

⁸ Ni, aldiz, zure maitasun handiari esker, zure etxean sartuko naiz, zure tenplu santuan ahozpeztuko begirunez beterik. ⁹ Gida nazazu, Jauna, zeure nahiaren bidetik, etsaiak zelatan baititut. Berdindu zeure bidea nire aurrean.

¹⁰ Horien ahoan ezer ez fidagarririk, horien barrena leize-zuloa, eztarria hilobi zabaldua, mihia, berriz, leun eta labaina. ¹¹ Jainko, ordain bezate beren hobena! Lur jo bezate beren egitasmoengatik! Bota itzazu kanpora beren txarkeria neurrigabeagatik, zure aurka jaiki baitira.

¹² Horrela, zuregan babesten direnak alaitu egingo dira, eta etengabe pozez oihuka ariko. Zuk zainduko dituzu maite zaituzten guztiak, salto egingo dute pozez. ¹³ Zuk bedeinkatzen baituzu zintzoa, Jauna, onginahiz inguratzen babeskiz bezala.

6. salmoa

Erasotuaren negarra

¹ Koru-zuzendariarentzat. Zortzi hariko musika-tresnaz. Daviden salmoa.

² Jauna, ez ni zigortu haserre, ez ni zentzatu sumindurik. ³ Erruki zakizkit, Jauna, makaldua bainago; senda nazazu, Jauna, hezur guztiak koloka baititut, ⁴ ikara bizian barrua. Eta zu, Jauna, noiz arte geldi?

⁵ Arren, Jauna, libra nazazu, salba heriotzatik, onbera zara eta. ⁶ Hilda gero, ez da inor oroitzen zutaz; Hilen Egoitzan, nork goretsi zu?

⁷ Akitua nago aieneka. Gauero malkoz bustitzen dut ohea, blai eginda uzten etzalekua. ⁸ Begiak nahigabez lausotuak ditut, horrenbeste zorigaitzez ahulduak.

⁹ Alde niregandik, gaizkileok, entzun baitu Jaunak nire zotina. ¹⁰ Bai, entzun du nire erregua, onartu du Jaunak nire otoitza. ¹¹ Lotsa bitez eta izutu nire etsaiak! Egin bezate atzera, bat-batean lotsaturik!

7. salmoa

Jaunari, epaile zuzenari, deika

¹ Erosta-doinuan. Davidena. Kux benjamindarra zela eta, Jaunari abestu ziona.

² Jauna, ene Jainkoa, zuregan babesten naiz. Salba nazazu erasotzen didatenengandik, libra nazazu! ³ Bestela, lehoiak bezala harrapatu eta zati-zati egingo naute, eta ezin izango nau inork libratu.

⁴ Jauna, ene Jainkoa, zerbaitetan huts egin badut, neure eskuz bidegabekeriarik egin badut, ⁵ lagunari ordain txarra eman eta etsai zuzengabeari barkatu badiot, ⁶ pertsegitu eta harrapa nazala etsaiak, zanpa nazala bizirik lurraren kontra eta barreia nire erraiak hautsetan!

⁷ Jaiki zaitez haserre, Jauna! Altxa nire etsaien amorruaren aurka! Ekin, ene Jainko, antolatu epaiketa! ⁸ Bil bitez herri guztiak zure inguruan, eta jar zaitez, Goi-goiko hori, haien batzarburu.

⁹ Jauna da herrien epaile! Aitortu, Jauna, zuzen eta errugabe naizela. ¹⁰ Bukarazi gaiztoen gaiztakeria, eutsi sendo zintzoari, bihotz-barruak aztertzen dituzun Jainko zuzen horrek.

¹¹ Jainkoa dut babeski, bihotz zuzenekoen salbatzaile dena. ¹² Epaile zuzena da Jainkoa, gaizkilea zigorrik gabe uzten ez duena. ¹³ Onbideratzen ez badira, ezpata zorrozten du, uztaia teinkatu eta botatzeko prestatzen; ¹⁴ hiltzeko tresnak gertatzen ditu, suzko geziak pizten. ¹⁵ Horra, gaiztakeriaz beteak daude: okerra sortzen dute barruan, iruzurra ematen argitara. ¹⁶ Zuloa egin dute, sakon egin ere, eta egindako zuloan erortzen dira. ¹⁷ Buru gainera jausten zaie beren okerra, kaxkarrean jotzen ditu bidegabekeriak.

¹⁸ Goretsiko dut Jauna, zuzena delako. Kantatuko diot Goi-goikoari.

8. salmoa

Jainkoaren handitasuna eta gizakiaren duintasuna

¹ Koru-zuzendariarentzat. «Dolareak» doinuan. Daviden salmoa.

² Jauna, gure Jauna, bai harrigarria zure izena mundu osoan!

Zeruak baino garaiago den zure ospea kantatuko dut, ³ umetxoen eta bularreko haurtxoen hizkeraz. Sendo oinarritu duzu zeure gaztelua etsaien aurka, etsai mendekuzaleak isilarazteko.

⁴ Zeure behatzez eratu duzun ortzia eta ezarri dituzun ilargi-izarrak ikusita, ⁵ zer da gizona, zu hartaz oroitzeko? Zer gizakia, zu hartaz arduratzeko?

⁶ Ia jainko baten pareko egin duzu, ohorez eta aintzaz koroatu; ⁷ zeure eskulan guztien buru egin duzu, denak haren menpean jarri: ⁸ ardi eta idiak, bai eta basapiztiak ere; ⁹ zeruko hegaztiak eta itsasoko arrainak, itsasoan zehar dabilen guztia.

¹⁰ Jauna, gure Jauna, bai harrigarria zure izena mundu osoan!

9. salmoa

Zapalduaren babesle den Jainkoari gorespen-kanta

¹ Koru-zuzendariarentzat. Almut labben. Daviden salmoa.

² Jauna, bihotz-bihotzez nahi zaitut goretsi, zure egintza miragarriak kontatu, ³ zure ohorez pozik dantzan egin, zu, Goi-goiko hori, kantuz ospatu.

⁴ Nire etsaiak, atzera egitean, zure aurrean oztopatu eta galdu egin dira. ⁵ Epaile zuzen horrek, epaimahaian eseririk, nire eskubidea eta auzia defendatu dituzu. ⁶ Nazioei mehatxu egin diezu, gaiztoak hondatu, haien izena betiko ezereztu. ⁷ Akabo etsaia, betiko hondaturik: haien hiriak porrokatuak, oroitzapena ere galdua.

⁸ Errege da Jauna betidanik, sendo du aulkia auzitarako: ⁹ justiziaz gobernatzen du mundua, zuzenbidez epaitzen herriak.

¹⁰ Jauna ihesleku da zapalduarentzat, ihesleku larrialdian. ¹¹ Uste on dute zuregan ezagutzen zaituztenek, zuregana jotzen duenik ez baituzu, Jauna, bazterrean uzten.

¹² Egin kantu Jaunari, Siongo erregeari, iragarri herrien artean haren egintza bikainak! ¹³ Hiltzailea zigor gabe uzten ez duenak ez du ahazten errukarrien garrasia.

¹⁴ Erruki nitaz, Jauna, begira nola atsekabetzen nauten etsaiek. Atera nazazu heriotzako sarreratik, ¹⁵ zure goralpenak kontatu ahal ditzadan Sion hiri ederreko sarreran, alaitu ahal nadin zuk emaniko garaipenaz.

¹⁶ Berek egin zulora jausi dira nazioak; berek jarritako sarean trabatu zaie oina. ¹⁷ Jauna agertu da, justizia ezarri du: gaiztoa, berak egindako gaiztakeriak harrapatu.

¹⁸ Bihoaz Herio Leizera gaiztoak, Jainkoaz ahazten diren nazio guztiak. ¹⁹ Ez, Jainkoak ez du ahazten behartsua; errukarrien itxaropenak ezin huts egin.

²⁰ Jaiki, Jauna! Ez bedi harro gizakia! Epaitu nazioak zeure aurrean! ²¹ Bete itzazu beldur-ikaraz, Jauna; kontura bitez nazioak gizaki huts direla.

10. salmoa

Gaizkileez Jainkoarekin elkarrizketa

¹ Jauna, zergatik gelditzen zara urrun? Zergatik ezkutatzen larrialdian?

² Gaiztoak harrokeriaz erasotzen dio errukarriari, asmatzen dituen azpikeriez dauka harrapatua. ³ Nahi zuena lortu duela-eta, harro dabil; bidegabez irabazten du eta Jauna bedeinkatu ustean mesprezatu egiten. ⁴ Bekokia altxaturik, ez da arduratzen: «Ez da Jainkorik», pentsatzen du. ⁵ Egiten duen guztiak arrakasta du; Jainkoaren erabakiak altuegi daude harentzat; etsaiak ez zaizkio axola. ⁶ «Ez naiz kolokatuko
-dio bere baitan
-; zoriontsu izango naiz beti, ezbeharrik gabe».

⁷ Betea du ahoa madarikazioz, maltzurkeriaz eta gogorkeriaz; okerra eta gaiztakeria ditu mihian gordeak. ⁸ Hiri-inguruetan zelatan egoten da, ezkutuan errugabea hiltzen du, gizagaixoari begirik kentzen ez. ⁹ Zelatan dago ezkutuan, lehoia bere zuloan bezala; zelatan, dohakabea harrapatzeko: bere sarera erakarriz harrapatzen du. ¹⁰ Kuzkurturik, narraska joan eta gizagaixoaren gainera erortzen da. ¹¹ Honela dio bere baitan: «Jainkoa ez da ohartzen, begiak ixten ditu, ez du inoiz ezer ikusten».

¹² Jaiki, Jainko Jauna! Ekin! Ez ahaztu errukarriez! ¹³ Nolatan du gaiztoak Jainkoa mesprezatzen? Konturik eskatzen ez duzulakoan dago.

¹⁴ Ikusten dituzu, bai, neke eta nahigabeak, ikusi eta zeure gain hartzen. Zuregan uzten du gizagaixoak bere zoria, zu zaitu umezurtzak laguntzaile. ¹⁵ Hautsi gaiztoaren indarra, eskatu hari gaiztakeriaren kontu, ez utzi ezer aztertzeke.

¹⁶ Jauna errege da betidanik betidaino! Desager bitez sinesgabeak haren lurraldetik! ¹⁷ Entzun, Jauna, errukarrien desioak, emaiezu adore, adi izan belarria haiengana, ¹⁸ umezurtz eta zapalduaren eskubideak babesteko. Ez beza gehiago beldurrik eman buztinez eginiko gizakiak!

11. salmoa

Jainkoaren justizian uste ona

¹ Koru-zuzendariarentzat. Davidena.

Jaunarengan babesten naiz. Nolatan esaten didazue: «Alde mendira, hegaztiak bezala! ² Gaiztoek uztaia teinkatu baitute eta gezia uztai-harian jarri, bihotz zuzenekoak ilunpean jotzeko. ³ Oinarriek huts egitean, zintzoak zer egin?»

⁴ Jauna bere tenplu santuan dago, zeruan du tronua: begira-begira dago munduari, gizakiak ditu aztertzen. ⁵ Jaunak zintzoa du aztertzen, gaiztoa eta gogorkeriazalea bihotzez gorrotatzen. ⁶ Bidal dezala txingarra eta sufre-euria horien gainera! Izan bedi haize kiskalgarria horien zoria!

⁷ Zintzoa da, izan ere, Jauna; zuzen jokatzea du maite: zuzenek ikusiko dute haren aurpegia.

12. salmoa

Mundu galduaren erdian erregua

¹ Koru-zuzendariarentzat. Zortzi hariko musika-tresnaz. Daviden salmoa.

² Salba gaitzazu, Jauna! Bukatu dira fededunak, galdu da leialtasuna gizartean! ³ Faltsukeriaz hitz egiten diote elkarri, ezpainez lausengari, bihotzez maltzur.

⁴ Ebaki beza Jaunak ezpain lausengari oro, handikeriaz mintzo diren mihiak. ⁵ Honela baitiote: «Mihiak egiten gaitu indartsu; geure ezpainez baliatzen garelarik, nor nagusitu guri?»

⁶ Baina Jaunak dio: «Errukarriak zapaltzen dituztelako, behartsuak intzirika ari direlako, oraintxe jaikiko naiz eta salbatuko dut hasperenka ari dena». ⁷ Jaunaren hitzak jatorrak dira, zilar garbia, zazpitan birfindua. ⁸ Zeuk, Jauna, zeuk babestuko gaituzu beti, zeuk babestuko horrelako jendearengandik: ⁹ jira-biran dabiltzan gaiztoengandik, gizartean nagusi den gaiztakeriatik.

13. salmoa

Atsekabetuaren deiadarra

¹ Koru-zuzendariarentzat. Daviden salmoa.

² Noiz arte, Jauna? Betiko ahaztu behar ote nauzu? Noiz arte gorde behar didazu zeure aurpegia? ³ Noiz arte egon behar dut kezkaturik, bihotza etengabe penaturik? Noiz arte etsaiaren menpe?

⁴ Begira, erantzun, Jauna, ene Jainko! Egin argi nire begioi, ez nazan herio-loak har, ⁵ ez dezan etsaiak esan: «Garaitu dut». Ez bedi nire arerioa nire hondamendiaz poztu!

⁶ Zure maitasunean dut konfiantza; poz nadila barru-barrutik zure garaipenaz. Orduan, kantuz ekingo diot Jaunari, egin didan onarengatik.

14. salmoa

Sinesgabearen burugabekeria (Sal 53)

¹ Koru-zuzendariarentzat. Davidena.

Hau dio eroak bere baitan: «Ez da Jainkorik». Ustelduak daude, gauza higuingarriak egiten dituzte, ez da inor on dagienik.

² Baina Jauna gizakiei begira dago zerutik, ba ote den zentzu onekorik, Jainkoa bilatzen saiatzen denik. ³ Denak okertu dira, bat egin dute galdukerian; ez da inor on dagienik, bat bera ere ez.

⁴ Ez ote dute ikasiko gaiztaginek, nire herria ogia bezala irensten duten eta Jaunaz arduratzen ez diren horiek? ⁵ Ba, beldurrez dardar geldituko dira, zintzoen elkartean baitago Jauna. ⁶ Errukarriaren asmoez barre egiten duzue, baina Jaunak du hura babesten.

⁷ Ai baletor Siondik Israelen salbazioa! Jaunak bere herriaren zoria aldatzean, poztuko da Jakob, alaituko Israel.

15. salmoa

Tenpluan sartzeko baldintzak

¹ Daviden salmoa.

Jauna, nor egon daiteke zure etxean? Nor bizi zure mendi santuan?

² Jokaera prestua duena, justiziaren arabera ari dena, bihotz barrutik egia dioena; ³ mihiluze ez dena, lagun hurkoari kalterik egiten ez diona, auzokoa iraintzen ez duena; ⁴ mesprezagarria bere aurretik bota eta jainkozaleak ohoratzen dituena; bere kaltetan izanik ere, emandako hitzari eusten diona; ⁵ mailegu-dirua lukurreriaz ematen ez eta errugabearen kaltetan eskupekorik hartzen ez duena. Horrela jokatzen duena ez da sekula kolokatuko.

16. salmoa

Jauna nire on guztia

¹ Miktam. Davidena.

Gorde nazazu, Jauna, zuregan baitut babesa. ² Hau diot: «Oi Jauna, zu zaitut ene Jaun, zuregan baizik ez dut zorionik».

³ Lurralde honetako jainkoak, «ahalmen» deitu horiek, nituen behinola atsegin. ⁴ Ugal bitez ezbeharrak horien atzetik lehiatzen direnen gainera! Nik ez diet sakrifizioen odolik eskainiko, ez ezpainetan haien izenik hartuko.

⁵ Zu zaitut, Jauna, neure on guztia, neure kopa, bedeinkapenez betea; zure esku nire zoria! ⁶ Zoragarria suertatu zaidan alorra, ezin ederragoa nire ondarea!

⁷ Bedeinkatu nahi dut Jauna, berak baitit aholku ematen, gauez ere ene barrua berak hezitzen. ⁸ Begi aurrean dut Jauna etengabe; bera ondoan dudala, ez naiteke koloka.

⁹ Horregatik, alai daukat bihotza, pozez jauzika erraiak, atsedenean lasai gorputza. ¹⁰ Ez bainauzu Herio Leizera botako, zure fededuna ez duzu hilobian galtzen utziko. ¹¹ Bizirako bidea erakutsiko didazu: alaitasun betea zure aurrean, betiko zoriona zure ondoan.

17. salmoa

Errugabea justizia eske

¹ Daviden otoitza.

Entzun, Jauna! Justizia eske nator! Zaude adi nire deiadarrari, makur belarria nire otoitzari: ez dut engainurik ezpainetan. ² Emazu nire aldeko epaia, ikus nire zuzentasuna.

³ Aztertu nire barrua, ikertu gauez ere, probatu suaz: ez duzu niregan okerrik aurkituko; nire ahoak ez du huts egin, ⁴ jendeak ohi duen bezala; gorde dut zure hitza, ⁵ bide latzetan sendo ezarri ditut oinak; zure arrastotik ez dira aldendu nire urratsak.

⁶ Deika nauzu, Jainko; erantzungo al didazu! Itzul niregana belarria, entzun nire mintzoa. ⁷ Erakuts zeure maitasun harrigarria, erasotzaileengandik salbatzen baitituzu zure esku ahaltsuan babesten direnak. ⁸ Zaindu nazazu zeure begininia bezala, gorde ni zeure hegalen itzalpean, ⁹ larrutu nahi nauten gaizkileengandik, inguratzen nauten etsai amorratuengandik.

¹⁰ Harropuzturik daude; haien ahotik harrokeria besterik ez. ¹¹ Gainean ditut, inguratua naute, ni lurrera botatzeko beti prest, ¹² ehiza-irrikaz dagoen lehoiaren antzera, ezkutuan dagoen lehoikumearen antzera.

¹³ Jaiki, Jauna! Egiezu aurre, bota lurrera! Salba nazazu zeure ezpataz gaizkileengandik! ¹⁴ Garbi itzazu zeure eskuz, Jauna, garbitu mundutik! Gal bitez bizidunen artetik! Zuk zaintzen dituzunei, ordea, bete sabela; ase itzazu horien seme-alabak, eta utz bezate sobera dutena beren haurrentzat.

¹⁵ Nik, auzi-egunean, zure aurpegia ikusiko dut; piztean, zure izateaz aseko naiz.

18. salmoa

Errege garailearen gorazarrea (2 Sm 22)

¹ Koru-zuzendariarentzat. David Jaunaren zerbitzariarena. Jaunak bere etsai guztietatik eta Saulen eskuetatik askatu zuenean, gorazarre hau kantatu zion Davidek.

² Maite zaitut, Jauna, nire indar! ³ Jauna da nire haitza, nire geriza, bera nire askatzailea; ene Jainko, nire harkaitz babesgarria, nire babeski eta indar salbatzailea, nire gotorlekua. ⁴ Goretsia zu! Dei egin nion Jaunari, eta etsaiengandik salbatu ninduen. ⁵ Herio-lokarriek estutu ninduten, uholde gaiztoek ikaratu; ⁶ Herio Leizeko lokarriek ninduten lotu, herio-sareek harrapatu.

⁷ Larrialdian dei egin nion Jaunari, deiadar ene Jainkoari. Eta aditu zuen bere tenplutik nire oihua, haren belarrietaraino heldu zen nire deiadarra.

⁸ Ikaratu zen lurra eta dardaratu, mendien oinarriak mugitu, Jainkoaren haserreak baitzituen astindu. ⁹ Kea zerion sudurretik, su kiskalgarria, ikatz goriak ahotik. ¹⁰ Ireki zuen zerua eta jaitsi zen, oinpean hodei-lainoa zekarren. ¹¹ Hegan zihoan hegadun izakien gainean, haize-hegaletan agertu zen. ¹² Gordelekutzat hartu zituen ilunpeak, etxola gisa bere inguruan hodei-laino euritsuak. ¹³ Haren aurreko distiraz, tximist eta sugarrezko ikatz gori bihurtzen ziren hodeiak. ¹⁴ Ortzitik trumoia joarazi zuen Jaunak, deiadar egin Goi-goikoak: tximista eta ikatz goriak sugarretan! ¹⁵ Geziak jaurtikiz sakabanatu zituen, tximista eginez ihes eragin. ¹⁶ Itsas hondoa agertu zen, lurraren oinarriak agerian jarri Jaunaren orroaz, haren haserre-ziztuaz.

¹⁷ Goitik eskua luzatuz hartu ninduen eta uholdetik atera. ¹⁸ Etsai indartsuagandik salbatu ninduen, ni baino indartsuago ziren arerioengandik. ¹⁹ Lur joa nengoenean eraso zidaten, baina Jauna izan nuen euskarri. ²⁰ Zabaldira atera ninduen, maite nauelako libratu.

²¹ Neure zuzentasunaren ordaina eman dit Jaunak, neure jokabide garbiaren saria. ²² Jaunaren bideari jarraitu baitiot, ez naiz Jainkoarengandik urrundu. ²³ Haren aginduak oro aurrean izan ditut beti, ez naiz saihestu haren arauetatik. ²⁴ Haren aurrean zintzo izan naiz, ez dut batere bekaturik egin. ²⁵ Neure zuzentasunaren ordaina eman dit Jaunak, beraren begietan garbi jokatu dut eta.

²⁶ Leialarentzat leial zara, zintzoarentzat zintzo, ²⁷ asmo garbikoarentzat garbi, asmo txarrekoarentzat zorrotz. ²⁸ Zuk duzu herri zapaldua salbatzen eta harroputzen handikeria makurrarazten. ²⁹ Zuk egiten didazu argi, zuk, Jauna, ene argi-zuzi horrek; ene Jainko, zuk argitzen duzu nire ilunpea. ³⁰ Zure laguntzaz ihes eragiten diot gudu-taldeari, zurekin, ene Jainko, harresiak igarotzen gainetik.

³¹ Jainkoaren bidea on-ona, Jaunaren hitza sinesgarria. Bera da harengana jotzen dutenen babesa. ³² Nor Jainko, Jauna izan ezik? Nor harkaitz babesle, gure Jainkoa izan ezik? ³³ Jainkoak indarrez janzten nau, bide zuzenetik ibilarazten. ³⁴ Oreinarenak bezain arin dizkit oinak egin, eta neure tontorretan sendo nau ezarri. ³⁵ Trebatzen dizkit eskuak gudurako, eta besoak brontzezko uztaia teinkatzeko. ³⁶ Babeskiak bezala gorde nauzu eta salbatu, zure eskuak eutsi dit; erantzun didazu eta indartsu egin. ³⁷ Bidea zabalagotu didazu eta nire oinak ez dira oztopatu.

³⁸ Etsaiak pertsegitu nituen eta harrapatu, eta ez nintzen itzuli denak suntsitu arte. ³⁹ Desegin nituen, ezin izan ziren berriro jaiki, nire oinazpira erori ziren. ⁴⁰ Indarrez jantzi ninduzun gudurako, menpean jarri zenizkidan arerioak. ⁴¹ Nire etsaiak ihesi jarri zenituen, gorroto nindutenak hondatu nituen. ⁴² Deiadar egin zuten, baina inork salbatu ez; Jaunarengana jo, baina hark entzun ez. ⁴³ Haizeak daraman hautsa bezala xehatu nituen, kaleko lokatza bezala oinpean zapaldu.

⁴⁴ Ene herriaren liskarretatik atera ninduzun, atzerritarren buruzagi izendatu. Herri ezezaguna jarri zitzaidan zerbitzari, ⁴⁵ entzuten zidaten eta esana betetzen, arrotzek lausengatzen ninduten. ⁴⁶ Atzerritarrak kikildu egin ziren, eta beren gordelekuetatik dardaraka irten.

⁴⁷ Gora Jauna, bedeinkatua ene harkaitza! Goretsia ene Jainko salbatzailea! ⁴⁸ Ene Jainko, zuk mendekatu nauzu, herriak menpean jarri dizkidazu. ⁴⁹ Etsaiengandik libratu nauzu, oldartzen zaizkidanen gainetik jaso, gizon zakarrarengandik askatu. ⁵⁰ Horregatik, Jauna, atzerritarren artean goresten zaitut, zure omenez kantatzen dut.

⁵¹ Garaipen handiak eman dizkio bere erregeari, maitasunez jokatu du bere gantzutuarekin, Davidekin eta beraren ondorengoekin betiko.

19. salmoa

Jainkoaren aintza kreazioan eta legean

¹ Koru-zuzendariarentzat. Daviden salmoa.

² Zeruek Jainkoaren aintza kontatzen dute, ortziak haren eskuen lana adierazten. ³ Egun batek besteari mezua ematen dio, gau batek besteari jakinarazten, ⁴ mintzorik eta hitzik gabe: entzunezinekoa da haien ahotsa. ⁵ Lurbira guztira zabaltzen da haien hotsa, munduaren bazterreraino haien hizkera.

Han ipini dio Jainkoak egoitza eguzkiari. ⁶ Senarra ezkongelatik bezala irteten da, atleta gisa, bere lasterketa egitera pozik; ⁷ zeru-ertz batetik irten eta beste ertzeraino haren itzulbira: haren berotik ezin libratu ezer!

⁸ Jaunaren hitza ezin hobea: gizakia arnasberritzen du; Jaunaren manamendua fidagarria: heldugabea zuhurrarazten du; ⁹ Jaunaren legeak zuzenak, bihotzaren pozgarri; Jaunaren agindua distiratsua, begien argigarri. ¹⁰ Jaunaren promes garbia: betiko dirau; Jaunaren erabakiak egiazkoak: den-denak bidezkoak; ¹¹ urrea baino desiragarriago, urre araztua baino ere bai; eztia baino gozoago, ezti berria baino ere bai. ¹² Zure morroi honek haietan du argia, benetan onuragarri haiek betetzea.

¹³ Nork ezagutu bere hutsegiteak? Aska nazazu oharkabeko erruetatik. ¹⁴ Zaindu nazazu harrokeriatik: ez dakidala nagusitu; horrela, akasgabe izango naiz, bekatu larritik libre. ¹⁵ Har itzazu atseginez nire gogoeta eta hitzak, oi Jauna, ene harkaitz eta babesle!

20. salmoa

Erregearen garaipenerako eskaria

¹ Koru-zuzendariarentzat. Daviden Salmoa.

² Entzun zaitzala Jaunak arrisku-egunean, jar zaitzala toki seguruan Jakoben Jainkoak! ³ Bidal diezazula laguntza bere santutegitik, eutsi zuri Sion menditik! ⁴ Gogora bitza zure eskaintza guztiak eta onar atseginez zure erre-oparia! ⁵ Eman diezazula nahi duzuna, bete ditzala zure egitasmo guztiak! ⁶ Ospatu ahal dezagula poz-oihuz zure garaipena, banderak zabalduz gure Jainkoaren izenean! Bete ditzala Jaunak zure eskari guztiak!

⁷ Orain bai, badakit: Jaunak garaipena ematen dio berak gantzuturiko erregeari; bere zeru santutik erantzuten dio, bere ahalmen handiz garaipena ematen. ⁸ Batzuk bizkor gudu-gurdiekin, beste batzuk zaldiekin; gu, berriz, Jaunarekin, geure Jainkoarekin. ⁹ Haiek okertu, erori egiten dira; guk, berriz, zutik eta sendo irauten.

¹⁰ Jauna, emaiozu erregeari garaipena! Erantzun, dei egiten dizugunean!

21. salmoa

Garaipen-kantua

¹ Koru-zuzendariarentzat. Daviden salmoa.

² Jauna, pozik dago erregea zure indarrarengatik! Benetan alai, garaipena eman diozulako! ³ Desiratzen zuena eman diozu eta eskatua ez diozu ukatu. ⁴ Bedeinkapenez eta mesedez bete duzu, urre garbizko koroa ezarri. ⁵ Bizia eskatu dizu, eta zuk eman, amaigabeko egun luzeetan. ⁶ Zure garaipenaz, handia da haren ohorea; aintzaz eta ospez estali duzu. ⁷ Izan ere, betiko bedeinkazioa ematen diozu, zeure presentziaz pozarren jartzen. ⁸ Bai, Jaunarengan du erregeak konfiantza; Goi-goikoak maite duelako, ez da kolokatuko.

⁹ Zeure eskuaz atzemango dituzu etsai guztiak, gorroto zaituztenak. ¹⁰ Labe gorira botako dituzu, zure haserrea agertzean; bere suminaz irentsiko ditu Jaunak, suaz kiskaliko. ¹¹ Suntsituko duzu lurretik haien ondorengotza, gizakien artetik haien seme-alabak. ¹² Zuri hondamena ekarri nahian, azpikeriak asmatzen badituzte ere, ez dute ezer lortuko. ¹³ Ihes eragingo diezu guztiei, zeure uztaia haien kontra teinkatuz.

¹⁴ Izan garaile, Jauna, zeure indarrarengatik! Kantuz eta soinuz ospatuko dugu zure ahalmena.

22. salmoa

Larrialdiko deiadarra eta esker onezko kantua

¹ Koru-zuzendariarentzat. «Egunsentiko basahuntza» doinuan. Daviden salmoa.

² Ene Jainko, ene Jainko, zergatik utzi nauzu? Zergatik ez duzu entzuten nire deiadarra eta kexua? ³ Egunez deika ari natzaizu, ene Jainko, eta zuk erantzunik ez; bai eta gauez ere, eta bakerik ez dut.

⁴ Zu, ordea, santutegian bizi zara, Israelen gorespenak hartuz. ⁵ Gure gurasoak zurekin fidatu ziren; fidatu ziren, eta zuk libratu. ⁶ Deiadar egin zizuten eta zuk askatu; zurekin fidatu, eta ez zien usteak huts egin.

⁷ Ni, berriz, har naiz eta ez gizaki, jendeak iraindua, herriak mesprezatua. ⁸ Ikusten nautenek burla egiten didate, keinuka eta zeinuka. ⁹ «Jaunarengana jo du; libra dezala, bada! Salba dezala, hainbeste maite badu!»

¹⁰ Zuk atera nauzu amaren sabeletik, lasai eduki haren bularrean. ¹¹ Zure esku nago jaiotzatik, zu zaitut Jainko amaren sabeletik.

¹² Ez egon niregandik urrun, hurbil baitut arriskua, eta ez dut nork lagundurik. ¹³ Etsaiek inguratzen naute, zezen-talde handia bailiran, basabere izugarriak bailiran; ¹⁴ ahoa zabalik dute nire kontra, lehoi harraparien gisa orroaka. ¹⁵ Badoaz nire indarrak, ur isuria irudi; koloka ditut hezur guztiak, urtzen ari zait bihotza, argizaria irudi. ¹⁶ Indargabe nago, teila bezain lehor, ahosabaiari itsatsia dut mihia, hilobi-hautsetaraino ekarri naute.

¹⁷ Gaizkile-taldeak inguratu nau, zakur-tropelak erdian hartu, esku-oinak zulatu dizkidate. ¹⁸ Hezur eta azal gelditu naiz! Haiek adi-adi begiratzen didate. ¹⁹ Nire jantziak banatzen dituzte, nire soinekoa zotz egiten. ²⁰ Baina zu, Jauna, ez egon urrun! Ene indar, lagundu! Ez luzatu! ²¹ Libra nazazu ezpataz hila izatetik, atera nire bizi hau zakur horien atzaparretatik. ²² Salba nazazu lehoiaren ahotik, bufaloen adarretatik.

Erantzun didazu! ²³ Hitz egingo diet zutaz neure senideei, goretsiko zaitut batzarraren erdian. ²⁴ Goretsazue Jauna, begirune diozuenok! Emaiozue ohore, Jakoben ondorengo guztiok! Adora ezazue, israeldarrok! ²⁵ Jaunak ez du mesprezatu, ez du gutxietsi gizagaixoaren zorigaitza, ez du harengandik aurpegia saihestu: entzun dio deiadarra. ²⁶ Zeuk eraginik, goretsiko zaitut batzar handian, neure promesak beteko ditut begirune dizutenen aurrean. ²⁷ Asetzeraino jango dute behartsuek, Jauna goretsiko haren bila saiatzen direnek. Ez galdu adorea sekula!

²⁸ Jaunaz oroituko dira lurreko herri guztiak eta harengana itzuliko; haren aurrean ahozpeztuko dira herrietako familia guztiak. ²⁹ Jauna errege da, herri guztien nagusi! ³⁰ Hari ahozpeztuko zaizkio lurpean lo daudenak, haren aurrean makurtuko hilobira jaitsiak, Jainko garaileak biziberritu egiten baitu.

³¹ Nire ondorengoek Jauna gurtuko dute, Jaunaz hitz egingo diete ondorengo gizaldiei, ³² haren egintza salbagarria adieraziko sortzeko dagoen herriari.

23. salmoa

Uste onezko otoitza

¹ Daviden salmoa.

Jauna dut artzain: ez zait ezer falta. ² Larre guritan etzanarazten nau, ur baretara eramaten, ³ eta indarrak berritzen; bide egokitik narama, leiala delako.

⁴ Ibar beltz-ilunetan banabil ere, ez dut inolako gaitzen beldurrik, zu nirekin baitzaude: zure artzain-makilak lasaitzen nau.

⁵ Zuk atontzen didazu mahaia etsaien begi aurrean, ukenduz gantzutzen didazu burua; gainezka dut kopa. ⁶ Bai, zorionak eta leialtasunak inguratuko naute bizitzako egun guztietan; Jaunaren etxean biziko naiz amaigabeko egunetan.

24. salmoa

Tenplu aurreko liturgi elkarrizketa

¹ Daviden salmoa.

Jaunarena da lurra eta bertan dagoena, mundua eta bertan bizi direnak; ² berak ezarri baitzuen sendo itsasoen gainean, lur azpiko urlasterren gainean.

³ Nor igo Jaunaren mendira? Nor egon hark sagaraturiko tokian? ⁴ Eskuak errugabe eta bihotza garbi dituena, gezurrezko jainkoetara jotzen ez duena, engainatzeko zinik egiten ez duena. ⁵ Horrelakoa bedeinkatuko du Jaunak, justizia egingo dio Jainko salbatzaileak. ⁶ Horiek dira haren bila saiatzen direnak, Jakoben Jainkoa aurkitu nahi dutenak.

⁷ Ateak, zabal zaitezte! Antzinako ateak, zaudete zabalik, badator-eta erregea, aintzaz betea! ⁸ Nor da aintzaz beteriko errege hori? Jauna da, indartsu eta ahaltsua, Jauna, guduan ahaltsua!

⁹ Ateak, zabal zaitezte! Antzinako ateak, zaudete zabalik, badator-eta erregea, aintzaz betea! ¹⁰ Nor da aintzaz beteriko errege hori? Jaun ahalguztiduna, bera da aintzaz beteriko erregea!

25. salmoa

Jainkoaren gidaritza eskatzeko otoitza

¹ Davidena.

Jauna, zuregana jasotzen dut gogoa. ² Ene Jainko, zuregan dut konfiantza: ez diezadala usteak huts egin! Ez daitezela etsaiak nitaz poztu! ³ Zuregan itxaron dutenei ez die inoiz usteak huts egingo; bai, ordea, arrazoirik gabe baztertzen zaituztenei!

⁴ Azaldu niri, Jauna, zeure bideak, erakutsi ni nondik ibiltzea nahi duzun. ⁵ Zuzen nazazu, zurekiko leial izan nadin, irakats niri, zu baitzara salbatzen nauen Jainkoa; zuregan itxaron dut etengabe. ⁶ Ekarri gogora, Jauna, zeure errukia eta maitasuna: betidanikoak dituzu. ⁷ Ez gogoratu, ordea, Jauna, nire gaztetako bekatuak eta nire errebeldiak. Gogora nazazu zeure maitasunaz, zure ontasunari dagokionez.

⁸ Ona eta zuzena da Jauna, eta bidea jakinarazten die bekatariei. ⁹ Apalak zuzenbidetik daramatza, bere bidea erakusten die apalei. ¹⁰ Jaunak beti maitasunez eta leialtasunez jokatzen du beraren ituna eta manamenduak gordetzen dituztenekin.

¹¹ Zarena zarelako, barka nire errua, Jauna, hain handia den arren! ¹² Jakinarazten dio Jaunak begirune dionari zein jokabide behar duen hautatu. ¹³ Zoriontsu biziko da eta haren ondorengoak lurraz jabetuko. ¹⁴ Adiskide ditu Jaunak begirune diotenak, ezagutarazten die bere ituna. ¹⁵ Jaunarengan ditut beti neure begiak, nire oinak erortzeko arriskutik gordetzen baititu.

¹⁶ Itzul niregana eta erruki zakizkit, bakarrik bainago eta dohakabe! ¹⁷ Larritasunak hertsia dut bihotza, atera nazazu estuasun hauetatik. ¹⁸ Ikus nire atsekabea eta pena, barka nire bekatu guztiak. ¹⁹ Ikus zein ugari diren nire etsaiak, zein gogor nauten gorrotatzen. ²⁰ Gorde nazazu bizirik, libratu! Ez hutsik utzi nire ustea, zuregan baitut babesa! ²¹ Prestutasunak eta zuzentasunak zainduko naute, zuregan itxaron baitut.

²² Ene Jainko, askatu Israel zoritxar guztietatik!

26. salmoa

Errugabearen otoitza

¹ Davidena.

Egidazu justizia, Jauna, nire jokaera prestua baita. Sendo eutsi diot zureganako konfiantzari. ² Azter nazazu, Jauna, proba nazazu, ikertu nire buru-bihotzak.

³ Begi aurrean dut beti zure maitasuna eta leial jokatu dut zurekiko; ⁴ ez naiz gezurtien mahaikide izan, ez eta itxuratiekin batera ibili; ⁵ gorroto dut gaizkileen lagunartea, ez naiz gaiztoen mahaikide izan.

⁶ Errugabe naizela agertzeko eskuak garbiturik, zure aldarea inguratzen dut, Jauna, ⁷ zure gorespena ozenki hots eginez, zure egintza miragarriak kontatuz.

⁸ Maite dut, Jauna, zu bizi zaren tenplua, zure aintzaren egoitza. ⁹ Ez nazazu egin bekatarien zori bereko, ez nazazu bihur hiltzaileen kideko, ¹⁰ eskuak makurkeriaz eta azpidiruz beteak dituzten horien kideko.

¹¹ Nire jokabidea, berriz, prestua da: aska nazazu, erruki zakizkit! ¹² Tinko ezarriak ditut oinak; Jauna bedeinkatuko dut batzarrean!

27. salmoa

Jaunaren aterpean beldurrik ez

¹ Davidena.

Jauna dut argi eta salbamen: nork ni beldurtu? Jaunak dit bizia babesten: nork ni ikaratu? ² Gaizkileek ni suntsitzeko asmoz erasotzen badidate, beraiek, ene etsaiak, dira labaindu eta eroriko. ³ Gudaroste batek inguraturik ere, nire bihotzak ikararik ez; nire aurka borrokan hasita ere, nik konfiantza galtzen ez.

⁴ Gauza bakarra diot Jaunari eskatu, horixe bakarrik dut irrika: Jaunaren etxean bizi nadila bizitza guztian, Jaunaren edertasunari begira eta haren tenpluaren zaindari.

⁵ Bere aterpean gordeko nau zoritxar-garaian, bere etxolako txokoan ezkutatuko, bere harkaitz gainera jasoko. ⁶ Horrela, burua tente eramango dut inguratzen nauten etsaien aurrean. Sakrifizioak eskainiko ditut haren etxolan poz-irrintziz, kantatu eta soinua joko diot Jaunari.

⁷ Entzun, Jauna, dei degizut! Erruki nitaz eta erantzun! ⁸ Bihotzak esaten dit: «Ea, bila ezazu Jaunaren aurpegia». Zure aurpegiaren bila nator, bai, Jauna. ⁹ Ez gorde niri zeure aurpegia! Ez baztertu zeure morroi hau haserrez, zu baitzaitut laguntza bakarra! Ez ni bertan behera utzi, ez zapuztu, salbatzaile zaitudan ene Jainko horrek! ¹⁰ Aitamek zapuzten banaute ere, Jaunak berekin hartuko nau.

¹¹ Erakustazu, Jauna, zeure bidea, eraman nazazu bide zuzenetik, etsaiak ugari baititut. ¹² Ez utzi ni etsaien gogara, lekuko gezurtiak altxatu baitira nire aurka, indarkeria dariela. ¹³ Ziur nago ni: Jaunaren ontasuna gozatuko dut bizien lurraldean.

¹⁴ Itxaron Jaunarengan! Eutsi gogor, izan kemen! Itxaron Jaunarengan!

28. salmoa

Erregu-oihua eta esker onezko kanta

¹ Davidena.

Jauna, zuri degizut dei! Ene harkaitz, ez egin entzungor! Erantzuten ez badidazu, hilobira jaisten direnen antzeko izango naiz. ² Entzun nire erregu-oihua, laguntza eskatzen dizudanean, eskuok zure santutegirantz luzatzen ditudanean.

³ Ez nazazu eraman gaiztoekin batera, gaizkile horiekin batera: besteren aurrean bakezko hitzak dituzte, baina barruan txarkeria. ⁴ Emaiezu beren egintzen ordaina, beren gaiztakerien ordaina. Emaiezu egin dutenaren saria, itzuli merezi dutena. ⁵ Ez diete kontu egin Jaunaren egintzei, hark egindakoei: bota ditzala, beraz, lurrera eta jaso ez sekula!

⁶ Bedeinkatua Jauna, nire erregu-oihua entzun du eta! ⁷ Jauna dut indar eta babeski. Berarengan izan dut konfiantza; laguntza jaso dut eta pozarren dut bihotza: eskerrak emango dizkiot kantari. ⁸ Jauna da bere herriaren indar, berak gantzuturiko erregearen babes eta salbamen.

⁹ Salba, Jauna, zeure herria, bedeinka zeure ondarea. Izan zaitez haien artzain eta gidari beti.

29. salmoa

Ekaitzean ahaltsu ageri den Jaunari gorazarrea

¹ Davidena.

Goretsi Jauna, zeruko izakiok, goretsi Jaunaren ospea eta indarra, ² goretsi Jaunaren izen ospetsua! Ahozpeztu Jaunaren aurrean, bere santutasunez agertzean!

³ Jaunaren ahotsak ur gainean durunda: Jainko aintzatsuak trumoia jo du. Jauna ur handien gainean garai. ⁴ Jaunaren ahotsa indartsu, Jaunaren ahotsa arranditsu. ⁵ Jaunaren ahotsak zedroak ditu apurtzen, Jaunak Libanoko zedroak txikitzen. ⁶ Jaunaren ahotsak ditu tximistez zartatzen. ⁷ Zekorren antzera salto eragiten die Libanoko mendiei, bufalokumearen antzera Sirion mendiari. ⁸ Jaunaren ahotsak basamortua du dardararazten, Jaunak Kadex basamortua dardararazten. ⁹ Jaunaren ahotsak arteak bihurritzen, basoak zuritzen.

Haren zeruko tenpluan denek oihu: «Gora!» ¹⁰ Jauna eseria dago ur handien gainetik, Jauna tronuan eseria, betiko errege. ¹¹ Jaunak bere herria indar dezala! Jaunak bere herria bakeaz bedeinka dezala!

30. salmoa

Heriotza-arriskutik sendatuaren esker onezko kanta

¹ Tenpluaren sagarapenerako kanta. Daviden Salmoa.

² Goratua zu, Jauna, onik atera bainauzu! Nire etsaiei ez diezu nire lepotik pozten utzi. ³ Jauna, ene Jainkoa, oihuz laguntza eskatu dizut, eta sendatu nauzu. ⁴ Jauna, Herio Leizetik atera nauzu; hilobira jaistear nengoela, biziberritu.

⁵ Kanta Jaunari, haren fededunok, goretsazue, santua dela gogoratuz. ⁶ Haren haserrea une baterako, haren onginahia bizi guztirako. Arratsean negarrez bagaude ere, goizean berriro poz-oihuz.

⁷ Lasaialdian hau pentsatu nuen: «Ez naiz sekula kolokatuko». ⁸ Zeure onginahiaz, Jauna, mendia bezain tinko ezarria ninduzun.

Baina aurpegia gorde zenidan, eta larritu egin nintzen. ⁹ Zuri dei egin nizun, Jauna, zuri erregu: ¹⁰ «Zer irabazten duzu ni hilda, ni hilobira sartuta? Hautsak zu goretsiko ote? Zure leialtasuna iragarriko ote? ¹¹ Entzun, Jauna! Erruki nitaz! Jauna, zatozkit lagun!»

¹² Negarra dantza bihurtu didazu, dolu-jantzia festa-jantzi. ¹³ Nire barruak isildu gabe kantatuko dizu; Jauna, ene Jainkoa, eskerrak emango dizkizut beti.

31. salmoa

Uste onezko otoitza probaldian

¹ Koru-zuzendariarentzat. Daviden salmoa.

² Jauna, zuregan dut babesa: ez dakidala inoiz neure ustea huts gerta! Zuzena baitzara, atera nazazu onik. ³ Entzun, arren, niri! Libra nazazu, ez luza! Izan zakizkit harkaitz babesle, gaztelu salbatzaile. ⁴ Zu zara, izan ere, nire haitz eta gotorleku. Eraman nazazu eta gidatu, zarena zarelako. ⁵ Atera nazazu jarri didaten tranpatik, zu baitzaitut gotorleku. ⁶ Zure eskuetan jartzen dut bizia: aska nazazu, Jauna, Jainko leiala!

⁷ Gorroto ditut sasijainkozaleak; nik Jaunarengan konfiantza. ⁸ Pozaren pozez jauzi egingo dut zure maitasunagatik, ikusi baituzu nire atsekabea, arduratu baitzara nire larrialdiaz, ⁹ ez nauzu utzi etsaiaren eskuetan, lasaialdia eman didazu.

¹⁰ Erruki, Jauna, larri naiz eta: saminaren saminez erretzen dauzkat begiak, eztarria, gorputz osoa. ¹¹ Bizitza tristuraz akitzen ari zait, urteak negarrez doazkit. Minaren minez, indarrak galtzen ari zaizkit, hezurrak hausten. ¹² Iseka egiten didate etsaiek; areago, neure auzokoek. Beldurra ematen diet adiskideei: ni kalean ikustean, ihesi doaz. ¹³ Ahaztua naute erabat, hildakoa bezala, alferreko tresna bainintzan. ¹⁴ Jendearen marmarra entzuten dut, izu-ikara edonondik. Denek nire aurka elkar hartu dute, niri bizia nola kenduko.

¹⁵ Baina nik, Jauna, zuregan dut konfiantza eta etengabe diotsut: «Zu nire Jainko». ¹⁶ Zure eskuetan nire zoria: libra nazazu pertsegitzen nauten etsaiongandik! ¹⁷ Erakutsi aurpegi argia zerbitzari honi, salba nazazu zeure maitasunaz.

¹⁸ Jauna, zuri dei egitean, ez dakidala neure ustea huts gerta! Huts egin biezaie, ordea, beren usteak gaiztoei, gal bitez Herio Leizeko isilpean! ¹⁹ Geldi bitez mutu ezpain gezurtiak, zintzoaren aurka ari baitira jardunean lotsagabe, harrokeriaz eta mesprezioz. ²⁰ Bai handiak, Jauna, begirune dizutenentzat gordeak dituzun ondasunak! Denen bistan ematen dizkiezu zuregan babesa dutenei. ²¹ Zeure begiradapean gordetzen dituzu, giza azpikerietatik urrun. Zeure gerizpean babesten dituzu, borroka eta liskarretatik urrun.

²² Bedeinkatua Jauna, mirariak egin baitizkit haren maitasunak, estualdian nengoela. ²³ Ikararen ikaraz, hau pentsatu nuen: «Bere begi-bistatik bota egin nau Jaunak». Zuk, ordea, entzun zenuen nire erregua, laguntza eske deiadar egin nizunean.

²⁴ Maita ezazue Jauna, haren fededun guztiok! Leial zaizkionak Jaunak babesten ditu, harroei, berriz, ordain gogorra ematen. ²⁵ Eutsi sendo, izan bihotz, Jaunarengan itxaron duzuenok!

32. salmoa

Bekatuak aitortzeko deia

¹ Daviden poema.

Zoriontsua Jainkoak hobena kendu eta bekatua barkatu diona! ² Zoriontsua Jaunak errurik egozten ez diona eta bere barruan makurkeriarik ez duena!

³ Isilik egon nintzen bitartean, jota nuen gorputza, egun osoan aieneka. ⁴ Gau eta egun gainean nuen zure esku gogorra, indarrak makaltzen ari zitzaizkidan, udako sargoritan bezala.

⁵ Orduan, aitortu nizun bekatua, ez nizun gorde errua. Hobenak zuri aitortzea erabaki nuen, Jauna, eta barkatu zenizkidan erru eta bekatuak.

⁶ Otoitz egin biezazu, beraz, fededunak, larri denean: uholde handia izanik ere, ez du harrapatuko. ⁷ Zu niretzat babesleku: arriskutik gordetzen nauzu, askapen-kantaz inguratzen.

⁸ «Irakatsi egingo dizut eta jarraibidea erakutsiko; aholku emango dizut eta zure ardura izango. ⁹ Ez izan zaldi eta mando adimengabeen antzeko: galgaz eta ahokoz eutsi behar zaio haien indarrari; bestela, ezin zara hurbildu».

¹⁰ Gaiztoentzat oinaze ugari; Jaunarengan konfiantza duena, berriz, haren maitasunak inguratzen.

¹¹ Poztu eta alaitu Jaunarekin, zintzoak! Egin poz-oihu, bihotz zuzeneko guztiok!

33. salmoa

Jainko kreatzaile eta zaintzaileari laudorioa

¹ Egin poz-oihu Jaunari, zintzook! Zuzenek behar dute Jainkoa goretsi. ² Goraipa Jauna zitaraz, jo harentzat hamar hariko harpa; ³ kanta hari kantu berria, jo trebeki eta egin irrintzi.

⁴ Jaunaren hitza zuzen-zuzena baita, haren egintza guztiak fidagarriak. ⁵ Justizia eta zuzenbidea maite ditu; Jaunaren maitasunaz betea da lurra. ⁶ Jaunak bere hitzaz egin du ortzia, bere aho-arnasaz astro guztiak. ⁷ Itsas urak pilatzen ditu eta hesi barruan biltzen, ozeanoak multzotan batzen. ⁸ Errespeta beza Jauna lur osoak, ikara bitez haren aurrean munduko biztanle guztiak. ⁹ Berak esan, eta dena egin zen; berak agindu, eta dena izaten hasi.

¹⁰ Nazioen egitasmoak Jaunak ditu desegiten, herrien asmoak hutsean galtzen. ¹¹ Jaunaren egitasmoak, berriz, betiko dirau, haren barne-asmoak menderen mende. ¹² Zorionekoa Jauna Jainko duen nazioa! Zorionekoa hark beretzat aukeratu duen herria!

¹³ Jaunak, zerutik begira, gizaki guztiak ikusten ditu; ¹⁴ bere bizilekutik jarriak ditu begiak munduko biztanle guztiengan; ¹⁵ berak egin zituen haien bihotzak, eta adi dago haien egintza guztiei. ¹⁶ Erregea ez du gudaroste handiak salbatzen, ez eta gudaria ere indar handiak libratzen. ¹⁷ Alferrik dira zaldiak garaipena lortzeko, gudaroste handia aski ez, onik ateratzeko. ¹⁸ Jaunak ditu zaintzen begirune diotenak, haren maitasunean itxaropen dutenak, ¹⁹ heriotzatik libratu eta gosetean bizirik gordetzeko.

²⁰ Guk Jaunarengan dugu itxaropena: bera dugu laguntzaile eta babesle! ²¹ Harengandik datorkigu bihotzeko poza, santua den harengan gure konfiantza. ²² Betor gurekin, Jauna, zure maitasun leiala, zuregan jarria baitugu esperantza!

34. salmoa

Meditazioa. Jaunak zintzoa zaintzen

¹ Davidena. Abimeleken aurrean eroarena egin zuelarik, hark David bota eta honek alde egin zuenekoa.

² Bedeinkatuko dut Jauna une oroz, etengabe goretsiko ene ezpainez. ³ Harro nago Jaunaz; entzun bezate apalek eta poztu. ⁴ Handietsi nirekin batera Jauna, gora dezagun elkarrekin haren izena.

⁵ Jaunarengana jo nuen eta hark erantzun, beldur guztietatik libratu ninduen. ⁶ Hari begiratzen diotenak argi-argi egongo dira, ez zaie aurpegia lotsaz gorrituko. ⁷ Dohakabe honek dei egitean, Jaunak entzun eta larrialdi guztietatik atera zuen. ⁸ Zaindari dago Jaunaren aingerua begirune diotenen inguruan, arriskuetatik ateratzeko.

⁹ Dasta eta ikus zein ona den Jauna: zorionekoa berarengan babesa duena! ¹⁰ Izan Jaunari begirune zuek, hari sagaratuok, ez baitzaie ezer faltako begirune diotenei. ¹¹ Aberatsek ere badakite zer den beharra eta gosea, Jaunarengana jotzen dutenei ez zaie ezer falta.

¹² Ene haurrok, zatozte entzutera! Jauna errespetatzen erakutsiko dizuet. ¹³ Nork ez du maite bizia? Nork ez du nahi luzaroan bizi eta zoriontsu izan? ¹⁴ Gorde ezazu mihia gaitzetik eta ezpainak engainutik. ¹⁵ Alde gaitzetik, egin on dena, bila bakea eta jarrai haren bidetik.

¹⁶ Zintzoengana ditu Jaunak begiak, haien deiak entzuteko adi belarriak. ¹⁷ Aurpegi ematen die Jaunak gaizkileei, lurgainetik ezabatzeko haien oroitzapena. ¹⁸ Deiadar egitean, Jaunak entzun egiten du eta larrialdi guztietatik libratzen. ¹⁹ Hurbil dago Jauna bihotz-hautsiengandik eta salbatzen ditu etsita daudenak.

²⁰ Zoritxar asko izaten du zintzoak, baina guztietatik libratzen Jaunak. ²¹ Hezur guztiak zaintzen dizkio, bat bakarra ere ez diote hautsiko. ²² Gaiztakeriak hilko du gaiztoa, zintzoari gorroto diotenek zigorra izango.

²³ Jaunak gordetzen du bere zerbitzarien bizia, ez dute zigorrik harengan babesa dutenek.

35. salmoa

Erasotzaileen kontra justizia eske

¹ Davidena.

Salatu, Jauna, salatzen nautenak; borrokatu, borrokatzen nautenak. ² Hartu ezkutua eta koraza, eta zatozkit laguntzera. ³ Atera lantza eta azkona, pertsegitzen nautenei aurre egiteko, eta esadazu: «Neu nauzu salbatzaile!» ⁴ Huts egiezu eta lotsarazi ni hiltzeko dabiltzanak. Atzera egin bezate, lotsagorritan, ni nondik hondatuko dabiltzanek. ⁵ Izan bitez haizeak daraman lastoaren antzeko, zure aingeruak kanpora jaurtikitzean! ⁶ Izan bedi ilun eta labain haien bidea, zure aingeruak pertsegitzean!

⁷ Arrazoirik gabe, tranpa jarri didate; motiborik gabe, zuloa zabaldu. ⁸ Betorkie gainera ustekabeko hondamena! Harrapa bitza jarri duten tranpak eta eror bitez hondamendian!

⁹ Orduan, Jaunarekin alaituko naiz, salbatu nauelako poz-pozik izango. ¹⁰ Bihotz-bihotzetik esango dut: «Nor zu bezalakorik, Jauna? Dohakabea askatzen duzu indartsuagoaren eskutik; errukarri eta behartsua, zapaltzaileagandik».

¹¹ Lekuko bihozgabeak altxatzen zaizkit, eta jakin ere ez dakizkidanak leporatzen. ¹² Onaren ordain gaitza ematen didate, eta lur jorik uzten. ¹³ Ni, ordea, haiek gaixo zeudenean, dolu-jantzitan ibili ohi nintzen, neure burua barauaz zigortzen nuen eta neure barruan otoitz eta otoitz egiten. ¹⁴ Adiskide eta senideak bezala nituen, eta kopetilun eta burumakur ibili ohi nintzen, amaren hiletak banitu bezala. ¹⁵ Baina nik estropezu egitean, pozik bildu dira, nire kontra bildu dira joka, zergatik ez dakidala larrutzen naute, etengabe irainduz. ¹⁶ Inguruan ditudan isekariek hortzak erakusten dizkidate.

¹⁷ Jauna, noiz arte egon behar duzu begira? Askatu nire bizia haien tranpetatik! Libra nazazu lehoi horiengandik! ¹⁸ Eskerrak emango dizkizut batzar nagusian, jendetzaren aurrean zaitut goretsiko.

¹⁹ Ez dezatela nire lepotik barre egin nire etsai maltzurrek! Ez dezatela begi-keinuka jardun arrazoirik gabe gorroto didatenek! ²⁰ Ez dute inoiz bakezko hitzik; lurraldeko jende baketsuaren aurka makurkeriak asmatzen dituzte. ²¹ Nire aurka aho zabal, honela diote: «Hara, guk geuk ikusi dugu!»

²² Ikusi duzu, Jauna! Ez isildu! Jauna, ez egon niregandik urrun! ²³ Esnatu eta zatoz nire eskubidearen alde, jokatu auzian nire alde, ene Jaun eta Jainko! ²⁴ Egidazu justizia zeure justiziari dagokionez, ene Jainko Jauna! Ez dezatela nire lepotik barre egin! ²⁵ Ez dezatela pentsa: «A zer gozamena!» Ez dezatela esan: «Horrenak egin ditugu!» ²⁶ Lotsagorritan geldi bitez, denak batera, nire zoritxarraz pozten direnak! Lotsaz eta laidoz estali bitez nire aurka harro dabiltzanak!

²⁷ Alai bitez eta poz-oihuka ekin nire eskubideen alde daudenek! Behin eta berriz esan bezate: «Handia da Jauna! Bere morroiari zoriona opa izan dio». ²⁸ Eta nire mihiak zure justizia iragarriko du, egunero zu goratuko!

36. salmoa

Meditazioa. Jaunaren probidentzia bizi-emailea

¹ Koru-zuzendariarentzat. Jaunaren zerbitzari Davidena.

² Gaiztakeria mintzo zaio gaiztoari barruan. Harengan ez da Jainkoarenganako beldurrik. ³ Hain baitu leun hartzen bere burua, ez da gauza errua ikusteko, ez gorrotatzeko. ⁴ Okerra eta engainua besterik ez du ahoan, galdua du onerako sena. ⁵ Ohean ere, okerra darabil gogoan; bide txarrean setati, ez du gaizkia utzi nahi.

⁶ Jauna, zure maitasuna zeru zabala adinakoa, zure leialtasuna hodeietarainokoa. ⁷ Zure justizia mendirik handienak bezalakoa, zure probidentzia ozeano mugagabea adinakoa: gizaki eta abereak zuk biziarazten dituzu. ⁸ Bai zoragarria zure maitasuna, oi Jainko! Zure hegalpera biltzen dira gizakiak. ⁹ Zeure etxeko janari guriz asetzen dituzu, zeure atseginen ibaian edanarazten. ¹⁰ Zuregan da biziaren iturria eta zure argiaz ikusten dugu argia.

¹¹ Luza zeure maitasuna aintzat hartzen zaituztenei, zeure justizia bihotz-zuzenei. ¹² Ez nazala zapal harroaren oinak, ez eta kanpora bota gaiztoaren eskuak! ¹³ Horra hor gaizkileak erori: lur jota daude, jaikiezinik.

37. salmoa

Zintzoen eta gaiztoen zoriari buruz irakaspena

¹ Davidena.

Ez zaitez gaiztoengatik haserretu, ez eta gaizkileen inbidiatan egon ere, ² belarra bezain bizkor ihartzen baitira eta berehalaxe zimeltzen.

³ Izan konfiantza Jaunarengan eta egin on dena, zeure herrialdean bizi eta bertako aberastasunaz gozatzeko. ⁴ Izan bedi Jauna zure atsegina, eta berak emango dizu bihotzak eskatzen dizuna.

⁵ Utzi Jaunaren esku zeure zoria, izan konfiantza harengan: berak ekingo dio zure alde; ⁶ goizeko argia bezain distiratsu egingo du zure zuzentasuna, eguerdiko eguzkia bezain argitsu zure zuzenbidea.

⁷ Egon lasai Jaunarengan, itxaron berarengan; ez zaitez sutu arrakasta duenaren aurka, maltzurkeriaz dabilenaren kontra.

⁸ Utzi haserrea, baztertu sumina, ez zaitez sutu, kalterako izango duzu eta; ⁹ izan ere, kanporatu egingo dituzte gaizkileak; herrialdeaz jabetuko dira, ordea, Jaunaz fio direnak.

¹⁰ Itxaron pixka bat, eta kito gaiztoa, bilatu arren, ez duzu gehiago aurkituko. ¹¹ Apalak izango dira herrialdearen jabe, bake osoaz gozatuko dira.

¹² Zintzoaren kontra gaiztoa azpijokoan, beraren aurka erakusten ditu hortzak. ¹³ Baina Jaunak barre egiten du halakoaz, bai baitaki ordua datorkiola.

¹⁴ Ezpata atera eta uztaia teinkatzen dute gaiztoek dohakabea eta behartsua eraisteko, zuzen dabiltzanak hiltzeko. ¹⁵ Baina ezpata beren bihotzean sartuko zaie eta uztaiak apurtuko.

¹⁶ Gehiago balio du zuzenaren apurrak aberats gaiztoaren ugaritasunak baino, ¹⁷ ahuldu egingo baitira gaiztoen besoak; zintzoei, ordea, Jaunak eutsiko.

¹⁸ Jauna arduratzen da prestuen bizitzaz eta beren ondarearen jabe izango dira betiko. ¹⁹ Zoritxar-egunetan ez dute porrot egingo, gose-egunetan asebeteak izango dira. ²⁰ Galdu egingo dira gaiztoak; Jaunaren etsaiak, zelaietako belar ondua bezala, su hartu eta ketan joango dira.

²¹ Gaiztoak maileguan hartu eta ez du itzultzen, zintzoak errukitu eta eman egiten du. ²² Jaunak bedeinkatuak izango dira herrialdearen jabe; hark madarikatuak, berriz, betiko hondatuak.

²³ Jaunak segurtatzen ditu gizakiaren pausoak eta atsegin duen bidetik eramaten. ²⁴ Estropezu egiten badu ere, ez da erortzen, eskutik heltzen baitio Jaunak.

²⁵ Gazte izan nintzen, orain zaharturik nago: ez dut sekula ikusi zintzoa bertan behera utzia, ez eta haren ondorengorik ere ogi eskean. ²⁶ Zintzoa beti da errukitsu eta eskuzabal, bedeinkatuak dira haren seme-alabak.

²⁷ Alde gaitzetik, egin on dena, eta beti izango duzu non bizi, ²⁸ zuzenbidea maite baitu Jaunak eta ez ditu bere fededunak bertan behera uzten.

Beti izango dute babesa; gaiztoaren ondorengotza, berriz, suntsitua izango da. ²⁹ Herrialdearen jabe izango dira zintzoak, eta beti bertan biziko.

³⁰ Zuzenak jakinduriaz hitz egiten du, bidezko dena esaten. ³¹ Bere Jainkoaren hitza du bihotzean, haren oinek ez dute huts egingo.

³² Gaiztoak zelatan egoten zaizkio zintzoari, nola hilko asmatzen. ³³ Baina Jaunak ez du haien eskuetan lagako, epaitzen badute ere, ez du kondenatzen utziko.

³⁴ Itxaron Jaunarengan eta jarrai haren bideari; berak altxatuko zaitu herrialdearen jabe izateraino eta zeuk ikusiko duzu gaiztoaren suntsipena.

³⁵ Ikusi dut gaiztoa bere indarraz harropuztua, zuhaitz mardula bezala zabaldua. ³⁶ Baina desagertu da, ez da jadanik, bila ibili eta ezin izan dut aurkitu.

³⁷ Begira gizaki prestuari, so egin zuzenari: badu etorkizunik bakezaleak. ³⁸ Errebeldeak denak batera suntsituko dituzte, gaiztoen geroa hondatua dago.

³⁹ Zintzoen salbamena Jaunarengandik dator: hura dute gotorleku arrisku-garaian. ⁴⁰ Jaunak laguntzen die eta onik ateratzen, onik ateratzen gaiztoengandik eta salbatzen, berarengan baitira babestu.

38. salmoa

Gaixo eta errudunaren laguntza-eskaria

¹ Daviden salmoa. Oroigarritzat.

² Jauna, ez ni zigortu haserre, ez ni zentzatu sumindurik. ³ Josia naukate zure geziek, gainean jo nau zure eskuak. ⁴ Gorputz osoa dut mindua, zure haserre-zigorrarengatik, hezurrik ere ez sano, neure bekatuagatik. ⁵ Buruz gain ditut neure erruak, azpian hartua naute, zama astunegiak legez. ⁶ Nire zauriak gaiztotuak daude eta zornatan, nire zorakeriaren ondorioz. ⁷ Okerturik eta makur nabil, egun osoan kopetilun. ⁸ Sukarrak hartua nau hondoraino, gorputz osoa dut mindua. ⁹ Leher eginda nago, guztiz lur jota, garrasika eta aieneka barru-barrutik.

¹⁰ Ezagunak dituzu, Jauna, nire irrika guztiak, nire intziriak ez daude zuretzat ezkutuan. ¹¹ Taupada bizian dut bihotza, huts egin didate indarrek, alde egin dit begietako argiak ere. ¹² Nire zauriak direla-eta, urrun doazkit adiskide eta lagunak, urrun gelditzen senitartekoak ere. ¹³ Bizia kendu nahi didatenek tranpak jarri dizkidate, kalte egin nahi didatenak egun osoan ari zaizkit mehatxuka eta makurkeriak asmatzen.

¹⁴ Baina nik gorrarena egiten dut, entzungo ez banu bezala, ez dut ahorik zabaltzen, mutua banintz bezala. ¹⁵ Eta hala bihurtu naiz, entzuten ez duen eta erantzunezin duenaren antzeko.

¹⁶ Jauna, zuregan dut itxaropen: zuk erantzungo didazu, Jauna, ene Jainko! ¹⁷ Hona nire eskaria: ez dezatela barre egin nire lepotik, ez daitezela nire kontra harro, koloka naizenean. ¹⁸ Izan ere, erortzeko zorian nago, minak ez dit alde egiten.

¹⁹ Bai, aitortzen dut errua, larritua nauka neure bekatuak. ²⁰ Indartsu dira nire biziaren etsaiak, ugari, bidegabez gorroto nautenak, ²¹ onaren ordain gaitza ematen eta on egiten saiatzen naizelako salatzen nautenak.

²² Jauna, ez utzi ni! Ene Jainko, ez geldi urruti! ²³ Lagundu berandu gabe, ene Jaun, ene salbatzaile horrek!

39. salmoa

Bizitzaren galkortasunagatik deitorea

¹ Koru-zuzendariarentzat. «Jedutun»en doinuaz. Daviden salmoa.

² Neure buruari esana nion: «Zainduko dut neure jarduera, mihiaz huts egin ez dezadan; ezpainak josirik gordeko ditut, aurrean gaizkilerik dudan bitartean». ³ Mutu gelditu nintzen, behar baino ere gehiago isildu. Baina nire mina gero eta biziagoa; ⁴ erretzen neukan bihotza bularrean, gogoan nerabilela, sua pizten zitzaidan, ezpainak ireki nituen arte eta hitz egin: ⁵ «Jauna, emadazu ezagutzera neure azkena eta neure bizitzaren luzera, zeinen galkorra naizen jakin dezadan. ⁶ Unetxo bateko bizia eman didazu; zure aurrean hutsa da bizitzaren iraupena. Arnasaldi bat besterik ez da gizakia! ⁷ Ametsetan bezala dabil harat-honat, haizea bezain hutsala haren zalaparta; ondasunak pilatu eta norentzat jakin ez».

⁸ Zer itxaron dezaket, beraz, Jauna? Zuregan nire itxaropen bakarra! ⁹ Libra nazazu neure bekatu guztietatik, ez egin ni eroaren barregarri. ¹⁰ Isilik nago, ahorik zabaldu gabe, dena zeuk egina baita. ¹¹ Urrundu niregandik zeure zigorra, zure kolpeez akiturik bainago. ¹² Erruak zigortuz zentzarazten duzu gizakia, eta sitsak jantzia bezala hauts bihurtzen hark maiteen duena. Arnasaldi bat besterik ez da gizakia!

¹³ Entzun nire otoitza, Jauna! Jaso nire deiadarra! Ez egin entzungor nire negarrari! Izan ere, gonbidatu bat besterik ez naiz zurean, ostatuz naukazu, arbasoak bezala. ¹⁴ Ken niregandik begirada zorrotz hori, noizbait ere irribarre egin ahal dezadan, hemendik joan eta izateari utzi baino lehen.

40. salmoa

Salbazioa jendaurrean iragarri. Laguntza eske oihu larria

¹ Koru-zuzendariarentzat. Daviden salmoa.

² Jaunarengan jarria nuen itxaropen guztia: makurtu eta entzun du nire deiadarra. ³ Herio Leize sakonetik nau atera. Haitz gainean tinko jarri ditu nire oinak, seguruak egin nire pausoak. ⁴ Kantu berria ipini dit ezpainetan, gure Jainkoarentzat gorespen-kanta. Askok ikusiko dute hau eta, ikaraturik, Jaunarengan konfiantza izango. ⁵ Zorionekoa Jaunarengan fidatzen dena, idolo eta sasijainkoetara jotzen ez duena!

⁶ Jauna, ene Jainko, bai ugari egin dituzula mirariak! Zenbat egitasmo gure alde! Ez da zure parekorik! Aldarrikatu nahi ditut eta hots egin, baina konta ahala baino gehiago dira.

⁷ Ez duzu nahi izan sakrifizio eta eskaintzarik, ez erre-opari, ez bekatuen barkamen-oparirik; baizik eta belarriak ireki dizkidazu, zuri entzuteko. ⁸ Horregatik diot: «Hemen nauzu». Liburuan agintzen zait ⁹ zure nahia betetzeko. Ene Jainko, atsegin dut zure legea neure barne-muinetan. ¹⁰ Batzar nagusian iragarri dut zure salbazioa, ez ditut ezpainak itxi, ongi dakizu, Jauna! ¹¹ Zure salbazioa ez dut golkorako gorde, zure leialtasun eta salbamenaren berri eman dut, zure maitasun eta fintasuna ez ditut batzar nagusian isildu. ¹² Jauna, ez ukatu niri zeure errukia! Zure maitasun eta leialtasunak gorde nazatela beti!

¹³ Ezin konta ahalako zoritxarretan murgildua nago. Neure erruek inguratua naukate, ihesbiderik gabe: ezin ditut denak ikusi ere egin! Buruko ileak baino ugariago dira, bihozgabeturik nago.

¹⁴ Jauna, zatoz agudo ni askatzera! Jauna, zatoz laster laguntzera! ¹⁵ Lotsagorritan geldi bitez, denak batera, ni hil nahian dabiltzanak! Atzera egin bezate, barregarri, zoritxarra opa didatenek! ¹⁶ Lotsaz nahasturik geldi bitez burla egiten didatenak! ¹⁷ Poz eta alai bitez zurekin zuregana jotzen dutenak! «Handia da Jauna!», esan bezate etengabe zure salbamena maite dutenek! ¹⁸ Behartsu eta dohakabe naiz, baina Jauna da nitaz arduratzen. Zu zara nire laguntzaile eta askatzaile, ene Jainko, ez luza!

41. salmoa

Gaixotasun larrian egon denaren otoitza

¹ Koru-zuzendariarentzat. Daviden salmoa.

² Zorionekoa gizagaixoaz arduratzen dena! Onik aterako du Jaunak zoritxar-garaian. ³ Bizirik gordeko du eta zoriontsu egingo lurrean, ez du utziko etsaien gogara. ⁴ Ohean minez dagoela, Jaunak lagunduko dio, eta gaixoaldian oneratuko.

⁵ Nik hau esan nuen: «Erruki, Jauna! Senda nazazu, zure aurka bekatu egin dudan arren». ⁶ Etsaiak gaizki-esaka ari zaizkit: «Noiz hil behar ote du? Noiz galduko ote honen izena?» ⁷ Ikustera datorkidana, faltsukeriaz mintzo da: txarkeria du barruan gordeta eta kanpora irtetean zabaltzen. ⁸ Gorroto didatenak, elkar harturik, nire aurka marmarrean ari dira, burutazio okerrak dituzte niretzat: ⁹ «Eritasun gaiztoak harrapatu du, ez da gehiago ohetik jaikiko!» ¹⁰ Nire adiskiderik minena ere, konfiantza osoko eta mahaikide nuena, kontra jarri zait. ¹¹ Baina zu, Jauna, erruki nitaz, altxa nazazu, beren ordaina eman diezaiedan!

¹² Honetantxe dakit maite nauzuna: etsaiak ez duela garaipen-oihurik egin nire bizkarretik. ¹³ Osasuntsu iraunaraziko nauzu, zutik eutsiko zeure aurrean betiko.

¹⁴ Bedeinkatua Jauna, Israelen Jainkoa, betidanik betidaino! Amen. Amen.

42. salmoa

Jainkoarengandik urruti dagoenaren otoitza

¹ Koru-zuzendariarentzat. Koreren semeen poema.

² Basahuntza irrikaz errekara bezala, halaxe ni zuregana, ene Jainko. ³ Jainkoaren egarri naiz, Jainko biziaren egarri: noiz iritsiko ni Jainkoaren aurpegia ikustera?

⁴ Gau eta egun malkoak ditut janari, jendea uneoro galdezka ari zaidala: «Non duk Jainkoa?» ⁵ Bihotza urtzen zait barruan, gogora ekarriz nola joaten nintzen tenplura, Jainkoaren etxera, poz-oihuz eta gora-goraka, jai-giroan jendetzaren artean.

⁶ Zergatik zaude, ene barrena, hain goibel? Zergatik hain urduri? Itxaron Jainkoarengan! Goretsiko dut, bai, berriz ere, haren presentzia salbatzailea.

⁷ Ene Jainko, triste dut bihotza; horregatik zakartzat gogora Jordan aldetik, Hermon gainetik, Mitzar menditik. ⁸ Zure urjauzien burrunbadaren oihartzuna leizerik leize: zure uhin eta olatu oldartsuak gainetik igaro zaizkit. ⁹ Jaunak bere maitasuna bidaliko dit egunez eta gorespen eta otoitz egingo diot gauez nire bizia den Jainkoari. ¹⁰ Hauxe esango diot: «Ene haitz, zergatik ahaztu nauzu? Zergatik behar dut goibel ibili, etsaiak estuturik?» ¹¹ Hezurrak ere mailatuak ditut, etsaiek iseka egiten didate, etengabe ari zaizkidala: «Non duk Jainkoa?»

¹² Zergatik zaude, ene barrena, hain goibel? Zergatik hain urduri? Itxaron Jainkoarengan! Goretsiko dut, bai, berriz ere, haren presentzia salbatzailea.

43. SALMOA

¹ Egidazu justizia, ene Jainko, defenda nire auzia sinesgabeen aurka. Libra nazazu maltzur-gaiztoaren eskutik. ² Ene Jainko babesle horrek, zergatik baztertu nauzu? Zergatik behar dut goibel ibili, etsaiak estuturik?

³ Bidali zure argia eta zure egia: gida nazatela, eraman nazatela zure mendi santura, zure bizilekura. ⁴ Eta zure aldarera iritsiko naiz, oi Jainko, nire poz betea zaren Jainko horrengana. Zitara joz goretsiko zaitut, Jainko, ene Jainko.

⁵ Zergatik zaude, ene barrena, hain goibel? Zergatik hain urduri? Itxaron Jainkoarengan! Goretsiko dut, bai, berriz ere, haren presentzia salbatzailea.

44. salmoa

Herri zapalduaren deitorea

¹ Koru-zuzendariarentzat. Koreren semeen poema.

² Oi Jainko, geure belarriz entzuna dugu, gurasoek kontaturik, zuk haien garaian, aspaldi hartan, eginaren berri. ³ Zeure eskuaz kanpora bota zenituen beste nazioak, gure gurasoak bertan landatzeko; beste herriak gogor jo zenituen, gure gurasoak bertan hazarazteko. ⁴ Ez ziren beren armei esker nagusitu lurraldeaz, ez zuten beren indarrari esker lortu garaipena, zure ahalmenari eta indarrari eta presentzia argitsuari esker baizik, maite zenituelako.

⁵ Zuk, ene Jainko eta ene errege, zuk eskuratzen diozu Israeli garaipena! ⁶ Zuri esker jo ditugu etsaiak, zure bidez zapaldu erasotzaileak. ⁷ Konfiantza ez geneukan uztaian jarria, garaipena ez zigun ezpatak ematen. ⁸ Zuk egin gintuzun etsaien garaile, zuk utzi zenituen gorroto digutenak lotsagarri. ⁹ Zu goresten zintugun egunero, Jainko, zu ospatzen etengabe.

¹⁰ Orain, ordea, baztertu egin gaituzu eta lotsarazi, ez zara jadanik joaten gure gudarostearekin gudura. ¹¹ Etsaien aurrean ihes eragin diguzu, eta gorroto digutenek larrutu egiten gaituzte. ¹² Hiltzeko ardiak bezala eman gaituzu, beste nazioen artean sakabanatu. ¹³ Zeure herria hutsean saldu duzu, irabazirik gabe saldu ere. ¹⁴ Auzoko herrien isekagai egin gaituzu, ingurukoen burla eta barregarri. ¹⁵ Nazioen irri-lelo egin gaituzu, herrien ahogozagarri. ¹⁶ Begi aurrean dut beti neure desohorea, lotsaz gorri aurpegia, ¹⁷ mesprezio eta irainak direla eta, mendeku bila dabilen etsaia dela eta.

¹⁸ Hori guztia gertatu zaigu, zu ahaztu ez zaitugun arren, zure itunari huts egin ez diogun arren. ¹⁹ Gure bihotza ez da zuregandik urrundu, ez gure pausoak zuregandik okertu. ²⁰ Eta hala ere, basa txakurren artera bota gaituzu eta herio-itzalean murgildu. ²¹ Geure Jainkoa ahaztu bagenu eta beste jainkoengana besoak luzatu, ²² konturatuko zen, bai, Jainkoa, bihotz-zoko ezkutuenak ere ezagutzen dituena. ²³ Baina ez, zuregatik egunoro hilzorian gauzkate, hiltzeko ardiak bezala garabiltzate.

²⁴ Esnatu, Jauna! Zergatik zaude lo? Ekin! Ez gu betiko zapuztu! ²⁵ Zergatik ezkutatzen diguzu aurpegia eta gure zoritxarra eta zapalkuntza ahazten? ²⁶ Lur jota gaude, hautsetan narraska.

²⁷ Jaiki eta zatoz laguntzera! Aska gaitzazu zeure maitasun leialarengatik!

45. salmoa

Eztei-kanta

¹ Koru-zuzendariarentzat. «Liliak» doinuan. Koreren semeen poema. Amodio-kanta.

² Hitz ederrez barrua gainezka, erregeari opa diot neure olerkia. Idazle trebearen luma da nire mihia.

³ Gizasemeetan ederrena zara, ezpainetatik xarma darizu, Jainkoak betidanik bedeinkatu baitzaitu! ⁴ Lotu gerrian ezpata, gudari ausart horrek, zeure aintza eta ospea agertuz. ⁵ Zeure ospez, izan garaile egia eta justiziaren aldeko borrokan. Jaurtiki zeure eskuaz ⁶ gezi zorrotz ikaragarri horiek: herriak menpean jarriko zaizkizu, erregearen etsaiak adoregabe geldituko. ⁷ Betiereko Jainkoak ezarri zaitu errege; zure erregetza zuzentasun-erregetza. ⁸ Zuzen dena behar duzu maite, oker dena gorrotatu, Jainkoak, zeure Jainkoak, baitzaitu gantzutu, jai-giro pozgarrian, lagunen artean aukeraturik. ⁹ Mirra, aloe eta kanela usaizkoak zure jantziak, harpa-soinua marfilezko jauregietan zure alaigarri. ¹⁰ Errege-alabak dituzu inguruan, zure eskuinean erregina, urrefinez apaindurik.

¹¹ Entzun, alaba! Zaude erne eta adi! Ahaztu zeure herria eta aitaren etxea. ¹² Zoraturik dago erregea zure edertasunaz. Bera da zure jaun; egiozu agur. ¹³ Tiro hiria erregaliekin datorkizu, herriko handikiak zure abegi onaren bila. ¹⁴ Guztiz ospetsu dago printzesa, urrez apain bordaturiko jantzitan. ¹⁵ Erregeagana daramate; neskatxa gazteak, bere adiskideak, ondoren doazkio. ¹⁶ Jai-giro pozgarrian sartzen dira erregearen jauregira.

¹⁷ Gurasoen tronuan semeak jarriko dituzu eta mundu osoaren agintari egingo. ¹⁸ Zure oroitzapena bizirik gordeko dut gizaldiz gizaldi, eta herriek menderen mende goratuko zaituzte.

46. SALMOA

"Munduaren gain dagoen eta Jerusalemen bizi den Jainkoari laudorioa"

¹ Koru-zuzendariarentzat. Koreren semeena. Oboez. Kanta.

² Jainkoa dugu babesleku eta indar, larrialdian laguntzaile seguru. ³ Ez dugu, beraz, beldurrik, nahiz eta lurrak dardara egin edota mendiak itsas hondora amildu, ⁴ nahiz eta olatuek apar-bitsetan orroa egin edota mendiak itsasoaren oldarrez ikaratu.

⁵ Ibai baten adarrek alaitzen dute Jainkoaren hiria. Goi-goikoak bere bizilekua sagaratu du. ⁶ Jainkoa erdian duela, ez du koloka egiten, goiz-goizetik laguntzen dio Jainkoak. ⁷ Nazioek ikara, erreinuek koloka: Jainkoa mintzatu eta lurra irauli.

⁸ Jaun ahalguztiduna gurekin! Jakoben Jainkoa gure gotorleku!

⁹ Zatozte, ikus Jaunaren egintzak, lurrean egin duen iraulketa: ¹⁰ mundu osoan guduak geldiarazi, uztaiak puskatu, lantzak apurtu, babeskiak sutan erre.

¹¹ «Utzi armak! Aitor ezazue Jainkoa naizela, herrien gain eta lurraren gain nagoela».

¹² Jaun ahalguztiduna gurekin! Jakoben Jainkoa gure gotorleku!

47. salmoa

Munduaren eta Israelen erregeari gorazarrea

¹ Koru-zuzendariarentzat. Koreren semeen salmoa.

² Herri guztiok, egin txalo, egin pozez oihu eta irrintzi Jainkoari. ³ Izugarria baita Jauna, Goi-goikoa, mundu osoaren errege handia. ⁴ Herriak menpean ipintzen dizkigu, nazioak oinpean jartzen. ⁵ Guretzat lurralde bat aukeratu du, bere maitea duen Jakoben harrobide.

⁶ Irrintzi artean igo da Jainkoa, turuta-soinuz Jauna. ⁷ Kanta Jainkoari, kanta! Kanta gure erregeari, kanta! ⁸ Jainkoa mundu osoaren errege: kanta hari trebeki! ⁹ Jainkoa nazioen errege da, bere tronu santuan eseria dago. ¹⁰ Herrietako printzeak elkartu zaizkio Abrahamen Jainkoaren herriari, munduko ahaltsuak Jainkoarenak baitira. Bera guztien gainetik garai!

48. salmoa

Sion mendiari eta Jainkoaren hiriari paudorioa

¹ Kanta. Koreren semeen salmoa.

² Handi da Jauna, guztiz goresgarri gure Jainkoaren hirian, bere mendi santuan! ³ Muino eder, lur osoaren pozgarri! Sion mendi, Jainkoaren egoitza, errege handiaren hiri! ⁴ Bertako jauregien artean, gotorleku seguru ageri da Jainkoa.

⁵ Hara, erregeek elkar hartu zuten eta denak batera haren aurka oldartu. ⁶ Baina Sion ikustean, izutu egin ziren eta ihesi joan ikaraz. ⁷ Orduan, dardarak hartu zituen, oinaze larriak, emakumea erdiminetan bezala, ⁸ ekialdeko haizeak ur handietako ontziak puskatzen dituenean bezala. ⁹ Entzun izan duguna geuk ikusi dugu Jaun ahalguztidunaren hirian, geure Jainkoaren hirian: sendo ezarri duela Jainkoak betiko!

¹⁰ Oi Jainko, zure maitasuna gogoratzen dugu zure tenpluaren erdian. ¹¹ Zure omena bezala zure gorespena ere, oi Jainko, mundu zabal osora iristen da. Eskuzabal zara, Jauna, benetan! ¹² Pozik da Sion mendia, poz-pozik Judako hiriak, zure probidentzia dela eta.

¹³ Egizue Sionen jira-bira, zenbatu bertako dorreak, ¹⁴ ikusi hango harresiak, ikertu jauregiak, hurrengo gizaldiari esateko: ¹⁵ «Hauxe da gure Jainkoa, gure Jainkoa sekulako: berak gidatuko gaitu beti».

49. salmoa

Heriotzan amaitzen den aberastasunari buruzko gogoetak

¹ Koru-zuzendariarentzat. Koreren semeen salmoa.

² Entzun hau, herri guztiok, egon adi, munduko biztanleok, ³ jende xehe eta handikiok, aberats eta behartsuok! ⁴ Jakinduriazko hitzak esango ditu nire ahoak, zentzuzko gogoetak isuriko ene bihotzak. ⁵ Esaera zaharrak adi entzungo ditut, zentzu ezkutua azalduko ene zitararekin.

⁶ Egun txarretan, zergatik izan beldur inguratzen nauten maltzurren maleziari? ⁷ Horiek beren ondasunetan oinarritzen dira eta beren aberastasun handiaz harrotzen.

⁸ Horra! Gizakiak ezin du bere burua salbatu, ez eta Jainkoari bere biziaren erospen-saria ordaindu ere. ⁹ Garestiegia da biziaren erospen-saria noizbait ordaindu ahal izateko. ¹⁰ Amaigabe biziko al da, bada? Ez al du inoiz hilobia ikusiko? ¹¹ Jakina da jakintsuak ere hiltzen direla, zentzugabe eta inozoak bezalaxe desagertzen, beren ondasunak besterentzat utziz. ¹² Lurrei ere beren izenak eman zizkieten arren, hilobia izango dute betiko etxe, han egongo dira amairik gabe.

¹³ Bere ohore guztiekin ere, gizakiak ez du irauten, akabatu egiten da, animalien antzera. ¹⁴ Hona hemen beren buruaz fio direnen zoria, asebeterik bizi direnen azkena: ¹⁵ Hilen Egoitzara eramango dituzte ardiak bezala, Herio izango dute artzain. Zuzen-zuzenean jaitsiko dira hilobira, haien arrastoa ezabatu egingo da eta Hilen Egoitza izango dute bizileku.

¹⁶ Baina Jaunak bizirik askatuko nau ni Herioren eskupetik, eta berekin eramango.

¹⁷ Ez beldur izan norbait aberasten bada, bere etxeko ondasunak areagotzen baditu; ¹⁸ hiltzean, ez du ezer berekin eramango, aberastasunak ez dio jarraituko. ¹⁹ Bizi zenean, hala ederresten zion bere buruari: «Txaloka ari zaizkit, dena ongi doakidalako!» ²⁰ Bere arbasoen artera joango da, sekula berriro argirik ikusiko ez dutenengana.

²¹ Gizaki aberatsa eta zentzugabea akabatzen diren animalien antzeko da.

50. salmoa

Jainkoak gogoko duen sakrifizioa

¹ Asafen Salmoa.

Jauna, jainkoen Jainkoa, mintzo da, mundu osoari egiten dio batzarrera dei eguzkiaren sorlekutik sarlekura. ² Siondik, edertasun beteko menditik, Jainkoa distiraz ageri da. ³ Badator gure Jainkoa, eta ez isilean: su irenskorra aurretik, erauntsi zakarra inguruan. ⁴ Goitik dei egin die zeru-lurrei bere herriarekin duen auzian lekuko izatera: ⁵ «Bildu nire fededunak, sakrifizioa eskainiz nirekin ituna egin dutenak». ⁶ Iragar beza zeruak Jainkoaren justizia. Jainkoa bera da epaile!

⁷ «Entzun, Israel, ene herri, zure kontra egingo dudan aitorpena. Neu naiz Jainkoa, zure Jainkoa! ⁸ Ez zaitut salatzen zeure sakrifizio eta erre-opariengatik: aurrean ditut beti. ⁹ Baina ez dizut eskatzen zeure ikuiluko zekorrik, ez zeure eskortako akerrik, ¹⁰ neureak baititut basoetako piztiak eta mendi garaietako animaliak. ¹¹ Mendiko hegazti guztiak ezagutzen ditut, landan bizi den oro neurea dut. ¹² Gose banintz, ez nizuke zuri eskatuko, neurea baitut mundua eta bertako guztia. ¹³ Zekorren okela jaten dudala uste al duzu, edota akerren odola edaten? ¹⁴ Eskaini gorespena sakrifiziotzat Jainkoari, bete zeure promesak Goi-goikoari. ¹⁵ Dei egidazu larrialdian: libratu egingo zaitut eta ohoratu egingo nauzu».

¹⁶ Gaiztoari, berriz, hau diotso Jainkoak: «Nola aipa ditzakezu nire arauak, nola ahotan hartu nirekiko ituna, ¹⁷ nire zentzarazpenari gorroto badiozu eta nire hitzei bizkar ematen? ¹⁸ Lapurra ikustean, harekin bat egiten duzu, adulteriogileekin elkartzen zara. ¹⁹ Gaiztakeriarako arin duzu ahoa, engainua asmatzeko bizkor mihia. ²⁰ Zeure senideaz gaizki-esaka diharduzu, zeure amaren semea belzten. ²¹ Zuk hauek egin, eta ni isildu? Zu bezalakoa naizela uste al duzu? Ez, salatu egingo zaitut, dena aurpegira botako. ²² Aditu, beraz, ongi, Jainkoaz ahaztuok! Bestela, harrapatu egingo zaituztet eta ezin izango zaituzte inork ere libratu. ²³ Sakrifiziotzat gorespena eskaintzen didanak, horrek ematen dit ohore. Nire bidean tinko irauten duenari neure salbamena erakutsiko diot».

51. salmoa

Bekatuaren barkamena eta bihotz berriaren eskea

¹ Koru-zuzendariarentzat. Daviden salmoa. ² David Betsaberekin elkartu ondoren, Natan profeta Davidengana joan zenekoa.

³ Erruki nitaz, ene Jainko, zeure maitasunaz, suntsitu nire hobena, zeure neurrigabeko gupidaz. ⁴ Garbi nazazu oso-osorik neure errutik, garbitu neure bekatutik.

⁵ Aitortzen dut, bai, neure hobena, begi aurrean dut etengabe neure bekatua. ⁶ Zure aurka, zure aurka bakarrik, egin dut bekatu, zure borondatearen kontra jokatu. Horregatik, arrazoi izango duzu salatzean, errugabe izango zara epaia ematean. ⁷ Hara, errudun jaio nintzen, bekatari sortu ninduen amak. ⁸ Zuk, ordea, bihotz leiala duzu atsegin, barru-barruan jakinduria didazu irakasten.

⁹ Kendu nire bekatua, eta urbizia baino gardenago izango naiz; garbi nazazu, eta elurra baino zuriago izango. ¹⁰ Senti ditzadala berriro poza eta alaitasuna, susper dadila zuk jotako gizaki hau. ¹¹ Aldendu begiak nire bekatutik, suntsitu nire erru guztiak.

¹² Ene Jainko, sortu bihotz garbia niregan, espiritu berri sendoa nire baitan. ¹³ Ez nazazu bota zeure aurretik, ez utzi ni zeure espiritu santurik gabe. ¹⁴ Poz nazazu berriro zeure salbamenaz, sendotu zeure espiritu handi-zabalaz.

¹⁵ Zure bideak erakutsiko dizkiet gaiztoei, eta zuregana bihurtuko dira bekatariak. ¹⁶ Libra nazazu heriotza-zigorretik, ene Jainko, ene Jainko salbatzailea! Eta nire ezpainek poz-oihuz ospatuko dute zure salbazioa. ¹⁷ Ireki, Jauna, nire ezpainak eta nire ahoak zure gorespena iragarriko du. ¹⁸ Sakrifizioak ez dituzu atsegin; erre-oparia eskainiko banizu, ez zenuke onartuko. ¹⁹ Sakrifiziorik bikainena, damuz hautsiriko espiritua; zuk ez duzu gutxiesten, ene Jainko, bihotz hautsi eta umildua.

²⁰ Edertu Sion zeure mesedeaz, eraiki berriro Jerusalemgo harresiak. ²¹ Orduan, atsegin izango dituzu legezko sakrifizioak, oso-osorik erretzeko opariak; zure aldarean zekorrak eskainiko dira.

52. salmoa

Gaiztakerizalearekin eztabaida

¹ Koru-zuzendariarentzat. Daviden poema. ² Doeg edomdarra Saulengana etorri eta David Ahimeleken etxera joana zela adierazi zionekoa.

³ Zergatik harrotzen zara gaiztakeriaz eta jainkozalearen aurka oilartzen? ⁴ Makurkeriak asmatzen diharduzu etengabe; zure mihia labana zorrotza, maltzurkerizalea. ⁵ Maiteago duzu gaizkia ongia baino, gezurra hizketa jatorra baino. ⁶ Hitz galgarri oro duzu maite, mihi-maltzur horrek! ⁷ Jainkoak berak suntsituko zaitu betiko, zeure bizilekutik botako, zure sustraiak bizidunen lurretik aterako.

⁸ Hori ikustean, harritu egingo dira zintzoak eta barre egingo diote, esanez: ⁹ «Horra Jainkoa euskarritzat hartu ez zuena, konfiantza bere aberastasunetan jarri eta bere makurkerietan oinarritua!»

¹⁰ Nik, berriz, Jainkoaren etxean olibondo hezearen antzeko, haren maitasunean dut konfiantza beti-betiko! ¹¹ Beti goretsiko zaitut, ene Jainko, egin duzunarengatik; beti ospatuko zaitut, zeure fededunentzat hain ona zarelako.

53. salmoa

Sinesgabearen burugabekeria (Sal 14)

¹ Koru-zuzendariarentzat. Gaixoaldirako. Daviden poema.

² Hau dio eroak bere baitan: «Ez da Jainkorik». Ustelduak daude, gauza higuingarriak egiten dituzte, ez da inor on dagienik.

³ Baina Jainkoa gizakiei begira dago zerutik, ba ote den zentzu onekorik, Jainkoa bilatzen saiatzen denik. ⁴ Denak okertu dira, bat egin dute galdukerian, ez da inor on dagienik, bat bera ere ez.

⁵ Ez ote dute ikasiko gaiztaginek, nire herria ogia bezala irensten duten eta Jainkoaz arduratzen ez diren horiek? ⁶ Ba, beldurrez dardar geldituko dira, beldurtzeko arrazoirik izan ez arren, Jainkoak hautsi egiten baitu erasotzaileen indarra. Lotsagarri geldituko dira, Jainkoak zapuztu egiten baititu.

⁷ Ai baletor Siondik Israelen salbazioa! Jainkoak bere herriaren zoria aldatzean, poztuko da Jakob, alaituko Israel.

54. salmoa

Eraso larrian Jainko babesleari oihu

¹ Koru-zuzendariarentzat. Harizko musika-tresnaz. Daviden poema. ² Zifdarrak David beraien artean ezkutatua zela Sauli esatera joan zirenekoa.

³ Salba nazazu, ene Jainko, zarena zarelako! Defenda nazazu zeure ahalmenaz! ⁴ Entzun, ene Jainko, nire otoitza, makur belarria nire eskarietara.

⁵ Arrotzek eraso baitidate, gogorzaleak ni hil nahian dabiltza, Jainkoaren ardurarik gabe. ⁶ Baina nik Jainkoa dut lagun, Jauna biziaren benetako babes. ⁷ Bihur beza gaitza nire etsaiengana! Honda bitza zeharo, bere maitasunagatik!

⁸ Sakrifizioak eskainiko dizkizut bihotz-bihotzez, goretsi egingo zaitut, Jauna, ona zarelako.

⁹ Larrialdi guztietatik libratu nau Jaunak, eta etsaien porrotaz alaitzen naiz.

55. salmoa

Gizarteko injustiziaz eta lagunen saldukeriaz kexua

¹ Koru-zuzendariarentzat. Harizko musika-tresnaz. Daviden poema.

² Ene Jainko, makur belarria nire otoitzari, ez egin entzungor nire erreguari. ³ Kasu egidazu eta erantzun. Urduri nago, kexu batean eta dardaraz, ⁴ etsaiaren oihua dela eta, gaiztoaren begirada zorrotza dela eta. Ezbeharrak botatzen dizkidate gainera, amorruz erasotzen.

⁵ Taupaka dut bihotza bularrean, herio-larriak hartua nago. ⁶ Beldurra eta ikara jabetu zaizkit, dardara batean nago.

⁷ Neure baitan diot: «Ai uso-hegalak banitu! Hegan egingo nuke, beste nonbait pausatzeko. ⁸ Urrun bai urrun egingo nuke ihes, basamortuan jarriko bizitzen. ⁹ Berehala aurkituko nuke babesa ekaitzaren haize-burrunbatik».

¹⁰ Nahastu, Jauna, horien mihi maltzurra. Gogorkeria eta haserrea besterik ez baitut ikusten hirian, ¹¹ gau eta egun harresietan jiraka. Hiri barruan okerkeria eta injustizia, ¹² hiri barruan makurkeriak, zapalketa eta azpikeriaz gainezka kaleak.

¹³ Ez nau etsaiak iraintzen: hori jasan nezake. Ez nau gorroto didanak mesprezatzen: horrengandik gorde ninteke; ¹⁴ baizik eta zuk, nire kidekoak, nire adiskide samur eta minak, zuk nauzu mesprezatzen. ¹⁵ Solaskide gozo zintudan, elkarrekin joaten ginen jendartean Jainkoaren etxera.

¹⁶ Betorkie bat-batean heriotza, jaits bitez bizi-bizirik Herio Leizera, gaiztakeriaz bete-beteak baitaude!

¹⁷ Nik Jainkoari egin nion dei eta Jaunak salbatu egin ninduen. ¹⁸ Arrats, goiz eta eguerdi, kexu eta intzirika nengoela, entzun zuen hark nire ahotsa. ¹⁹ Onik atera zuen nire bizia izan nituen erasoetatik, etsaiak hain ugari izan arren. ²⁰ Niri entzun eta haiek makurrarazi zituen Jainkoak, betidanik errege denak, sekula aldatzen ez denak. Baina haiek ez ziren Jainkoaren beldur!

²¹ Adiskidearen aurka altxatu du eskua, ituna hautsiz. ²² Gurina baino bigunago du ahoa, baina borroka-gose bihotza. Olioa baino leunago ditu hitzak, baina ezpata zorrotz dira izan. ²³ Jar zaitez Jaunaren eskuetan; sendo eutsiko dizu, bai, Ongileak. Ez dio sekula zintzoari erortzen utziko.

²⁴ Zuk, ene Jainko, herio-zulora botako dituzu odolzale eta maltzurrak; bizitzaren erdira ere ez dira iritsiko. Nik, ordea, zuregan dut konfiantza.

56. salmoa

Jainkoarengan dut konfiantza, ez naiz beldur

¹ Koru-zuzendariarentzat. «Urruneko jainkoen usoa» doinuan. Davidena. Miktam. Filistearrek Gaten David preso hartu zutenekoa.

² Erruki nitaz, ene Jainko, segika ari zaizkit eta, egun osoan erasotzen eta zapaltzen naute. ³ Egun osoan segika ditut etsaiak; ugari dira, Goi-goiko, erasotzen didatenak.

⁴ Beldur naizenean, zuregan dut konfiantza. ⁵ Jainkoaren promesaz nago harro, Jainkoarengan dut konfiantza, ez naiz ezeren beldur: zer egingo dit gizaki hutsak?

⁶ Egun osoan sufriarazten didate iraintzaileek, nire kaltea beste asmorik ez dute. ⁷ Ezkututik daude zelatan, nondik nora nabilen begira, niri bizia kentzeko zain.

⁸ Gaiztakeria honen zigorrari ihes egingo ote diote? Ene Jainko, eraitsi jende hori zeure haserreaz!

⁹ Idatz ezazu nire kexua, jaso zeure pergaminoan nire negar-malkoak, zeure liburuan nire nekeak. ¹⁰ Nik laguntza eske dei egin eta etsaiek atzera egitean, jakingo dut neure alde dudala Jainkoa.

¹¹ Jainkoaren promesaz nago harro, Jaunaren agintzariaz harro, ¹² Jainkoarengan dut konfiantza, ez naiz ezeren beldur: zer egingo dit gizakiak?

¹³ Eman nizun hitzari eutsiko diot, ene Jainko, eta esker onez beteko. ¹⁴ Bizia libratu baitidazu heriotzatik, oinak erortzetik, zure aurrean ibil nadin, oi Jainko, biziaren argitan.

57. salmoa

Iraintzaileengandik babesteko eskaria eta gorespen-kanta

¹ Koru-zuzendariarentzat. «Ez suntsitu» doinuan. Davidena. Mitkam. Davidek Saulengandik haitzulora ihes egin zuenekoa.

² Erruki nitaz, ene Jainko, erruki nitaz, zuregan dut babesa eta; zure hegalen itzalpean babesten naiz, ezbeharra igaro artean. ³ Jainkoari degiot dei, Goi-goikoari, nire alde mendeku hartzen duen Jainkoari. ⁴ Zerutik bidaliko du norbait, erasotzaileen laidotik ni salbatzera. Jainkoak bere maitasun eta leialtasuna bidaliko dizkit.

⁵ Lehoien artean natza, gizaki-gose diren horien artean; horien hortzak lantza eta gezi, mihia ezpata zorrotz.

⁶ Zerua baino handiagoa zara, ene Jainko! Zure ospea mundu osoaren gain!

⁷ Sarea zabaldu didate bidean, niri lur joarazteko. Zuloa egin didate aurrean; eror bitez beraiek bertan.

⁸ Adoretsu nago, ene Jainko, adoretsu. Kantatu eta soinua joko dizut. ⁹ Esna zaitez, ene bihotza, esnatu, harpa eta zitara; esna dezadan egunsentia. ¹⁰ Herrien artean goretsiko zaitut, Jauna, nazioen artean kantatuko.

¹¹ Bai, zure maitasuna zeru zabala baino handiagoa, zure leialtasuna hodeietarainokoa. ¹² Zerua baino handiagoa zara, ene Jainko! Zure ospea mundu osoaren gain!

58. salmoa

Gobernari bidegabeak suntsitzeko Jainkoari eske

¹ Koru-zuzendariarentzat. «Ez suntsitu» doinuan. Davidena. Mitkam.

² Agintariok, epai zuzenak ematen al dituzue? Gizakiok, zuzen gobernatzen ote duzue? ³ Bai zera! Bihotz makurrez jokatzen duzue, zeuen egiteez lurraldean bidegabekeriak zabaltzen.

⁴ Gaiztoak sortzetik oker, maltzurrak jaiotzatik galduak. ⁵ Pozoia dute, sugegorriek bezala; belarriak ixten dituzten suge gorren antzeko dira, ⁶ liluratzaileen, zoratzailerik trebeenaren, soinua entzuten ez dutenen antzeko. ⁷ Oi Jainko, hautsi horiei hortzak ahoan! Jauna, puskatu lehoion haginak! ⁸ Gal bitez ur isuria bezala, zimel bitez belar zapaldua bezala. ⁹ Desager bitez lingirda darion barea bezala, ez bezate eguzki-argirik ikus, haur galduak bezala. ¹⁰ Sasien antzera arantzak bota baino lehen eraman bitza haize-erauntsiak heze daudenean, iharturik baleude bezala.

¹¹ Mendekua ikustean, zintzoak poz hartuko du, gaizkileen odola oinetatik garbituko. ¹² Eta jendeak esango du: «Merezi du, bai, zintzo izateak! Bada benetan mundua gobernatzen duen Jainkoa!»

59. salmoa

Errugabea erasotzaileengandik libratzeko eske

¹ Koru-zuzendariarentzat. «Ez suntsitu» doinuan. Davidena. Mitkam. Saulek, David hiltzeko asmotan, honen etxea zelatatzeko agindu zuenekoa.

² Ene Jainko, libra nazazu etsaiengandik, gorde seguru erasotzaileengandik. ³ Libra nazazu gaizkileengandik, salba hiltzaileengandik.

⁴ Begira, zelatan daude nire kontra, ahaltsuak azpijokoan ari zaizkit. Jauna, ez dut hobenik, ez bekaturik egin. ⁵ Errugabe naizen arren, bizkor datoz erasotzera. Esnatu, Jauna! Zatoz eta ikus! ⁶ Jauna, Jainko ahalguztiduna, Israelen Jainkoa, susper zaitez sinesgabeok zigortzeko, ez izan traidore zital horien gupidarik.

⁷ Hor dabiltza arratsero, zakurrak bezala zaunkaka, hiriaren inguru-minguru. ⁸ Hor dabiltza aho zabalik, ezpainetatik hitz zorrotzak darizkiela, inork entzuten ez dielakoan.

⁹ Baina zuk, Jauna, barre egiten diezu, iseka sinesgabe horiei. ¹⁰ Zuregana jo dut, ene indar, zu baitzaitut gotorleku, ene Jainko. ¹¹ Jainko maitalea niregana etorriko da eta etsaien porrotaz alaiaraziko nau. ¹² Oi Jainko, hil itzazu, nire herria kordoka ez dadin; sakabana itzazu eta eraitsi zeure indarraz, Jauna, gure babeski horrek! ¹³ Harrapa bitza azpian beren harrokeriak, beren ahoko bekatu eta esamesek, zabaldu dituzten madarikazio eta gezurrek. ¹⁴ Akaba itzazu zeure haserreaz, akabatu, arrastorik ere utzi gabe! Jakin bezate Jainkoa dela nagusi Jakoben lurraldetik munduaren azken mugetaraino.

¹⁵ Hor dabiltza arratsero, zakurrak bezala zaunkaka, hiriaren inguru-minguru. ¹⁶ Janaren bila dabiltza harat-honat; asetzen ez badira, ez dira erretiratzen.

¹⁷ Nik, ordea, zure indarra dut kantatuko, goizean zure maitasuna poz-oihuz ospatuko; zu izan zaitut gotorleku, larrialdian ihesleku. ¹⁸ Zuri kantatuko dizut, ene indar horri, zu baitzaitut neure gotorlekua, zu neure Jainko leiala!

60. salmoa

Herriaren negar-kanta. Porrotaldian laguntza-eskaria

¹ Koru-zuzendariarentzat. «Liliak» doinuan. Miktam. Davidena. Irakaspenerako. ² David Mesopotamiako eta Tzobako aramearren kontra borrokan ari izan zenekoa eta, itzultzean, Joabek Gatz haranean edomdarrak
-hamabi mila gizon
- garaitu zituenekoa.

³ Baztertu egin gaituzu, oi Jainko, eta hautsi, haserreturik, aldendu egin zara guregandik. ⁴ Lurraldea dardararazi duzu eta zartatu; konpondu haren pitzadurak, honda ez dadin! ⁵ Gorriak ikusarazi dizkiozu zeure herriari, zorabiozko ardoa edanarazi diguzu.

⁶ Eman ezaugarri bat begirune dizutenei, arkulariengandik ihes egin ahal izateko. ⁷ Emaguzu garaipena zeure ahalmenaz, eta erantzun, hain maite dituzunok libra daitezen.

⁸ Jainkoak bere santutegitik esan zuen: «Sikem hiria poz-pozik neureganatuko dut, Sukot haranaz jabetuko. ⁹ Neurea dut Galaad, neurea Manases, nire buru-babeskia da Efraim, nire aginte-makila Juda, ¹⁰ garbiketarako ontzia Moab; oina ezarriko diot gainean Edomi, garaipen-oihu egingo Filisteari».

¹¹ Baina nork gidatuko nau hiri gotortura, nork eramango Edomera, ¹² zuk izan ezik, zapuztuak gaituzun Jainko horrek, jadanik gure gudarostearekin gudura joaten ez zaren horrek? ¹³ Emaguzu laguntza etsaien kontra, giza laguntza alferrik baita. ¹⁴ Jainkoarekin gauza handiak egingo ditugu, berak zapalduko dizkigu etsaiak.

61. salmoa

Tenplutik urrun dagoenaren erregua. Erregearen alde eskaria

¹ Koru-zuzendariarentzat. Harizko musika-tresnaz. Davidena.

² Entzun, ene Jainko, nire garrasia, zaude adi nire otoitzari. ³ Leize-ertzetik dei degizut bihotz larriz. Eraman nazazu harkaitz garaira. ⁴ Zu baitzaitut babesleku, etsaien kontra dorretxe sendo.

⁵ Zure etxean bizi nahi nuke betiko, zure hegalen aterpean gorderik. ⁶ Onartu, ene Jainko, nire promesak, emadazu begirune dizutenentzat daukazun herentzia.

⁷ Luza itzazu erregearen bizitzako egunak, iraun bezate haren urteek gizaldiz gizaldi! ⁸ Izan bedi beti errege zure begiradapean! Izan bitza zure maitasun eta leialtasuna zaindari!

⁹ Horrela, zure izenaren ohorez kantatuko dut etengabe eta promesak beteko dizkizut egunero.

62. salmoa

Jainkoaz bakarrik fidatzeko deia

¹ Koru-zuzendariarentzat. «Jedutun»en doinuaz. Daviden salmoa.

² Jainkoarengan bakarrik atseden nire barruak, harengandik nire salbamena. ³ Bera bakarrik nire harkaitz eta salbamen, nire gotorleku: inola ere ez naiz eroriko.

⁴ Noiz arte oldartu behar duzue gizakiaren kontra, hau akabatu nahian? Pareta okertua, hesi koloka zarete guztiok! ⁵ Azpikeria beste asmorik ez dute, gezurra zaie atsegin, hondatzeko: hitzez bedeinkatu, eta barrutik madarikatu.

⁶ Ene barrena, Jainkoarengan bakarrik izan atseden, harengandik baitator nire esperantza. ⁷ Bera bakarrik nire harkaitz eta salbamen, nire gotorleku: ez naiz eroriko. ⁸ Jainkoarengan nire salbamena eta ohorea, Jainkoa nire harkaitz sendo eta babesleku. ⁹ Izan beti harengan konfiantza, haren herri zaretenok! Zabaldu hari zeuen bihotza! Jainkoa dugu babesleku!

¹⁰ Haizea eta itxura besterik ez dira gizakiak, jende xehe nahiz handiki: denak batera pisuan jarrita, haizea baino arinago igoko lirateke. ¹¹ Ez izan konfiantzarik zapalkuntzan, ez jarri usterik lapurretan. Ondasunak ugalduta ere, ez eman haiei bihotza.

¹² Jainkoak esan du
-behin eta berriro entzun diot
- berari dagokiola ahalmena. ¹³ Bai, zuri dagokizu, Jauna, leialtasuna; bakoitzari bere egintzen arabera ordaintzen diozu.

63. salmoa

Jainkoaren irrikaz gau eta egun

¹ Daviden salmoa. Judako basamortuan zegoenekoa.

² Jainko, ene Jainko, lehia biziz nabilkizu bila, zure egarri da nire barrena, zure irrika naizen guztia, lur lehor, agor, urgabea bezala. ³ Egon nadila horrela santutegian zuri begira, zure indarra eta ospea ikusiz.

⁴ Bizia baino ederrago zure maitasuna! Nire ahoak ospatuko zaitu; ⁵ bai, bizitza guztian bedeinkatuko zaitut, zuri dei eginez altxatuko eskuak. ⁶ Jakirik gozoenez bezala aseko naiz, eta nire ezpainek poz-oihuka goretsiko zaituzte.

⁷ Gauez ohean zuregan dut gogoa, zuri otoitzean igarotzen ditut orduak. ⁸ Bai, zu izan zaitut laguntzaile; kantuz ariko naiz pozik zure hegalen itzalean. ⁹ Zuri itsatsia nago oso-osorik, eta zure eskuinak eusten niri.

¹⁰ Nire hondamen bila dabiltzanak, ordea, bihoaz lurpe sakonera! ¹¹ Hil bitez ezpataz, bihur azerien janari! ¹² Erregea Jainkoarekin poztuko da. Haren izenarengatik zin egiten duena harro izango da; gezurtiei, berriz, ahoa itxiko diete.

64. salmoa

Jainkoak iraintzaileak zigortu

¹ Koru-zuzendariarentzat. Daviden salmoa.

² Entzun, ene Jainko, nire kexa, zaindu nire bizia etsai beldurgarriongandik. ³ Gorde nazazu makurren azpilanetik, elkar hartu duten gaizkileengandik; ⁴ ezpata bezain zorrotza dute mihia, geziak bailiran botatzen hitz pozoitsuak: ⁵ ezkututik jaurtikitzen diote errugabeari, bat-batean eta ezeren beldurrik gabe.

⁶ Gaitz egiteko elkar berotzen dute, tranpa ezkutuak nola jarriko dabiltza, esanez: «Nor konturatuko da? ⁷ Nork ikertuko gure makurkeria biribilak?» Ikertzen ditu, bai, gizakiaren barrena bihotz-hondoraino ikertzen duenak. ⁸ Jainkoak geziak jaurtiki eta zauriz beteak dira bat-batean. ⁹ Beren mihia bihurtzen zaie erorbide, eta begira daudenek irri dagite buru-keinuka.

¹⁰ Jende guztia beldurrak hartu du, Jainkoaren egintzak iragartzen dituzte, hark egina hausnartzen. ¹¹ Alai bedi zintzoa Jaunarekin, babes bedi harengan eta harro bitez horretaz bihotz zuzenekoak.

65. salmoa

Jainko ongileari gorazarrea

¹ Koru-zuzendariarentzat. Daviden salmoa. Kanta.

² Oi Sionen zauden Jainkoa, zuri zor zaizu gorespena, zuri bete behar promesak, ³ otoitzak entzuten dituzun horri. Zuregana datoz gizakiak oro. ⁴ Ezin konta ahala dira gure erruak, baina zuk barkatu egiten dizkiguzu hobenak.

⁵ Zorionekoa zuk aukeratu eta gonbidatzen duzuna zeure santutegian bizitzera. Ase gaitezela zure etxeko ondasunez, zure tenpluko dohain santuz! ⁶ Salbaziozko egintza harrigarriz erantzuten diguzu, Jainko gure salbatzaile horrek, munduko bazter guztien, urrutieneko itsasoen itxaropide horrek.

⁷ Zuk ezarri dituzu mendiak tinko zeure indarraz: ahalmenez zaude jantzia! ⁸ Zuk baretzen duzu itsas olatuen burrunba, zuk baretzen herrien zalaparta. ⁹ Mundu-bazterretako biztanleak harri eta zur daude zure mirarien aurrean. Bai sortaldeari, bai sartaldeari, pozez oihu eragiten diezu.

¹⁰ Zuk zaintzen duzu lurra, urez ase eta oparo aberasten; gainezka doa urez zeruko ubidea, zuk ematen diozu gizakiari garia, zuk prestatzen lurra: ¹¹ ildoak ureztatu, zokorrak berdindu, euri-zaparradaz harrotu, ernamuinak bedeinkatu. ¹² Urtea ondasunez mukurutzen duzu, zure lautadak joritasunez janzten. ¹³ Heze eta jori daude landazabalak, pozez apaindurik mendi-muinoak. ¹⁴ Zelaiak artaldez jantzi dira, ibarrak gariz estali. Denek irrintzi eta kantu!

66. salmoa

Jainko mirarigileari esker onezko liturgia

¹ Koru-zuzendariarentzat. Kanta. Salmoa.

Egin irrintzi Jainkoari, lurtar guztiok, ² kanta haren omenez, eman ohore hari gorespenez. ³ Esan Jainkoari: «Zu bai izugarria zeure egintzetan! Zure indar handiaren aurrean, makurtu egiten dira zure etsaiak. ⁴ Mundu osoa ahozpezten da zure aurrean, kantu degizute, abestiz zaituzte ospatzen».

⁵ Zatozte, ikus Jainkoak eginak, izugarriak gizakientzat haren ekintzak: ⁶ itsasoa lehor bihurtu zuen, oinez igaro ziren bertatik. Poz gaitezen, beraz, Jainkoarekin! ⁷ Nagusi da betidanik bere ahalmenaz; erne ditu begiak herrien gain, errebeldeak aurka altxa ez dakizkion. ⁸ Bedeinkatu, herriok, gure Jainkoa, oihukatu goraki haren gorespena. ⁹ Bizirik eutsi baitzigun eta gure oinei erortzen utzi ez.

¹⁰ Probatu gaituzu, bai, gure Jainko horrek, zilarra bezala garbitu, ¹¹ estuasun larrian jarri, zama astuna bizkarrera bota, ¹² zamariak bagina bezala zapal gaitzaten utzi. Suari eta urei aurre egin behar izan diegu. Baina, azkenik, eman diguzu arnasa.

¹³ Zure etxean sartuko naiz erre-oparirako eta horrela beteko dizut promesa, ¹⁴ larrialdian neure ahoz hitz emana. ¹⁵ Abere gizenak opalduko dizkizut, ahariak erreko, zezen eta akerrak eskainiko.

¹⁶ Jainkoari begirune diozuenok, zatozte eta entzun: hark nire alde egina kontatuko dizuet. ¹⁷ Nire ahoak hari dei egin orduko, prest zegoen nire mihian gorazarrea. ¹⁸ Asmo okerrak izan banitu, Jaunak ez zidakeen entzungo. ¹⁹ Baina Jainkoak entzun egin zidan, nire otoitz-oihua aditu.

²⁰ Bedeinkatua Jainkoa! Ez du baztertu nire otoitza, ez eta aldendu ere niregandik bere maitasuna.

67. salmoa

Jainkoari bedeinkazio-eskaria

¹ Koru-zuzendariarentzat. Harizko musika-tresnaz. Salmoa. Kanta.

² Erruki gutaz, oi Jainko, bedeinka gaitzazu, erakutsi guri aurpegi argia, ³ ezagut dezan munduak zure nagusitza, jentil-herriek zure garaipena.

⁴ Goraipa zaitzatela herriek, oi Jainko, goraipa zaitzatela herri guztiek! ⁵ Kanta bezate nazioek pozaren pozez, herriak justiziaz gobernatzen baitituzu, nazioak munduan zuk gidatzen. ⁶ Goraipa zaitzatela herriek, oi Jainko, goraipa zaitzatela herri guztiek!

⁷ Eman beza lurrak bere fruitua, bedeinka gaitzala Jainkoak, gure Jainkoak. ⁸ Bedeinka gaitzala Jainkoak, izan biezaio begirune mundu osoak!

68. salmoa

Jainkoaren garaipenak ospatuz gorazarrea

¹ Koru-zuzendariarentzat. Daviden salmoa. Kanta.

² Jainkoa jaiki eta haren etsaiak sakabanatu! Gorroto diotenak ihesi doaz haren aurretik. ³ Kea desegiten den bezala desegiten dira; nola urtzen argizaria sutan, halaxe galtzen gaiztoak Jainkoaren aurrean. ⁴ Zintzoak, berriz, pozik dira, Jainkoaren aurrean dantzan, bozkarioz gainezka.

⁵ Kanta Jainkoari, jo soinua haren omenez, presta bidea «hodei gainean zaldiz doanari». Goza Jaunarekin, haren aurrean poz-oihuka. ⁶ Umezurtzen aita, alargunen defendatzaile da Jainkoa bere bizileku santutik. ⁷ Baztertuei etxea ematen die Jainkoak, preso zeudenak kanta artean askatzen; errebeldeak bakarrik basamortuan gelditzen.

⁸ Oi Jainko, zeure herriaren gidari atera zinenean, basamortuan zehar zindoazela, ⁹ dardara egin zuen lurrak, urtu egin zen Jainkoaren aurrean zerua, Sinaiko Jainkoaren, Israelen Jainkoaren aurrean. ¹⁰ Euria ugari bota zenuen, oi Jainko, zeure lurralde eta jabegoa indarberritu. ¹¹ Hantxe kokatu zen zure herria; behartsuen ardura duzu, oi Jainko, zeure ontasunean.

¹² Jaunak iragarpena egin du, ugaria da mezularien taldea: ¹³ «Ihesi doaz, ihesi, erregeak eta gudarosteak!» Lurraldeko larreak harrapakin gisa banatuak dira, ¹⁴ zuek artegian atsedenean zaudetelarik. Usoaren hegalak zilarrez estaltzen dira, lumak urre gorriz. ¹⁵ Ahaltsuak erregeak sakabanatzean, Mendi-ospelean elurra ari zuen.

¹⁶ Baxango mendi, mendi gorena, gailur garaidun Baxango mendia, ¹⁷ zergatik zaudete, gailur garaiok, inbidiaz begira Jainkoak bizitzeko desiratu duen mendiari, Jaunak betiko bizileku egin duenari?

¹⁸ Jainkoaren gudu-gurdiak milaka eta milaka, ezin konta ahalakoa haren gudarostea: horien artean aintzaz beterik dago Jauna santutegian. ¹⁹ Gorenera igo zinen, gatibuak harturik; zerga ordaindu zizuten gizakiek, bai eta errebeldeek ere, Jainko Jaun horrek bizilekua izan zenezan.

²⁰ Bedeinkatua egunero Jauna: bere gain hartu gaitu geure Jainko salbatzaileak. ²¹ Jainko salbatzaile dugu Jainkoa, Jainko Jaunari esker libratu gara heriotzatik. ²² Izan ere, Jaunak xehatzen ditu etsaien buruak, errudunen buru-hezurrak.

²³ Jaunak esan du: «Baxandik ekarriko ditut, itsas hondotik aterako, ²⁴ etsaiak odoletan zapal ditzazun; zure txakurren mihiek ere izango dute partea».

²⁵ Hor ageri da, ene Jainko, zure gorteiua, ene Jainko eta erregearen gorteiua santutegirantz: ²⁶ kantariak aurrean, musikariak atzean, neskatxak tartean, panderoa joz. ²⁷ Bedeinka ezazue Jainkoa batzarrean, bedeinka Jauna Israelgo elkartean. ²⁸ Horra hor aurrena Benjaminen, gazteenaren, leinua, eta ondoren Judaren buruzagiak, Zabulon eta Neftaliren buruzagiak.

²⁹ Azaldu, ene Jainko, zeure indarra, egiaztatu, ene Jainko, gure alde egin duzuna. ³⁰ Opariak dakarzkizute erregeek Jerusalemgo zeure tenplura; ³¹ bertatik, egiozu mehatxu Egiptori, kanaberadiko piztiari, haren zezen- eta zekor-tropelari, zilarraren irrikaz herriak zanpatzen dituzten horiei! Sakabana itzazu herri guduzaleok! ³² Betoz opari bikainak Egiptotik, dakarzkiola arin Etiopiak eskuerakutsiak Jainkoari. ³³ Munduko erresumok, kanta Jainkoari, jo soinua Jaunari. ³⁴ Hara, zeruetan, antzinako zeruetan, zaldiz doanak oihu egin du bere ahotsaz, bere ahots indartsuaz.

³⁵ Eman aintza Jainkoari! Haren ospea Israelen gain dago, haren ahalmena hodeiez gora. ³⁶ Ikaragarria Jainkoa santutegian: bera da Israelen Jainkoa, bere herriari indar eta kemen ematen diona! Bedeinkatua Jainkoa!

69. salmoa

Jainkozale atsekabetu eta erasotuaren otoitz larria

¹ Koru-zuzendariarentzat. «Liliak» doinuan. Davidena.

² Salba nazazu, ene Jainko: leporaino ditut urak. ³ Istinga sakonean murgiltzen ari naiz, eta oinak non tinkaturik ez. Ur handietan nago sartua, eta korronteak narama. ⁴ Akitua nago deiadarka, errea daukat eztarria, lausoturik begiak, ene Jainkoaren zain eta zain. ⁵ Buruko ileak baino gehiago dira arrazoirik gabe gorroto didatenak, nire tximak baino ugariago nire erasotzaileak, nire etsai gezurtiak. Lapurtu ez dudana itzuli behar ote dut?

⁶ Ene Jainko, ezagutzen duzu nire zabarkeria, ez daude zuretzat ezkutuan nire hutsegiteak. ⁷ Jauna, Jaun ahalguztiduna, ez biezaie nire erruz usteak huts egin zuregan konfiantza dutenei; ez nadila lotsabide gerta zuregana jotzen dutenentzat, oi Israelen Jainkoa! ⁸ Zuregatik jasan ditut irainak, zuregatik estali dit lotsak aurpegia. ⁹ Arrotz gertatua naiz neure senideentzat, ezezagun neure amaren seme-alabentzat.

¹⁰ Zure tenpluaren maiteminak erretzen nau, zure kontrako irainak datozkit gainera. ¹¹ Barau eginez penatzen banaiz, iraina besterik ez dut jasotzen; ¹² dolu-jantzia hartzen badut, irri-lelo bihurtzen naiz. ¹³ Plazan eserita, marmarka ari zaizkit, mozkorrek koplak ateratzen dizkidate.

¹⁴ Jauna, zuri degizut otoitz: Jauna, egidazu orain mesede! Erantzun, ene Jainko, zeure maitasun handiaz, zeure egiazko salbamenaz. ¹⁵ Atera nazazu lokatzetik, ez nadila murgil; libra nazazu gorroto didatenengandik eta ur handietatik! ¹⁶ Ez nazala ur-korronteak eraman, ez nazala zurrunbiloak irentsi, ez nadila putzuan itxita geldi!

¹⁷ Erantzun, Jauna, zeure maitasun zoragarriaz, bihur niregana begiak zeure erruki handiaz. ¹⁸ Ez ezkuta aurpegia zeure morroi honi, erantzun laster, larri naiz eta. ¹⁹ Hurbil zakizkit, defenda nazazu, askatu etsaien eskutik.

²⁰ Badakizu nola iraintzen nauten, nola desohoratu eta lotsarazten; ongi ezagunak dituzu nire etsaiak. ²¹ Irainek bihotza urratu didate, guztiz adoregabe nago. Ezbeharrean laguntza espero nuen, baina alferrik; kontsolatzaileak, baina ez ditut aurkitu. ²² Janaritan pozoia jarri didate, egarriarentzat ozpina edaten eman.

²³ Gerta bekie beren otordua tranpa, beren segurtasuna sare. ²⁴ Lauso bitez haien begiak eta itsutu, ahul bekie gerria betiko! ²⁵ Hustu zeure sumina haien gainera, jo bitza zure haserre-suak! ²⁶ Bihur bedi haien kanpalekua basamortu, geldi bitez inor gabe haien bizilekuak! ²⁷ Zuk jo duzunari eraso egiten baitiote, zuk zaurituaren oinazeaz hitz eta berba.

²⁸ Ordainarazi beren erruak banan-banan, ez bezate sekula zure barkamenik ikus! ²⁹ Ezaba itzazu biziaren liburutik, ez sailkatu zintzoen zerrendan!

³⁰ Ni, berriz, gizagaixo atsekabetu hau, indarberri nazala, oi Jainko, zure salbazioak. ³¹ Orduan, Jainkoaren izena kantuz goretsiko dut, esker onez handietsiko. ³² Atseginago izango zaio Jaunari zezena baino, adardun eta azkazaldun zekorra baino.

³³ Ikusazue, apalok, eta poztu; izan bihotz, Jainkoarengana jotzen duzuenok! ³⁴ Entzuten baitie Jaunak bere behartsuei, ez ditu baztertzen berari atxikiak daudenak.

³⁵ Gorets bezate zeru-lur eta itsasoek eta bertan bizi diren guztiek. ³⁶ Bai, Jainkoak salbatuko du Sion, berriro eraikiko Judako hiriak. Beraietan biziko dira eta haien jabe izango. ³⁷ Jainkoaren zerbitzarien ondorengoak izango dira oinordeko, hura maite dutenak biziko bertan.

70. salmoa

Laguntza eske oihu larria

¹ Koru-zuzendariarentzat. Davidena. Oroigarritzat.

² Ene Jainko, zatoz ni libratzera! Jauna, zatoz laster laguntzera! ³ Lotsagorritan geldi bitez ni hil nahian dabiltzanak! Atzera egin bezate, barregarri, zoritxarra opa didatenek! ⁴ Itzul bitez lotsaren lotsaz burla egiten didatenak! ⁵ Poz eta alai bitez zurekin zuregana jotzen dutenak! «Handia da Jainkoa!», esan bezate etengabe zure salbamena maite dutenek!

⁶ Behartsu eta dohakabe naiz: zatozkit laster, ene Jainko! Zu zara nire laguntzaile eta askatzaile, Jauna, ez luza!

71. salmoa

Zahartu eta ahulduaren otoitza

¹ Jauna, zuregan dut babesa: ez diezadala inoiz usteak huts egin! ² Zuzena baitzara, libra nazazu, askatu, makur belarria niregana eta salba nazazu. ³ Izan zakizkit harkaitz babesle; agindua duzu noiznahi etorriko zarela ni salbatzera. Bai, zu zara nire haitz eta gotorleku.

⁴ Aska nazazu, ene Jainko, gaiztoaren eskutik, bidegabezko eta gogorzaleen ukabiletik. ⁵ Jainko Jauna, zu zaitut itxaropen, zu gaztetatik neure segurtasun. ⁶ Zu izan zaitut euskarri amaren sabeletik, zuk atera nauzu amaren erraietatik. Zuri etengabe nire gorespena!

⁷ Mirari bat bezala gertatu nintzen askorentzat, zu zintudan neure babesleku seguru. ⁸ Zure gorespenez eta ekintza ospetsuez betea nuen ahoa egun osoan.

⁹ Ez ni baztertu zahartu naizen honetan, ez eskutik utzi indarrak ahuldu zaizkidanean. ¹⁰ Etsaiak begira ditut, niri zelatan daudenek elkar hartu dute. ¹¹ Hau diote: «Jainkoak bertan behera utzia du: segi atzetik, harrapatu, ez du inor izango libratzeko». ¹² Jainkoa, ez gelditu niregandik urrun, ene Jainko, zatoz laster laguntzera! ¹³ Gal bitez lotsagarri nire salatzaileak! Irainak eta desohoreak estal bitza nire zoritxarraren bila dabiltzanak!

¹⁴ Nik, berriz, itxaroten jarraituko dut, gero eta areago zu goretsiko. ¹⁵ Nire ezpainek egun osoan emango dute zure salbamen-asmo eta ekintzen berri, nik kontatu ahal baino gehiago diren arren. ¹⁶ Zure tenplu bikainean sartuko naiz, Jainko Jauna, leiala zu bakarrik zarela iragarriko. ¹⁷ Ene Jainko, gaztetatik irakatsi didazu, eta zure egintza miragarriak iragartzen ari izan naiz gaur arte. ¹⁸ Orain, zahar eta ile-zuri naizenean, ez nazazu bertan behera utz, ene Jainko, zure indarra elkarteari iragar diezaiodan, zure tenplura datorkeen edonori. ¹⁹ Zure salbamen-asmoa, oi Jainko, zerurainokoa da, gauza handiak egin baitituzu. Nor zu adinakorik, oi Jainko?

²⁰ Hamaika larrialdi eta zoritxar pasarazi didazu. Baina berriro biziaraziko nauzu, Herio Leize sakonetik altxatuko. ²¹ Lehen baino izen handiagoa emango didazu, berriro kontsolatuko.

²² Orduan, harpa-soinuz goretsiko zaitut, ene Jainko, leiala zarelako; zitaraz kantatuko dizut, oi Israelgo Santu. ²³ Bai, zuri kantatuko dizut, poz-oihuz ospatuko zaitu nire ahoak, zuk salbatu duzun nire izate osoak. ²⁴ Nire mihiak zure salbamen-asmoa iragarriko du egun osoan, lotsaz eta irainez gelditu baitira nire zoritxarraren bila zebiltzanak.

72. salmoa

Errege berriaren erregua

¹ Salomonena.

Ene Jainko, emaiozu zeure zuzentasuna erregeari, zeure justizia erregearen semeari. ² Goberna beza zure herria justiziaz, zure dohakabeak zuzenbidez. ³ Ekar bezate mendi eta muinoek herriarentzat justiziazko bakea! ⁴ Egin biezaie justizia herriko dohakabeei, salba bitza behartsuak, apurtu zapaltzaileak!

⁵ Iraun beza eguzkia eta ilargia direino, munduaren azkenerarte! ⁶ Jaits bedi euria belardira bezala, lurra asetzen duen lanbroa bezala. ⁷ Haren egunetan, lora bedi justizia, ugaldu bakea eta ongizatea, ilargia itzali arte! ⁸ Izan bedi nagusi itsasotik itsasora, lurraren bazter batetik bestera. ⁹ Makur bekizkio itsas herriak, jan bezate hautsa haren etsaiek! ¹⁰ Ekar biezaizkiote erregaliak Tarsiseko eta urrutiko herrietako erregeek, ordaindu zergak Saba eta Sebako erregeek. ¹¹ Agur bezate ahozpezturik errege guztiek, jar bekizkio menpean nazio guztiak!

¹² Berak libratuko du laguntza eske oihuka ari den behartsua, nork defendaturik ez duen dohakabea. ¹³ Gupida izango die gizagaixo eta pobreei, bizia salbatuko behartsuei. ¹⁴ Berak babestuko ditu gogorkeria eta bidegakeriatik. Balio handia izango du haien biziak berarentzat!

¹⁵ Bizi bedi luzaro! Eman biezaiote Sabako urrea, egin bezate otoitz haren alde etengabe, bedeinka bezate egunero! ¹⁶ Izan bedi gari ugari lurraldean, mendi gainetan kulunkan; sor beza fruitua Libanok bezala, zelaiko belarra bezain ugari!

¹⁷ Iraun beza haren izenak betiko, eguzkiak adina! Bedeinkatuak bitez harengan ondorengoak, zoriontsu nazio guztiak!

¹⁸ Bedeinkatua Jainko Jauna, Israelen Jainkoa, mirarigile bakarra! ¹⁹ Bedeinkatua betiko haren izen ospetsua! Haren aintzak bete beza lur osoa! Amen. Amen.

²⁰ Hemen amaitzen dira Jeseren seme Daviden otoitzak.

73. salmoa

Meditazioa. Gaiztoaren eta zintzoaren azken zoria

¹ Asafen salmoa

Bai ona dela Jainkoa, Israel, bihotz-garbientzat!

² Baina ozta-ozta ez dut nik estropezu egin, ia-ia erori nintzen. ³ Izan ere, gaiztoen arrakasta ikusirik, harroputz horien inbidiaz nengoen. ⁴ Ez dute inongo problemarik, osasuntsu eta ongi aseak daude. ⁵ Ez dute giza nekerik, ez besteek bezala oinazeak eraman beharrik.

⁶ Harrokeria dute lepoko, bidegabekeria soineko. ⁷ Begiak dirdira egiten die gantz artetik, barruko gutizia kanporatuz. ⁸ Iseka ari dira eta zitalkeriak esaten, goitik behera begira, jendea nola larrutuko hitz egiten. ⁹ Haien ahoak zeruari erronka, haien mihia lur osoan barrena.

¹⁰ Horregatik, Jainkoaren herria haiengana bihurtzen da, haien hitz guztiak ura bezala irentsiz. ¹¹ Hau diote: «Nola jakin Jainkoak? Ba al du ohartzerik Goi-goikoak?» ¹² Horra hor gaiztoak: lasai asko beti, ondasunak pilatzen.

¹³ Beraz, alferrik gorde dut bihotza garbi eta errugabe naizela agertzeko eskuak garbitu, ¹⁴ egunero oinazeak eraman behar baditut eta goizero zigorra jasan. ¹⁵ Baina haiek bezala jardutea erabakiko banu, zure jatorriaz arnegatu egingo nuke.

¹⁶ Saiatu nintzen ulertzen begi aurreko arazo hori, ¹⁷ Jainkoaren santutegian sartu nintzen arte; orduan ulertu nuen zein den haien atarramendua. ¹⁸ Hara, irristalekuan jarriak dituzu eta hondamendira amiltzen. ¹⁹ Bat-batean, nolako hondamena! Haienak egin du, ikaragarrizko azkenaz. ²⁰ Esnatutakoan ametsa bezala, gutxietsi egingo dituzu, Jauna, mamuen erreinuan.

²¹ Bihotz-mindurik nengoen, barrua gogorturik, ²² eta hala, inozo eta ezjakin nintzen, abere baten pareko zure begietan.

²³ Baina ni zurekin izango naiz beti: eskutik hartua naukazu; ²⁴ zeure aholkuz nauzu gidatuko eta, azkenik, ospez zeureganatuko. ²⁵ Ez zaitut, bada, zu zeruan? Ez dut beste pozik lurrean! ²⁶ Gorputz eta espirituz, indargaltzen ari banaiz ere, zu zara nire adorearen euskarri, oi Jainko, zu nire betiko ondasun.

²⁷ Bai, zuregandik urrun doazenak galduak dira, desleial zaizkizunak suntsitu egingo dituzu. ²⁸ Nire zoriona, berriz, Jainkoaren ondoan egotea da, Jainko Jaunarengan babestea, eta haren egintza guztiak ospatzea.

74. salmoa

Tenpluko hondakinen gain deitorea

¹ Asafen poema.

Oi Jainko, zergatik baztertu gaituzu betiko? Zergatik zaude haserre-sutan zeure larreko ardien kontra? ² Oroit zaitez betidanik zeuretzat hartu zenuen artaldeaz, zeure artzain-makilaz askatu zenuen ondareaz, zeure bizileku egin zenuen Sion mendiaz.

³ Jaso zeure herria azkenik gabeko hondakin hauetatik: etsaiak den-dena erraustu du santutegian. ⁴ Zure etsaiek zure elkartearen erdian orroak egin zituzten, beren banderak ehunka ezarri. ⁵ Baso itsuan aizkoran ari den egurgina ziruditen: ⁶ aizkoraz eta mailuz bota zituzten zurlandu guztiak. ⁷ Gero, zure santutegiari su eman zioten, zure egoitza santua bota eta profanatu. ⁸ Hau zuten helburu: erabat erraustea arraza eta herrialdeko batzar santu guztiak.

⁹ Ez dugu ikusten jadanik zure presentziaren ezaugarririk, ez dago profetarik, eta inork ez dakigu noiz arte. ¹⁰ Noiz arte ari behar du, oi Jainko, etsaiak irainka? Amaigabe mesprezatu behar ote du zure izena? ¹¹ Zergatik ezkutatzen duzu zeure indarra? Zergatik zaude besoak tolestaturik?

¹² Zu zara, oi Jainko, zu betidanik nire errege. Zuk lortu zenuen lurrean garaipena: ¹³ zuk suntsitu zenuen zeure indarraz itsasoa, zuk apurtu itsas herensugeen buruak, ¹⁴ zuk zanpatu zenizkion itsas munstroari buruak eta itsas herriei jaten eman. ¹⁵ Zuk sortarazi dituzu iturri eta errekak, zuk agorrarazi inoiz lehortu gabeko ibaiak. ¹⁶ Zureak dira gau-egunak, zuk eratuak eguzki-ilargiak; ¹⁷ zuk ezarri dituzu munduaren mugak, zuk moldatu uda-neguak.

¹⁸ Gogoan har, Jauna: etsaiak irain egiten dizu, herri burugabeak zure izenari mesprezio. ¹⁹ Ez eman piztiei zeure usapala, ez ahaztu betiko zeure dohakabeen bizia! ²⁰ Gogora ezazu zeure ituna, beteak baitaude herrialdeko bazterrak gogorkeriaz. ²¹ Ez bedi zapaldua desohoraturik gera, gorets bezate zure izena dohakabe eta behartsuek. ²² Jaiki zaitez, Jainko hori, defenda zeure auzia! Har gogoan burugabeon etengabeko irainak. ²³ Ez ahaztu zeure arerioen eupadak, zure kontra altxatuen gero eta iskanbila handiagoak.

75. salmoa

Jainkoak zuzenbidez epaituko mundua

¹ Koru-zuzendariarentzat. «Ez suntsitu» doinuan. Asafen salmoa. Kanta.

² Eskerrak zuri, Jainkoa, eskerrak zuri, hain hurbil zaitugun horri!

Zeruak zure egintza miragarriak ditu iragartzen. ³ Hau dio Jainkoak: «Neuk erabakiko dudan unean, zuzenbidez epaituko dut mundua. ⁴ Nahiz eta lurrak bizilagun guztiekin ikara egin, nik dauzkat tinko haren zutoinak».

⁵ Hau diotset handiputzei: «Ez harrotu!» Eta gaiztoei: «Ez ibili indarrak erakusten! ⁶ Ez ibili arrandiz indarrak erakusten, ez hitz egin horrela buru-harro». ⁷ Ez ekialdetik eta ez mendebaldetik, ez basamortutik ere, ez dator goraldia: ⁸ Jainkoak bakarrik du boterea; nahi duena eraisten du, nahi duena goratzen.

⁹ Eskuan du Jaunak kopa, ardo bizi nahastuz gainezka; bertatik isuriko die, eta lurreko gaizto guztiek edan beharko dute, hondar eta guzti zurrupatu beharko. ¹⁰ Ni, ordea, betiko poztuko naiz, Jakoben Jainkoaren omenez kantari.

¹¹ «Gaiztoen indarra hautsiko dut; zintzoen indarra, berriz, areago egingo».

76. salmoa

Jainko ikaragarriari kanta

¹ Koru-zuzendariarentzat. Harizko musika-tresnaz. Asafen salmoa. Kanta.

² Jainkoa Judan agertu da, handia da haren izena Israelen. ³ Jerusalemen du egoitza, Sionen bizilekua. ⁴ Han hautsi ditu gudu-armak: arkuaren gezi, babeski eta ezpatak.

⁵ Distiratsua zu, handi-ederra, antzinako mendiak baino areago. ⁶ Dena lapurtu diete bulartsuenei ere, azken loak hartu ditu gudari adoretsuak, besoak mugitzeko ere ez dira gauza. ⁷ Zeure mehatxuaz, Jakoben Jainkoa, zurrun utzi dituzu gurdi eta zaldiak.

⁸ Ikaragarria zara: nork iraun zutik zure aurrean, zure haserrealdian? ⁹ Zerutik adierazten duzu zeure epaia; lurra beldurrez mutu gelditzen da, ¹⁰ zu, oi Jainko, epaia ematera jaikitzean, munduko dohakabeak salbatzera.

¹¹ Gizakirik amorratuenak ere goretsi beharko zaitu, zure zigorretik bizirik geldituak inguruan bilduko zaizkizu. ¹² Egin promesak Jaunari, zeuen Jainkoari, eta bete; haren inguruan bilduok, ekarri emaitzak Jainko beldurgarriari, ¹³ handikiak arnasarik gabe uzten eta munduko erregeei ikara ematen dienari.

77. salmoa

Iraganeko mirariez oroituz, oraingo egoeraz negar-kanta

¹ Koru-zuzendariarentzat. «Jedutun»en doinuaz. Asafen salmoa.

² Goraki degiot Jainkoari deiadar, goraki deiadar, entzun diezadan. ³ Nire larrialdian, Jaunarengana jotzen dut, gauez aspergabe besoak luzatzen, pozbide orori uko eginez.

⁴ Jainkoaz oroiturik, intziri dagit, hartaz pentsatzean, adorea galtzen dut. ⁵ Ez didazu uzten, Jauna, begirik biltzen, nahasturik nago, ez dakit zer esan. ⁶ Aspaldiko garaiez gogoratzen naiz, antzinako urteez oroitzen; ⁷ gauez kantu-leloa datorkit gogora, barrutik hausnarrean eta neurekiko galdezka ari naizela: ⁸ «Jaunak betiko baztertuko ote gaitu? Ez ote digu sekula berriz mesede egingo? ⁹ Amaitu ote erabat haren maitasuna? Bukatu ote betiko haren agintzaria? ¹⁰ Jainkoa bere gupidaz ahaztu ote da? Haserrez bihotza itxia ote du?» ¹¹ Eta neurekiko diot: «Hauxe nire gaitza: Goi-goikoaren jokabidea aldatu egin dela».

¹² Gogoan ditut, Jauna, zure egintza handiak, gogoan, bai, zure aspaldiko mirariak. ¹³ Zuk egindako guztiak buruan darabiltzat, zure egintza handiak hausnartzen ditut. ¹⁴ Santua da, oi Jainko, zure jarduera! Zein jainko zu bezain handi? ¹⁵ Zu zara mirariak egin dituen Jainko bakarra, zuk erakutsi diezu herriei zeure indarra. ¹⁶ Zeure indarraz askatu zenuen herria, Jakoben eta Joseren ondorengoak.

¹⁷ Itsasoak zu ikusi orduko, oi Jainko, itsasoak zu ikusi orduko, dardara egin zuen, itsas leizeak ikara. ¹⁸ Hodeiek euri-jasak bota zituzten, lainoek trumoia jo, zure geziak han-hemen bristaka. ¹⁹ Zure trumoi-burrunbak zeruan jotzean, oinaztargiek mundua argitu zuten, lur-barrenak ikara eta dardara egin. ²⁰ Itsasoan zehar igaro zinen, ur handien artetik oinez, baina inork zure aztarnarik aurkiezin. ²¹ Artaldea bezala eraman zenuen zeure herria, Moises eta Aaronen eskutik.

78. salmoa

Historiaren ikasbideak

¹ Asafen poema.

Entzun, ene herri, nire irakaspena, makur belarria nire esanetara. ² Alegia bidez mintzatuko naiz, lehengo garaien ikasbideak azalduz. ³ Guk entzun eta jakindakoak, gurasoek kontatu zigutena, ⁴ Jaunaren egintza goresgarriak, haren garaipena eta egin dituen mirariak ez dizkiegu ezkutatuko geure haurrei, baizik eta datorren belaunaldiari kontatuko.

⁵ Xedapenak ezarri zizkion Jakoben herriari, legea eman Israeli: hauek beren haurrei irakasteko agindu zien gure gurasoei, ⁶ hurrengo gizaldiek, geroko haurrek, jakin zitzaten; eta hauek, beren aldetik, beren ondorengoei kontatuko zieten. ⁷ Horrela, Jainkoarengan jarriko zuten konfiantza; haren egintza handiak ahaztu gabe, haren aginduak beteko zituzten. ⁸ Ez ziren izango beren gurasoen antzeko: jende ez-esaneko eta errebeldea, gizaldi bihotz-arina, Jainkoarekiko barru desleialekoa.

⁹ Efraimen leinuko arkulariek, ongi armaturik egon arren, bizkarra erakutsi zuten gudu-egunean; ¹⁰ izan ere, Jainkoaren ituna ez zuten gorde, ez zioten haren legeari jarraitu nahi izan; ¹¹ ahaztu egin zituzten haren egintza handiak, hark erakutsi zizkien mirariak.

¹² Mirariak eginak zituen haien gurasoen begi aurrean Egipton, Tanisko lurraldean. ¹³ Itsasoa erdi bi egin zuen haiek pasatzeko, horma bat bezala urei tinko eutsiz. ¹⁴ Lainoaz gidatu zituen egunez, sutargiz gauez. ¹⁵ Basamortuan harkaitza zulatu zuen, lurpeko uretatik edanarazteko. ¹⁶ Harkaitzetik urlasterrak atera zituen, ura ibaika isurarazi.

¹⁷ Baina haiek Jainkoaren kontra bekatuan jarraitu zuten, basamortuan Goi-goikoaren aurka altxatu ziren. ¹⁸ Jainkoa probatu nahi izan zuten, gogoak ematen zien jatekoa eskatuz. ¹⁹ Jainkoaren aurka hitz egin zuten: «Gauza ote da Jainkoa guri basamortuan otordua emateko? ²⁰ Egia, harkaitza jo eta ibaika isuri du ura; baina gauza ote da ogia emateko, bere herriari okela eskaintzeko?»

²¹ Hori entzutean, Jauna biziki haserretu zen: sumina piztu zitzaion Jakoben herriaren aurka, Israelen aurka; ²² ez baitzuten sinesten beren Jainkoarengan, ez ziren fio haren salbamen-asmoaz. ²³ Orduan, goi-lainoei agindua eman eta zeruko ateak ireki zituen; ²⁴ mana isuri zien janari, zeruko garia eman: ²⁵ aingeruen ogia jan zuten gizakiek, Jainkoak janariz ase zituen. ²⁶ Gero, eguzki-haizea aterarazi zuen zerutik eta hegohaizea bidali bere gotorlekutik. ²⁷ Okela isuri zien hautsa bezain ugari, hegaztiak itsas hondarra bezain oparo, ²⁸ kanpalekura bertara erorarazi zituen, oihal-etxolen ingurura. ²⁹ Asebetean jan zuten; eman zien Jainkoak irrika zutena. ³⁰ Baina beren irrika ase orduko, artean janaria hagin artean zutela, ³¹ Jainkoaren haserreak eraso zien, haietako indartsuenak hil zituen, Israelgo hoberenak eraitsi.

³² Hala eta guztiz ere, bekatuan jarraitu zuten; mirariak eta guzti, ez zuten Jainkoarengan sinetsi. ³³ Beraz, lurruna bezala itzali zuen haien bizia, amets-irudipena bezain arin. ³⁴ Baina Jainkoak haiek hiltzea erabakitzen zuen orduko, harengana jotzen zuten, damutu eta hura bilatzen saiatzen ziren, ³⁵ Jainkoa zutela beren harkaitza oroituz, goi-goiko Jainkoa zutela beren askatzailea; ³⁶ baina ahoan zurikeria besterik ez zuten, mihiaz engainatu egiten zuten; ³⁷ ez zeuden bihotzez hari atxikiak, ez zioten haren itunari fede ematen.

³⁸ Jainkoak, hala ere, bihozbera izaki eta, errua barkatzen zien, eta suntsitzen ez. Sarri eutsi zion haserreari, bere sumin guztiari jaregin gabe. ³⁹ Oroitzen baitzen gizaki huts zirela, airean galtzen den arnasa baino ez.

⁴⁰ Zenbat aldiz altxatu zitzaizkion kontra basamortuan, zenbat aldiz atsekabetu zuten bakarlekuan! ⁴¹ Behin eta berriro zuten Jainkoa probatzen, Israelen Santua zirikatzen. ⁴² Ez zuten gogoratzen haren eskuak egina, etsaiarengandik askatu zituenekoa: ⁴³ nolako mirariak egin zituen Egipton, nolako egintza harrigarriak Tanisko lurraldean; ⁴⁴ hango ibai-errekak odol bihurtu zituen, eta egiptoarrek bertatik edan ezin; ⁴⁵ ezpateuliak bidali zituen haiek irensteko, igelak dena hondatzeko; ⁴⁶ haien uztak matxinsaltoei eman zizkien, lanaren fruituak larrapoteei; ⁴⁷ haien mahastiak kazkabarraz suntsitu zituen, pikuondoak izotzaz; ⁴⁸ haien abelgorriak harriaz galdu zituen, artaldeak tximistaz; ⁴⁹ gainera hustu zien bere haserre-sua, bere sumin, amorru eta suntsipena: zoritxar-mandatari taldea, ⁵⁰ bere haserreari bidea libre uzteko. Ez zituen heriotzatik gorde, haien bizia izurriaren menpe utzi zuen. ⁵¹ Egiptoko lehen-seme guztiak jo zituen, egiptoarren gizontasunaren lehen fruituak.

⁵² Orduan, artzainak ardiak bezala aterarazi zuen bere herria, artaldea bailiran eraman basamortuan zehar. ⁵³ Seguru gidatu zituen, beldurrik gabe; haien etsaiak, berriz, itsasoak estali zituen. ⁵⁴ Bere lurralde santura eraman zituen, berak eskuratutako mendiraino. ⁵⁵ Beste herriak bota egin zituen haiek iristean, eta lurraldea Israelgo leinuei banatu zien ondaretzat, bertan bizi zitezen.

⁵⁶ Haiek, ostera, goi-goiko Jainkoa probatu zuten, haren kontra altxatuz; haren xedapenak ez zituzten gorde. ⁵⁷ Alde batera utzi zuten eta traizio egin, gurasoek bezala; uztai txarrak bezala huts egin. ⁵⁸ Muinoetako sasikultuekin sumindu egin zuten, beren sasijainkoekin jeloskor jarri. ⁵⁹ Hargatik, Jainkoa haserretu egin zen eta Israel erabat zapuztu; ⁶⁰ bertan behera utzi zuen Xiloko egoitza, gizartean bizitzeko eraiki zuen etxola. ⁶¹ Etsaien esku utzi zuen kutxa santua, Israelek bere indar eta ospe zuena. ⁶² Ezpataren menpe utzi zuen bere herria, bere ondaretzat aukeratua zuenarekin haserre. ⁶³ Mutilak suak irentsi zituen, neskatxentzat eztei-kantarik ez. ⁶⁴ Apaizak ezpataz erori ziren, eta alargunek hiletarik jo ez.

⁶⁵ Halako batean, esnatu zen Jauna lotatik bezala, ardoaren eraginpean egondako gudariaren antzera. ⁶⁶ Etsaiak atzetik harrapatu eta jo egin zituen eta behin betiko porrokatu. ⁶⁷ Joseren familia baztertu egin zuen, Efraimen leinua alde batera utzi; ⁶⁸ Judaren leinua aukeratu zuen, Sion mendia, bere maitea. ⁶⁹ Zeru garaiaren antzeko eraiki zuen bere santutegia eta lurra bezala sendo oinarritu betiko.

⁷⁰ David aukeratu zuen zerbitzari, artegitik harturik; ⁷¹ ardien artzain zena, bere herri Jakoben, bere ondare Israelen artzain egin zuen. ⁷² Bihotz zintzoz zaindu zituen, esku trebez eraman.

79. salmoa

Jainkoaren herria suntsitua. Negar-kanta eta erregu-oihua

¹ Asafen salmoa.

Ene Jainko, jentil-herriak zure ondarean sartu dira, zure tenplu santua profanatu dute eta Jerusalem hondakin-pila bihurtu. ² Zure zerbitzarien gorpuak zeruko hegaztiei eman dizkiete janari, zure fededunen haragia basapiztiei. ³ Haien odola palastaka isuri dute Jerusalem inguruan, eta lur emateko inor ez. ⁴ Auzoko herrien isekagai bihurtu gara, ingurukoen burla eta barregarri.

⁵ Noiz arte, Jauna? Amaigabekoa ote zure haserrea? Noiz arte zure maitasun mindua, sua bezala, gure aurka pizturik? ⁶ Hustu zeure sumina ezagutzen ez zaituzten nazioen gain, zuri dei egiten ez dizuten erresumen gain, ⁷ Jakoben herria irentsi baitute, haren lurraldea hondatu. ⁸ Ez leporatu guri aurrekoen erruak! Betor laster gureganaino zure gupida, lur jota baikaude erabat! ⁹ Lagundu, gure Jainko salbatzaile horrek; zeure izenaren ohoreagatik, libra gaitzazu, barkatu gure bekatuak. ¹⁰ Zergatik esan behar dute jentil-herriek: «Non dute Jainkoa?» Erakuts iezaiezu, gure begien aurrean, nola mendekatzen duzun zeure zerbitzarien odola.

¹¹ Irits bedi zureganaino presoen intziria, libra zeure indar handiaz heriotzara kondenatuak. ¹² Ordaindu, Jauna, auzoko herriei zazpi halakoz zuri egin dizkizuten iraina eta isekak.

¹³ Eta guk, zure herriak, zuk zainduriko artaldeak, eskerrak emango dizkizugu beti, zure gorespenak kantatuko mendez mende.

80. salmoa

Herri hondatuaren erregua: «Eraberri gaitzazu!»

¹ Koru-zuzendariarentzat. «Liliak» doinuan. Aitorpena. Asafen salmoa.

² Entzun, Israelen artzain, zeure herria artaldea bezala daramazun horrek! Hegadun izakien arteko tronuan zauden hori, ager zakizkie distiraz ³ Efraim, Benjamin eta Manases leinuei! Suspertu zeure ahalmena eta zatozkigu salbatzera!

⁴ Oi Jainko, eraberri gaitzazu, erakutsi guri aurpegi argia, salba gaitezen!

⁵ Jauna, Jainko ahalguztiduna, noiz arte egon behar duzu haserre, herria otoizka duzun bitartean? ⁶ Negarra eman diguzu janari, malkoak erruz edari. ⁷ Auzokoen hizpide egin gaituzu, etsaiak burlaka ari zaizkigu.

⁸ Oi Jainko ahalguztidun, eraberri gaitzazu, erakutsi guri aurpegi argia, salba gaitezen!

⁹ Egiptotik mahatsondo bat atera zenuen eta landatu, jentil-herriak kanpora botaz, ¹⁰ aurreko biztanleak lurraldetik garbituz. Sustraiak bota zituen eta lurraldea bete. ¹¹ Bere itzalaz estali zituen mendiak, bere aihenez zedrorik garaienak. ¹² Itsasoraino luzatu zituen adarrak, Eufrates ibairaino muskilak.

¹³ Zergatik zulatu diozu inguruko hesia? Bidaztiek fruitua lapurtzen diote, ¹⁴ basurdeek triskatzen, basapiztiek murrizten.

¹⁵ Jainko ahalguztiduna, itzuli, arren! Begira zerutik, ikus! Hartzazu zeure mahastiaren ardura, ¹⁶ zaindu zeure eskuz landatu duzuna.

¹⁷ Begiratu zorrotz eta gal itzazu mahastia moztu eta su eman diotenak. ¹⁸ Zure eskuak babes beza zuk aukeraturiko erregea, zeure indarraz jantzi duzun gizasemea. ¹⁹ Ez gara zuregandik inoiz aldenduko; bizia emango diguzu eta guk zuri dei egingo.

²⁰ iOi Jauna, Jainko ahalguztiduna, eraberri gaitzazu, erakutsi guri aurpegi argia, salba gaitezen!

81. salmoa

Herriari deia Etxola Jaiaren ospakizunean

¹ Koru-zuzendariarentzat. «Dolareak» doinuan. Asafen salmoa.

² Egin poz-oihu Jainkoari, gure indarrari, egin irrintzi Jakoben Jainkoari! ³ Ekin soinuari, jo danbolina, zitara gozoa eta harpa. ⁴ Jo turuta ilargi berrian, eta ilargi beteko gure jaiegunean. ⁵ Horixe da Israelen legea, Jakoben Jainkoak erabakia, ⁶ Joseren familiari ezarritako araua Egiptotik irten zenean.

Mintzo ezezaguna entzuten dut: ⁷ «Bizkarretik zama kendu nizun, zure besoak lan astunetatik askatu. ⁸ Zapaldurik zeundela, deiadar egin zenidan, eta libratu zintudan. Ekaitzaren erditik erantzun nizun, Meribako iturrian probatu ninduzun arren.

⁹ «Entzun, ene herri, ohar degizut! Behingoz entzungo al didazu, Israel: ¹⁰ Ez izan zeure baitan beste jainkorik, ez dezazula adora jainko arrotzik. ¹¹ Neu naiz Jauna, zure Jainkoa, Egiptotik atera zintuena. Ez duzu ahoa zabaldu besterik, eta aseko zaitut.

¹² «Baina nire herriak ez zidan kasurik egin, Israelek ez zuen nirekin ezer nahi. ¹³ Orduan, zapuztu egin nuen bere burugogorkeriagatik: bizi zedila bere gogara.

¹⁴ «Ai neure herriak entzungo balit! Ai Israel nire bidetik balebil! ¹⁵ Bat-batean makurtuko nituzke haren etsaiak, zapaltzaileen aurka besoa altxatuko. ¹⁶ Azpian jarriko nizkioke gorroto didatenak: horra hauen zoria betiko. ¹⁷ Neure herria garirik onenaz janarituko nuke, eztirik gozoenaz aseko».

82. salmoa

Munduko zuzendarien gaitzespena

¹ Asafen salmoa.

Jainkoa zerutar izakien batzarrean jaiki da, herri-agintarien aurka epaia emateko: ² «Noiz arte eman behar dituzue bidegabeko epaiak, errudunen alde jarriz? ³ Defendatu gizagaixo eta umezurtzak, egin justizia dohakabe eta behartsuei! ⁴ Askatu gizagaixo eta behartsuak, libratu gaizkileen eskutik!»

⁵ Baina haiei ez zaie buruan sartzen, ez dute ulertu nahi, ilunpetan dabiltza, eta lurraren oinarriak koloka dira. ⁶ Hona nik esan: «Denok jainko, Goi-goikoaren seme zareten arren, ⁷ gizaki bezala hilko zarete, edozein handiki bezala eroriko».

⁸ Altxa, Jainkoa, eta goberna mundua, zu baitzara herri guztien jabe!

83. salmoa

Israel suntsitu nahi duten etsaientzat mendeku-eskea

¹ Kanta. Asafen salmoa.

² Jauna, ez egon isilik, ez egon geldi eta mutu! ³ Horra zure etsaiak asaldaturik, gorroto dizutenak burua jasorik.

⁴ Zure herriaren kontra egitasmo maltzurrak dituzte, zuk babestuen kontra elkar hartu dute. ⁵ Hau diote: «Ea, suntsi ditzagun herri gisa! Ez bedi aipa gehiago Israelen izenik!» ⁶ Denek azpikerian bat egin dute, zure kontra hitzartu: ⁷ edomdar eta ismaeldarrek, moabdar eta hagartarrek, ⁸ Gebal, Amon eta Amalekek, filistear eta tirotarrek. ⁹ Asiriarrak ere elkartu zaizkie, Loten ondorengoei laguntza eskainiz.

¹⁰ Egiezu madiandarrei egina bera, Sisera eta Jabini egina, Kixon erreka ondoan. ¹¹ Endorren suntsitu zituzten, eta lurrarentzat simaur bihurtu ziren. ¹² Trata itzazu haien handikiak Oreb eta Zeeb bezala, haien buruzagiak Zebah eta Tzalmuna bezala. ¹³ Honela zioten: «Har ditzagun geuretzat Jainkoaren lurraldeak!» ¹⁴ Ene Jainko, eraman itzazu zurrunbiloan hautsa bezala, haize-boladak lastoa bezala. ¹⁵ Basoa erretzen duen suaren antzera, mendiak kiskaltzen dituen sugarraren antzera, ¹⁶ pertsegi itzazu zeure ekaitzaz, izutu zeure haize-erauntsiaz. ¹⁷ Bete haien aurpegia lotsagorriz, zeure burua mendekatuz, Jauna. ¹⁸ Betiko izu-ikaraz eta lotsaz beterik, gal bitez desohorez! ¹⁹ Jakin bezate zu, zu bakarrik, zarela Jauna, zu bakarrik lur guztiaren gain Goi-goikoa.

84. salmoa

Jainkoarekin bizitzeko irrika. Erromes-kanta.

¹ Koru-zuzendariarentzat. «Dolareak» doinuan. Koreren semeen salmoa.

² Bai maitagarria zure egoitza, Jaun ahalguztiduna! ³ Urtzen daukat barrena zure tenpluko atarien irrikaz. Bihotza eta naizen guztia poz-oihuz ari zait, oi Jainko, Jainko bizia.

⁴ Txolarreak badu etxea, bai enarak ere kumeentzat habia, zure aldareen ondoan, Jaun ahalguztiduna, ene errege eta ene Jainko! ⁵ Zorionekoak zure etxean bizi direnak, etengabe zu goresten!

⁶ Zorionekoak zuregan dutenak beren indarra eta bihotz barruko konfiantza!

⁷ Ibar lehorra igarotzean, iturburutik edaten dute: lehen euriek urbegiz baitute estaltzen. ⁸ Gero eta kementsuago doaz, Jainkoa Sionen ikusi arte.

⁹ Jauna, Jainko ahalguztiduna, entzun nire otoitza, makur belarria, Jakoben Jainkoa! ¹⁰ Oi Jainko, begira onez gure babeskiari, zeuk aukeraturiko erregeari. ¹¹ Hobe da egun bat zure atarietan mila egun beste edonon baino; nahiago dut zure tenpluko ate ondoan egon gaiztoen etxapean bizi baino.

¹² Bai, Jainko Jauna dugu eguzki eta babeski, Jaunak egiten mesede eta ohore, hark ez zoriona ukatzen prestu jokatzen dutenei. ¹³ Jaun ahalguztiduna, zorionekoa zuregan konfiantza duena!

85. salmoa

Justizia eta bakearen alde otoitza eta agintzaria

¹ Koru-zuzendariarentzat. Koreren semeen salmoa.

² Jauna, izan onbera zeure herrialdearekin, aldatu Jakoben ondorengoen zoria; ³ barkatu zeure herriaren erruak, estali bekatu guztiak. ⁴ Baretu beroaldi hori, itzali zeure haserre-sua!

⁵ Eraberri gaitzazu, Jainko gure salbatzaile, ken gure kontra duzun sumina! ⁶ Beti haserre egon behar al duzu gurekin, menderik mende kopetilun? ⁷ Ez al diguzu berriro bizia emango, zure herria zurekin poz dadin? ⁸ Erakutsi guri, Jauna, zeure maitasuna, eman zeure salbamena!

⁹ Jainko Jaunak dioena iragarriko dut: bakea agintzen die bere herri eta fededunei, berari berriro konfiantza agertzen diotenei. ¹⁰ Gertu dago, begirune diotenak salbatzeko; bai, haren ospea gure lurraldean kokatuko da. ¹¹ Maitasunak eta leialtasunak topo egiten dute, justiziak eta bakeak elkar besarkatzen; ¹² leialtasuna lurretik ernetzen da, justizia zerutik jaisten. ¹³ Egiaz, Jaunak euria emango du, eta gure lurrak uzta ekarriko. ¹⁴ Jaunaren aurretik joango da justizia, haren urratsei jarraituko ongizateak.

86. salmoa

Jainkozalearen otoitz lehiatsu eta uste onekoa

¹ Daviden otoitza.

Makurtu belarria, Jauna, erantzun, dohakabe eta behartsu bainaiz! ² Babestu nire bizia, zuri atxikia bainago. Zu zara ene Jainko: salba ezazu zerbitzari hau, zuregan baitut uste on.

³ Erruki nitaz, Jauna: zuri deika ari naiz egun osoan. ⁴ Alaitu zerbitzari honen bihotza: zuregana jasoa dut gogoa, Jauna. ⁵ Ona zara zu, Jauna, eta barkabera, dei egiten dizutenentzat onginahiz betea.

⁶ Makurtu belarria nire otoitzera, Jauna, egin kasu nire erregu-oihuari! ⁷ Larrialdian dei degizut: erantzungo didazu!

⁸ Ez dago, Jauna, zu bezalako jainkorik; zure egintzak paregabeak. ⁹ Herri guztiak zuk eginak: adoratzera etorriko zaizkizu, zuri, Jauna, ohore ematera. ¹⁰ Handia zara, mirarigilea, zu bakarrik Jainkoa!

¹¹ Erakustazu, Jauna, zeure bidea, zurekiko leial joka dezadan. Batu nire bihotza barnean, zureganako begirunean bizi nadin. ¹² Jauna, ene Jainkoa, bihotz-bihotzez goretsiko zaitut, beti-beti ospatuko. ¹³ Bai handia niretzat duzun maitasuna: Herio Leize sakonetik libratu nauzu!

¹⁴ Oi Jainko, harroputzek eraso didate, gogorzaleak ni hil nahian dabiltza, zure ardurarik gabe. ¹⁵ Baina zu, Jauna, Jainko bihozbera eta errukiorra, haserregaitza, onginahiz eta leialtasunez betea: ¹⁶ itzul niregana, erruki zakizkit, eman indar zeure zerbitzari honi, salba zeure zerbitzari apala. ¹⁷ Emadazu zeure ontasunaren ezaugarria! Lotsaturik geldituko dira nire etsaiak, zuk, Jauna, kontsolatzen eta laguntzen nauzula ikustean.

87. salmoa

Sion, herrien sorleku

¹ Koreren semeen salmoa. Kanta.

Oi zu, mendi santuaren gainean Jaunak sendo oinarritua! ² Sion hiri, Jaunak zu maiteago Israelgo herri guztiak baino.

³ Bai ospetsua, Jainkoaren hiri, Jaunak zutaz dioena: ⁴ «Nire sinesleen arteko aitortuko ditut Egipto eta Babilonia. Hara Filistea, Tiro eta Etiopia: herri bakoitzak bere sorlekua; ⁵ baina Sion hiriari esango zaio: <Bai batak, bai besteak zeu zaitu sorleku! Goi-goikoak tinko ezarri zaitu!> »

⁶ Hona Jaunak herrien zerrendan idatzi: «Halako herrik halako sorlekua». ⁷ Baina dantzan eginez kantatuko dute: «Denok, Sion, zuregan bizilekua!»

88. salmoa

Etsitakoaren deiadarra

¹ Kanta. Koreren semeen salmoa. Koru-zuzendariarentzat. Gaixoaldirako, atsekaberako. Heman ezratarraren poema.

² Jauna, ene Jainko salbatzailea! Gau eta egun laguntza eske deiadar degizut. ³ Hel bekizu nire otoitza, makur belarria nire garrasira!

⁴ Zoritxarrez josia nago, Herio Leize ertzean nire bizia. ⁵ Zulora doazenekin bat egina naukate, hain nago indargabetua. ⁶ Herioren esku utzia nago, erail eta hilobian sartuak bezala: ez dituzu gehiago gogoan izango, zurekiko lokarriak moztuak baitituzte. ⁷ Zulo sakonera jaurtiki nauzu, barren-barreneko ilunpetara.

⁸ Zama astun dut gainean zure haserrea, zure atsekabe-itsasoan murgildurik. ⁹ Ezagunak urrundu egin dizkidazu, haientzat higuingarri bihurtu nauzu. Preso nago, irtenbiderik gabe, ¹⁰ atsekabearen atsekabez begiak akiturik.

Egun osoan zuri deika nago, Jauna, eskuak zuregana luzaturik. ¹¹ Hildakoen alde egingo ote duzu miraririk? Haien arimak jaikiko ote zu gorestera? ¹² Iragartzen ote hilobian zure maitasuna, hondamen-leizean zure leialtasuna? ¹³ Ezagutzen ote zure mirariak ilunpetan, zure salbamen-asmoa oroitzapenik gabeko herrialdean?

¹⁴ Baina nik, Jauna, deiadar degizut laguntza eske, zuregana doa nire otoitza goiz-goizetik. ¹⁵ Jauna, zergatik baztertzen nauzu, zergatik gordetzen aurpegia? ¹⁶ Haurtzarotik, dohakabe naiz eta gaixo, zure izu-ikaren zamapean lehertua. ¹⁷ Zure sumina gainetik igaro zait, zure ikara larriak galdu nau. ¹⁸ Uholdeak bezala murgildua naukate egun osoan, alde guztietatik inguratua. ¹⁹ Adiskide eta lagunak urrundu egin dizkidazu: ilunpeak ditut lagunarte bakar.

89. salmoa

Jaun ahaltsuari gorazarrea. Davidi eginiko agintzariaren oroitzapena

¹ Etan ezratarraren poema.

² Jauna, beti kantatuko ditut zure maitasun-egintzak, gizaldiz gizaldi iragarriko leial zarela. ³ Bai, ziur nago: zure maitasunak eratu zuen zerua, zerua bezain tinko ezarria da zure leialtasuna.

(Jaunak) ⁴ «Neure aukeratuarekin ituna egin nuen, David neure zerbitzariari zin eginez: ⁵ <Tinko ezarriko dut betiko zure errege-jatorria, sendo sekulako zure tronua> ».

(Jainko paregabeari gorazarrea) ⁶ Zeruetan zure agintzari miragarria goresten dute, Jauna, aingeruen batzarrean zure leialtasuna. ⁷ Nor han goian Jaunaren pareko? Nor jainkoen artean Jauna bezalako? ⁸ Beldurgarri da Jainkoa aingeruen kontseiluan, handi eta ikaragarri inguruko guztientzat. ⁹ Jauna, Jainko ahalguztiduna, nor zu bezalakorik? Ahaltsu da Jauna, leialtasunez jantzia! ¹⁰ Zuk menperatzen duzu itsaso arranditsua, zuk baretzen uhin harrotuak. ¹¹ Zuk zulatu zenuen eta sarraskitu itsas munstroa, zuk sakabanatu beso bizkorrez etsaiak. ¹² Zeurea duzu zerua, zeurea lurra, zuk ezarri zenuen sendo mundua eta bertako guztia. ¹³ Zuk egin zenituen Iparra eta Hegoa; Tabor eta Hermon mendiek poz-oihu dagite zure aurrean. ¹⁴ Indartsua da zure ezkerra, garailea zure eskuina. ¹⁵ Justizia eta zuzenbidea zure erregetzaren oinarri, maitasuna eta leialtasuna doaz zure aurretik.

¹⁶ Zoriontsua zu pozik goresten dakien herria! Zure argitan ibiliko da, Jauna: ¹⁷ zure aurrean alaitzen da egunero, zure justizia du bozkario. ¹⁸ Bai, zu zaitugu ospe eta indar, zure onginahiak egiten gaitu garaile. ¹⁹ Bai, Jauna da gure babeski, Israelgo santua gure errege!

(Jaunak Davidi agintzaria) ²⁰ Behinola, ikuskari bidez mintzatuz, zeure fededunei esan zenien: «Gerlariaren ordez mutikoa jarri dut errege, gudarostearen gainetik gaztea jaso. ²¹ David neure zerbitzaria aurkitu dut eta neure olio santuaz sagaratu. ²² Nire eskuak sendo eutsiko dio, nire besoak indartsu egingo.

²³ «Etsaiak ez du engainatuko, ez gizatxarrak makurtuko. ²⁴ Bere aurrean zapalduko dizkiot etsaiak eta gorroto diotenak joko. ²⁵ Nire leialtasun eta maitasuna berekin izango ditu, nire laguntzak garaile egingo du. ²⁶ Itsasoraino zabalduko dut haren aginpidea, Eufrates ibairaino haren boterea.

²⁷ «Hark esango dit: <Zu nire aita, nire Jainko, nire harkaitz salbatzailea!> ²⁸ Eta nik neure lehen-seme egingo dut, munduko erregerik handien. ²⁹ Leial izango natzaio betiko, harekin dudan itunari sendo eutsiko. ³⁰ Betiko ezarriko dut haren errege-jatorria, zerua bezain iraunkor egingo haren tronua.

³¹ «Haren semeek nire irakaspena bazterrera uzten badute eta nire zuzenbideari jarraitzen ez, ³² nire arauak hausten badituzte eta nire aginduak gordetzen ez, ³³ makilaz zigortuko dut haien errebeldia, esku zorrotzez haien erruak. ³⁴ Baina ez diot kenduko Davidi neure maitasuna, ez eta ukatuko ere neure leialtasuna. ³⁵ Ez dut urratuko neure ituna, ez eta jango ere eman nuen hitza. ³⁶ Behin betiko egin dut zin neure buruarengatik, eta ez natzaio sekula Davidi desleial izango. ³⁷ Haren errege-jatorriak betiko iraungo du, haren tronuak nire aurrean eguzkiak adina, ³⁸ zeruan lekuko hutsezin bezala ezarririk betiko dirauen ilargiak adina».

(Erregearen hondamenagatik deitorea) ³⁹ Orain, ordea, zeure sagaratuarekin haserreturik, baztertu egin duzu eta mesprezatu. ⁴⁰ Zeure zerbitzariarekin zenuen ituna ukatu egin duzu, haren koroa hankapean zanpatu, ⁴¹ haren harresi guztiak zulatu, gotorlekuak hondakin bihurtu. ⁴² Handik igarotzen direnek lapurreta degiote, auzoko guztiek iseka. ⁴³ Haren etsaiei indarra bizkortu diezu eta garaipena eman. ⁴⁴ Hari, berriz, ezpata-ahoa ere kamustu, eta borrokan eutsi ez; ⁴⁵ errege-makila distiratsua kendu diozu eta tronua lurrera irauli. ⁴⁶ Haren gaztaroko urteak laburtu eta lotsagorriz bete duzu.

⁴⁷ Noiz arte, Jauna? Betiko al zaude ezkutuan? Betiko al da zure haserrea su eta gar? ⁴⁸ Oroit zaitez nire ezbeharraz, nire bizitzako egun laburrez! Zeinen huts egin dituzun gizakiak! ⁴⁹ Nor biziko da heriotzarik ikusi gabe? Nork ihes egin Herio Leizearen atzaparretatik?

⁵⁰ Non dira, Jauna, antzinako zure maitasun-egintzak, Davidi zin eginez hitz eman zenion leialtasuna? ⁵¹ Gogoan har, Jauna, zeure zerbitzari iraindua, herriengandik jasan behar ditudan hainbat eztenkada! ⁵² Zure etsaiak irainka ari dira, Jauna, zuk errege sagaratuari nonahi irainka.

⁵³ Bedeinkatua Jauna beti! Amen. Amen.

90. salmoa

Bizitzaren iheskortasuna. Gogoeta eta otoitz itxaropentsua

¹ Moises, Jainkoaren gizonaren otoitza.

Jauna, zu izan zaitugu babesleku gizaldiz gizaldi. ² Mendiak jaio baino lehen, lurra eta mundua sortu baino lehen, Jainko zara zu betidanik eta betiko.

³ Gizakia hauts bihurtzen duzu, esanez: «Itzul lehenera, gizakiok!» ⁴ Bai, mila urte zuretzat atzo igaro zen egunaren pareko, gau-ordu baten pareko. ⁵ Hor daramatzazu gizakiak, goizaldean ametsak bezala; belarra bezala ernetzen dira: ⁶ goizean erne eta loratzen, arratsaldean, berriz, zimeldu eta ihartzen.

⁷ Zure haserreak akiturik gauzka, zure suminak ikara bizian. ⁸ Zeure aurrean ipini dituzu gure erruak, zeure begi-argitan gure bekatu ezkutuak. ⁹ Zure suminez akitzen dira gure egun guztiak, hasperen batean amaitzen gure urteak. ¹⁰ Gure bizitza hirurogeita hamar urte, onenean ere laurogei: gure bizi-lehia neke eta atsekabe huts; bizitza arin doa, hegan goaz!

¹¹ Nork ezagutzen du zure haserrearen indarra? Nork dio aski beldur zure suminari? ¹² Erakutsiguzu geure egunen kontua eramaten, jakinduriaren erdimuinaz jabe gaitezen.

¹³ Itzul zakizkigu, Jauna! Noiz arte haserre? Erruki zeure zerbitzarioi! ¹⁴ Ase gaitzazu goizero zeure maitasunaz, bizitza guztia poz-oihuz zorionean igaro dezagun. ¹⁵ Eman zoriona orain arteko egun estuen ordez, ikusi ditugun urte gorrien ordez. ¹⁶ Zure zerbitzariok ikus dezagula zure ekintza, eta gure seme-alabek zure nagusitza!

¹⁷ Guregana bedi Jaunaren, gure Jainkoaren gozoa! Burutu bitza ongi gure eginbeharrak, burutu ongi gure eginbehar guztiak!

91. salmoa

Jaunaren hegalpean seguru

¹ Goi-goikoaren aterpean bizi zaren horrek, gaua Ahaltsuaren itzalpean ematen duzun horrek, ² esazu: «Oi Jauna, zu ene babesleku eta gaztelu; ene Jainko, zuregan dut uste on!»

³ Berak libratuko zaitu ehiztariaren saretik eta izurri galgarritik. ⁴ Bere hegalpean emango dizu gerizpe, haren lumapea izango duzu babesleku, haren besoak babeski eta koraza. ⁵ Ez diozu beldurrik izango gauaren izuari, ez egunez jaurtikitako geziari; ⁶ ez ilunpetan zabaltzen den izurriari, ez egun-argitan jotzen duen gaitzari. ⁷ Zure ezkerraldean mila, zure eskuinaldean hamar mila erorita ere, zu ez zaitu joko. ⁸ Begiak zabaldu orduko ikusiko duzu gaiztoen zigor-ordaina, ⁹ Jauna hartu baituzu babesleku, Goi-goikoa bizileku. ¹⁰ Ez zaizu zoritxarrik gertatuko, ez da zure etxera hondamenik iritsiko. ¹¹ Bere aingeruei aginduko die zu nonahi ere zaintzeko. ¹² Besoetan eramango zaituzte, harriekin estropezu egin ez dezazun. ¹³ Suge pozoitsuen gainean ibiliko zara, basapiztiak oinazpian hartuko.

¹⁴ «Niri atxikia dagoenez gero, onik aterako dut, toki seguruan jarriko, aitortzen nauelako. ¹⁵ Dei egitean, erantzun egingo diot. Berekin izango nau larrialdian: libratu egingo dut eta ohorez jantziko. 16 Bizitza luze eta betea emango diot eta neure salbamena gozaraziko».

92. salmoa

Zintzoa Jaunaren ondoan beti mardul. Jaunarekin zoriontsu denaren gorazarrea

¹ Salmoa. Larunbaterako kanta.

² Bai eder, Jauna, zu gorestea eta Goi-goiko hori kantuz ospatzea, ³ goizean zure maitasuna iragartzea, gau osoan zure leialtasuna, ⁴ hamar hariko harpaz, zitara-soinuz!

⁵ Pozarren nauka, Jauna, zure ekintzak, poz-oihuka zuk egindakoak.

⁶ Bai handiak, Jauna, zuk eginak! Zeinen sakonak zure egitasmoak! ⁷ Ergela ez da jabetzen, zentzugabeak ez du ulertzen.

⁸ Erne daitezela belarra bezain ugari gaiztoak, garatu gaizkile guztiak: betiko hondatuak izango dira! ⁹ Zu, Jauna, diren guztien gainetik betierean! ¹⁰ Zure etsaiak, ordea, Jauna, bai, zure etsaiak galdu egingo dira, gaizkile guztiak sakabanatuko.

¹¹ Bufalo baten indarrak eman dizkidazu, usain-gozoko olio berriz gantzutu. ¹² Gaizkileak nire kontra altxatzen direnean, etsaiak ikusi eta zera entzuten dut: ¹³ «Zintzoa palmondoa bezala garatuko da, Libanoko zedroa bezala haziko; ¹⁴ Jaunaren etxean landaturik, gure Jainkoaren ondoan garatuko da. ¹⁵ Zaharturik ere fruitu emango du, mardul eta heze iraungo beti, ¹⁶ Jauna zuzena dela iragartzeko, nire harkaitza, gaiztakeriarik gabea».

93. salmoa

Jaunari, errege ahaltsuari, gorazarrea

¹ Jauna errege da, ospez jantzia, Jauna indarrez inguratua!

Sendo ezarria dago mundua, ez da kolokatuko. ² Betikoa zara zu, Jauna! Zure tronua betidanik sendo ezarria!

³ Ozendu dute itsas urek, Jauna, ozendu itsas urek orroa, ozendu itsas urek olatu-burrunba! ⁴ Baina itsas orroa baino bizkorrago, itsas uhinak baino ahaltsuago, ahaltsu da Jauna zeru goietan.

⁵ Zure erabakiak fidagarri dira, zure etxea santutasunez eder, Jauna, egun eta beti.

94. salmoa

Munduaren epaileari dei larria eta uste oneko aitorpena

¹ Jauna, Jainko mendekatzaile! Ager zaitez, oi Jainko mendekatzaile! ² Altxa, munduaren epaile hori, emaiezu harroei merezi dutena!

³ Noiz arte behar dute gaiztoek, Jauna, noiz arte behar dute gaiztoek garaile? ⁴ Noiz arte ahoberoak lotsagabe erronkan, gaizkile guztiak harropuzturik? ⁵ Zure herria hauts egiten dute, Jauna, zure ondarea zapaltzen, ⁶ alargun eta etorkinak hilarazi, umezurtzak txikitu. ⁷ Pentsatzen dute: «Jaunak ez du ikusten, Jakoben Jainkoa ez da konturatzen».

⁸ Kontura zaitezte, bada, ergelok! Zentzugabeok, noiz ulertu behar duzue? ⁹ Belarria ezarri duenak entzun ez? Begia eratu duenak ikusi ez? ¹⁰ Herrien hezitzaileak zigortu ez? Gizakiaren irakasleak jakin ez? ¹¹ Badaki Jaunak giza asmoak hutsak direla.

¹² Zorionekoa, Jauna, zuk hezitzen duzuna, zeure legean eskolatzen duzuna. ¹³ Aldi txarren ondoren, lasai biziarazten duzu, gaiztoentzat hilobia zulatzen duten bitartean. ¹⁴ Jaunak ez du bere herria zapuztuko, ez bere ondarea bertan behera utziko. ¹⁵ Justiziaren arabera emango dira epaiak, hari jarraiki ibiliko bihotz zuzenekoak.

¹⁶ Nork defendatu nau gaizto horien aurka? Nor alde atera gaizkile horien kontra? ¹⁷ Jaunak lagundu ez balit, herio-isilpean nengokeen dagoeneko. ¹⁸ Erortzear nagoela uste dudanean, zure maitasunak eusten dit, Jauna. ¹⁹ Bihotza kezkaz betea izan arren, zeure kontsolamenduaz gozatzen nauzu.

²⁰ Lagun izango ote dituzu epaile makurrak, legea mesprezatuz zorigaitza sortzen dutenak? ²¹ Zintzoari erasotzen diote, hiltzeko, errugabea heriotzara kondenatzen. ²² Baina nik Jauna dut ihesleku, Jainkoa neure babes-harkaitz. ²³ Beren bidegabekeriaren ordaina emango die, beren gaiztakeriengatik suntsituko ditu: gure Jainko Jaunak suntsituko ditu!

95. salmoa

Jauna gurtzera eta haren oharpena entzutera gonbidapena

¹ Zatozte, egiogun poz-oihu Jaunari, poz-irrintzi salbatzen gaituen harkaitzari! ² Aurkez gakizkion eskerrak emanez, poz-irrintzi eta kantuz. ³ Jauna Jainko handia baita, jainko guztien gain errege handia.

⁴ Bere esku dauzka lurpeko leizeak, bereak ditu mendi-gailurrak. ⁵ Berea du itsasoa, berak egina, eta lehorra, bere eskuz moldatua. ⁶ Zatozte, gurtu dezagun ahozpezturik, belaunika gaitezen egin gaituen Jaunaren aurrean! ⁷ Bera da gure Jainkoa, eta gu hark larraturiko herria, haren gidaritzapeko artaldea.

Egingo al diozue gaur kasu haren esanari: ⁸ «Ez gogortu bihotzak zuen gurasoek Meriban bezala, Masako egun hartan basamortuan bezala, ⁹ aurpegi eman eta probatu egin baininduten, nik haien alde egina ikusi arren. ¹⁰ Berrogei urtez, belaunaldi hark gogait eragin zidan, eta esan nuen: <Herri galdua da, bihotzez desleiala, nire bidetik ibili nahi ez duena>. ¹¹ Orduan, zin egin nuen haserre: <Ez, ez dira sartuko atseden eman nahi nien lurraldean!> »

96. salmoa

Mundu osoak bere erregeari gorazarrea

¹ Kanta Jaunari kantu berria, kanta Jaunari, lurtar guztiok, ² kanta Jaunari, bedeinka haren izena!

Hots egin egunez egun salbatzaile dela, ³ zabaldu haren ospea atzerrietan, haren mirariak herri guztietan!

⁴ Handia baita Jauna, guztiz goresgarria, jainko guztien aldean beldurgarria. ⁵ Huts dira atzerritarren jainko guztiak; Jaunak, ordea, zeruak egin ditu. ⁶ Distira eta handitasuna ditu inguruan, indarra eta edertasuna haren santutegian.

⁷ Goretsi Jauna, munduko herriok, goretsi Jaunaren ospea eta indarra, ⁸ goretsi Jaunaren izen ospetsua! Sartu haren aurrera eskaintzak eramanez, ⁹ adora Jauna, bere santutasunez agertzean. Ikara zaitezte haren aurrean, lurtar guztiok!

¹⁰ Esan atzerrietan: «Errege da Jauna! Sendo ezarri du mundua, ez da kolokatuko; herriak zuzenbidez epaitzen ditu».

¹¹ Poz bedi zerua, alaitu lurra, egin beza burrunba itsasoak eta bertako guztiak, ¹² egin festa landazabalak eta bertan dagoenak, poz-oihu basoko zuhaitzek oro, ¹³ badatorren, lurra gobernatzera datorren Jaunaren aurrean. Justiziaz gobernatuko du mundua eta leialtasunez herriak.

97. salmoa

Jaunaren agerpena: epaiketa eta askapena

¹ Errege da Jauna! Poz bedi lurra, alai bitez uharte eta kostaldeak!

² Hodei beltz-ilunak haren inguruan, justizia eta zuzenbidea haren tronu-oinarri. ³ Sua doakio aurretik, inguruko etsaiak kiskaliz. ⁴ Haren tximistek munduan argi: ikustean, lurrak dardara. ⁵ Mendiak argizaria bezala urtzen dira Jaunaren aurrean, lur osoaren Jabearen aurrean. ⁶ Zeruek haren justizia iragartzen, herri guztiek haren ospea ikusten. ⁷ Lotsa dira idolozale guztiak, huskeria horiekin harro daudenak. Ahozpez Jaunaren aurrean beste jainko guztiak!

⁸ Entzutean, Sion poztu, Judako hiriak alaitu egiten dira zuk erabakiagatik, Jauna! ⁹ Izan ere, Jauna, goi-goikoa zara, lur osoaren gainetik gailen, jainko guztien gainetik garai. ¹⁰ Gaitzari gorroto diotenak maite ditu Jaunak, bere fededunen bizia zaintzen du: gaiztoen eskutik libratuko ditu! ¹¹ Argia sortzen da zintzoaren barruan, poza bihotz zuzenekoengan.

¹² Poz zaitezte Jaunarekin, zintzook, goretsi, santua dela gogoratuz!

98. salmoa

Kantu berria munduaren erregeari

¹ Salmoa.

Kanta Jaunari kantu berria, egintza harrigarriak egin baititu: garaile egin du bere esku indartsu paregabeak. ² Bere garaipena azaldu du Jaunak, bere salbamen-ekintza agertu nazioen aurrean. ³ Ez du ahaztu bere maitasuna, Israel herriari dion leialtasuna. Mundu-bazter guztiek ikusi dute gure Jainkoaren garaipena.

⁴ Egin irrintzi Jaunari, lurtar guztiok, egin poz-oihu eta kantu, jo soinua! ⁵ Ospatu Jauna zitaraz, zitaraz eta kantu ederrez! ⁶ Turuta eta adar-hotsez, egin irrintzi errege den Jaunari!

⁷ Egin beza orroa itsasoak eta bertako guztiak, munduak eta bertan bizi direnek! ⁸ Egin bezate txalo ibaiek, poz-oihu aho batez mendiek ⁹ Jaunaren aurrean, bai baitator lurra gobernatzera. Justiziaz gobernatuko du mundua, zuzenbidez herriak.

99. salmoa

Santua da Jauna: goretsi eta obeditu

¹ Errege da Jauna: dardara bitez herriak! Hegadun izakien artean du tronua: ikara bedi lurra! ² Handia da Jauna Sionen, herri guztien gainetik garai. ³ Gorets bezate haren izen handi eta ikaragarria! Santua da bera!

⁴ Errege ahaltsu zara, justiziazale: zuk ezarri duzu zuzenbidea munduan, zuk egiten justizia eta zuzenbidea Israelen.

⁵ Goratu Jauna, gure Jainkoa, ahozpeztu haren oinaulki aurrean! Santua da bera!

⁶ Haren apaizen artean ziren Moises eta Aaron, haren izenari dei zegiotenen artean Samuel: dei egiten zioten Jaunari, eta hark erantzun. ⁷ Laino-adarretik hitz egin zien, eta haiek gorde haren aginduak eta eman zien legea. ⁸ Jauna, gure Jainkoa, zuk erantzuten zenien, bai, Jainko barkabera izan zinen haientzat, beren gaiztakerietatik garbituz.

⁹ Goratu Jauna, gure Jainkoa, ahozpeztu haren mendi santuaren aurrean! Santua da Jauna, gure Jainkoa!

100. salmoa

Jainko-herriaren gorespena, tenplura sartzean

¹ Gorespen-oparitarako salmoa.

Lurtar guztiok, egin irrintzi Jaunari! ² Zerbitza ezazue pozik Jauna, joan oihu alaiz haren aurrera.

³ Aitortu Jauna Jainko dela. Berak eginak eta bereak gaitu, bere herri eta berak larraturiko artalde.

⁴ Sartu haren tenpluko ateetatik eskerrak emanez, haren atarietan gorazarrez. Eman eskerrak, bedeinka haren izena!

⁵ Bai, ona da Jauna, haren maitasuna betikoa, haren leialtasuna mendez mendekoa.

101. salmoa

Erregearen programa

¹ Daviden Salmoa.

Maitasuna eta justizia nahi ditut kantatu, zuretzat, Jauna, soinua jo. ² Jokabide prestua nahi dut azaldu: noiz etorriko zu niregana?

Zintzo jokatuko dut jauregiko arazoetan. ³ Ez diot arretarik jarriko inolako zitalkeriari.

Gorroto izango dut idolozalekeria, ez zait itsatsiko. ⁴ Urruti niregandik bihotz makurrekoa! Gaiztoarekin ez dut ezer ere nahi.

⁵ Lagun hurkoaren izena ezkutuan belzten duena suntsitu egingo dut. Harroputz eta handizaleak ez ditut jasango.

⁶ Herritar fidagarriak aukeratuko ditut kontseilari, jokabide prestuko gizonak zerbitzari.

⁷ Engainatzailerik ez da nire jauregian biziko, gezurtiak ez du nire aurrean iraungo. ⁸ Abereak bailiran suntsituko ditut lurraldeko gaiztoak. Gaizkile guztiak garbituko ditut Jaunaren hiritik.

102. salmoa

Larrialdian otoitza

¹ Lur jorik dagoen dohakabearen otoitza: Jaunaren aurrean husten du bere kexa.

² Jauna, entzun nire otoitza, hel bekizu nire deiadarra! ³ Ez iezadazu larrialdian aurpegia ezkuta, makur belarria niregana, dei egitean: erantzun bizkor!

⁴ Badoaz nire egunak, kea bezala, erretzen dauzkat hezurrak, txingarrak bezala. ⁵ Belarra bezala zimeldu zait bihotza, jangartzu eta akiturik nago. ⁶ Intziriaren intziriz, hezur eta azal bihurtua nago.

⁷ Hontza-zuria basamortuan bezala nago, gau-hontza hiri-hondakinen artean bezala. ⁸ Loak harrezinik, hor nago txori bakartia teilatuan bezala. ⁹ Egun osoan etsaiak irainka ari zaizkit, amorru bizian madarikatzen. ¹⁰ Errautsa dut janari, malkoak edari. ¹¹ Zeure haserre-suminez, gora jaso eta lurrera jaurtiki nauzu. ¹² Badoaz nire egunak, arratseko itzalaren antzera desagertuz; zimeltzen ari naiz belarraren antzera. ¹³ Zu, ordea, Jauna, errege zara betiko, zure erregetza menderen mendetarako. ¹⁴ Gupida izango diozu Sioni berriro, bada-eta errukirako garaia; bai, heldu da garaia! ¹⁵ Maite dituzte zure zerbitzariek hango harriak, penaturik daude hango hondamendiaz. ¹⁶ Begirune izango diote nazioek Jaunaren izenari, lurreko errege guztiek haren aintzari, ¹⁷ Jaunak Sion berriz eraikiko duenean eta aintzaz beterik agertzean; ¹⁸ zapalduaren otoitza entzungo du, ez ditu baztertuko beronen eskariak.

¹⁹ Bego hau idatzirik hurrengo gizaldiarentzat, sortzeko dagoen herriak Jauna gorets dezan. ²⁰ Jaunak bere santutegi gorenetik behera, zerutik lurrera begiratu du, ²¹ presoen intziriak entzuteko eta hiltzera kondenatuak askatzeko. ²² Jaunaren izen ahaltsua iragarriko dute Sionen, haren gorespena Jerusalemen, ²³ herriak beren erregeekin batera Jauna gurtzera bilduko direnean.

²⁴ Nire indarrak apaldu ditu bere ahalmenaz, nire egunak urritu. ²⁵ Nik esan nuen: «Ene Jainko, ez nazazu eraman sasoirik onenean!»

Zure urteek gizaldiz gizaldi diraute. ²⁶ Hasieratik sendo ezarri zenuen lurra, zure eskuek egina da zerua: ²⁷ haiek galduko dira, baina zuk iraungo; jantzia bezala gastatuko dira, soinekoa bezala aldatuko dituzu, eta haiek desagertuko. ²⁸ Zu, ordea, beti bera, zure urteak amaigabeak. ²⁹ Zure zerbitzarien ondorengoak seguru biziko dira, haien askaziak zure aurrean iraungo.

103. salmoa

Jainko errukiorrari bedeinkapen-kanta

¹ Daviden salmoa.

Bedeinka beza ene arimak Jauna, ene barren osoak haren izen santua! ² Bedeinka beza ene arimak Jauna, ez bitza ahaztu haren mesedeak!

³ Erru guztiak barkatzen dizkit, gaitz guztiak sendatzen; ⁴ bizia Herio Leizetik ateratzen dit, maitasun eta errukiz inguratzen nau; ⁵ bizitza osoan bere edertasunez nau asetzen, beti arranoa bezain gazte gordetzen.

⁶ Jaunak justizia egiten du, zapalduen eskubideak defendatzen. ⁷ Bere egitasmoak adierazi zizkion Moisesi, bere egintza handiak israeldarrei. ⁸ Bihozbera eta errukiorra da Jauna, haserregaitza eta onginahiz betea. ⁹ Ez da beti agiraka ari, ez du haserrea luzaro gordetzen. ¹⁰ Ez gaitu erabiltzen gure bekatuek merezi bezala, ez digu ordaintzen geure erruen arabera.

¹¹ Nola zerua lurraren gainean garai, hala haren maitasuna begirune diotenentzat handi. ¹² Nola ekialdea mendebaldetik urruti, hala ditu hark gure hobenak beregandik urruntzen. ¹³ Nola aita seme-alabentzat errukior, hala Jauna begirune diotenentzat errukior. ¹⁴ Badaki ongi zerez garen eginak, gogoan du hautsa besterik ez garela. ¹⁵ Gizakiaren egunak belarraren pareko: zelaiko lorea bezala loratzen da ¹⁶ eta, haizeak jo orduko, bertan behera galtzen, zegoen tokian aztarnarik utzi gabe. ¹⁷ Baina Jaunaren maitasunak sekulako dirau begirune diotenentzat; haren salbamen-asmoa belaunalditik belaunaldira luzatzen da ¹⁸ haren ituna gordetzen eta legeak betetzen dituztenentzat. ¹⁹ Jaunak zeruan ezarri du bere tronua, eta mundu osora zabaltzen da haren errege-agintea. ²⁰ Bedeinka ezazue Jauna, beraren aingeruok, haren esana entzun bezain laster betetzen duzuen izaki indartsuok! ²¹ Bedeinka Jauna, beraren gudari guztiok, haren nahia egiten duzuen zerbitzariok! ²² Bedeinka Jauna, beraren sorkari guztiok, menpeko dituen toki guztietan! Bedeinka beza ene arimak Jauna!

104. salmoa

Jainko kreatzaile eta zaindariari gorazarrea

¹ Bedeinka beza ene arimak Jauna! Jauna, ene Jainko, bai handia zarela! Distiraz eta handitasunez zaude jantzia, ² argiz inguratua soinekoz bezala. Oihal-etxola bezala zabaltzen duzu zerua, ³ zeure goi-geletan pilatzen ura; hodei gainean kokatzen duzu zeure karroza, haize-hegaletan zabiltza. ⁴ Haizeak dituzu mezulari, sugarrak zerbitzari.

⁵ Lurra sendo oinarritu zenuen eta ez du sekula kolokarik egingo. ⁶ Ozeanoz estali zenuen, jantziz bezala, eta mendiak azpian hartu zituzten urek; ⁷ baina zure mehatxuz ihes egin zuten, zure trumoi-hotsak uxaturik: ⁸ mendietan gora, ibarretan behera, zuk izendaturiko lekuraino. ⁹ Gaindiezineko muga ezarri diezu urei, berriro lurra estal ez dezaten.

¹⁰ Iturburuak eta errekak sortarazten dituzu, mendi artean doazela, ¹¹ basapiztiek edan dezaten, basastoek egarria ase. ¹² Ur-bazterretan bizi dira zeruko txoriak, hostapean kantari.

¹³ Bere goi-geletatik ditu mendiak ureztatzen, bere biltegietako emaitzez lurra asetzen. ¹⁴ Abereentzat belarra ernearazten du, lanerako animalientzat bazka. Lurretik laborea ateratzen du ¹⁵ eta gizakiaren bihotza alaitzen duen ardoa, aurpegia distirakor egiten duen olioa eta giza indarrak berritzen dituen ogia. ¹⁶ Urez ase dira Jaunaren zuhaitzak, hark landaturiko Libanoko zedroak; ¹⁷ bertan egiten dute txoriek habia, ipuruetan zikoinak etxea. ¹⁸ Mendi garaiak ahuntzentzat dira, harkaitzak azkonarren gordeleku.

¹⁹ Ilargiak urtaroak finkatzen ditu, eguzkiak badaki noiz ezkutatu. ²⁰ Iluna zabaltzean, badator gaua: basapiztia denak harat-honat dabiltza. ²¹ Lehoikumeek orroa dagite harrapakin bila, Jainkoari janari eske. ²² Eguzkia irtetean, haiek barrura, beren gordelekuetan etzatera. ²³ Orduan, gizakia bere eginkizunetara doa, arratserarte lanera.

²⁴ Bai ugariak, Jauna, zuk eginak! Denak jakinduriaz egin dituzu, zure sorkariz betea da lurra. ²⁵ Horra itsasoa, handi eta zabal: hor dabiltza borbor, ezin konta ahala, piztia txiki eta handiak. ²⁶ Hor dabiltza ontziak batetik bestera, bai eta itsas munstroa ere, zuk berarekin jolasteko egina.

²⁷ Denak zure zain daude, zuk bere garaian jaten emateko zain: ²⁸ zuk eman eta haiek harrapatu, zuk eskua zabaldu eta haiek ondasunez ase. ²⁹ Zuk aurpegia gordetzean, ikara dira, zuk arnasa kentzean, hil egiten eta hauts bihurtzen. ³⁰ Zeure arnasa bidali eta berriro sortzen dituzu eta lurbira berritzen.

³¹ Betiko bedi Jaunaren ospea! Poz bedi Jauna berak eginekin! ³² Hark lurrari begiratu eta lurrak dardara, hark mendiak ukitu eta ketan jartzen dira.

³³ Bizi naizen artean kantatuko diot Jaunari, naizen artean soinua joko neure Jainkoari. ³⁴ Atsegin bekio nire kanta: Jaunarengan nik neure poza! ³⁵ Gal bitez bekatariak munduan, ez bedi gaizkilerik gehiago!

Bedeinka beza ene arimak Jauna! Aleluia! Gora Jauna!

105. salmoa

Jaunaren egintza bikainak Israelen historian

¹ Goretsazue Jauna, dei egin berari, jakinarazi herrien artean haren egintza bikainak! ² Kanta iezaiozue, jo soinua berarentzat, konta haren egintza miragarriak! ³ Harro zaitezte hartaz, Jainko santuaz, poztu, Jaunaren bila zabiltzatenok! ⁴ Jo ezazue Jaunarengana, indartsuagana, bila etengabe haren aurpegia. ⁵ Izan gogoan hark egindako mirariak, haren egintza harrigarriak eta agindu zuzenak, ⁶ zuek, haren zerbitzari Abrahamen jatorrikook, Jakoben ondorengook, haren aukeratuok!

⁷ Bera da Jauna, gure Jainkoa, lur osoaren gobernaria. ⁸ Gogoan du etengabe bere ituna, mila gizalditarako hitz emana: ⁹ Abrahamekin eginiko ituna, Isaaki emaniko zin-hitza, ¹⁰ Jakobi legetzat ziurtatua, Israeli betiko ituntzat emana, ¹¹ hau esatean: «Zuei dizuet emango Kanaan lurraldea, hauxe da zuen ondare-zatia».

¹² Gutxi batzuk besterik ez ziren, etorkin-taldetxo bat besterik ez; ¹³ nazio batetik bestera ibili ziren, erreinuz erreinu. ¹⁴ Baina Jainkoak ez zuen utzi inork zapal zitzan, haiengatik erregeak mehatxatu zituen: ¹⁵ «Ez ukitu nire aukeratuak, ez egin kalterik nire profetei!» ¹⁶ Gosea erakarri zuen lurraldera, janari-hornidura oro kendu. ¹⁷ Baina gizon bat bidalia zuen aurretik, Jose, esklabotzat saldua. ¹⁸ Oinak katean lotu zizkioten, burdinazko lepokoa erantsi, ¹⁹ hark iragarria bete zen arte, Jaunaren hitzak haren errugabetasuna frogatu zuelarik. ²⁰ Orduan, erregeak askarazi egin zuen, herrien nagusiak giltzapetik libre utzi. ²¹ Bere jauregiko buru egin zuen eta bere ondasun guztien administratzaile. ²² Berak behar zituen handikiak eskolatu eta kontseilariei jakinduria irakatsi.

²³ Orduan, Jakob Egiptora joan zen eta Kamen lurraldean atzerritar gisa bizi izan. ²⁴ Jainkoak bere herria erruz ugaldu zuen eta etsaiak baino indartsuago egin.

²⁵ Egiptoarrei bihotza aldatu zien, Jakoben herria gorrota zezaten eta haren zerbitzariak maltzurki erabil.

²⁶ Orduan, Moises bere zerbitzaria bidali zuen eta Aaron bere aukeratua. ²⁷ Iragarritako mirariak egin zituzten egiptoarren kontra, egintza harrigarriak Kamen lurraldean. ²⁸ Jaunak ilunpea bidali eta dena ilundu zen, baina haiek ez zituzten haren egintzak ulertu. ²⁹ Urak odol bihurtu zizkien eta bertako arrainak hilarazi. ³⁰ Lurraldean igelak agertu ziren borborka, bai eta erregearen logelan ere. ³¹ Jainkoak agindu eta ezpateuli eta eltxoak zabaldu ziren bazter guztietan. ³² Euriaren ordez, kazkabarra bidali zien eta tximistak beren lurraldera. ³³ Mahasti eta pikuondoak hondatu zituen eta zuhaitz guztiak puskatu. ³⁴ Hark agindu eta larrapoteak etorri ziren, matxinsaltoak ezin konta ahala; ³⁵ lurraldeko landare guztiak garbitu zituzten, lurreko fruituak oro. ³⁶ Egiptoko lehen-seme guztiak jo zituen, haien gizontasunaren lehen fruituak.

³⁷ Zilar eta urrez beterik atera zituen israeldarrak, ez zuen haien leinuetako inork lur jo. ³⁸ Poztu egin zen Egipto haiek irteteaz, haienganako beldur-ikarak hartuak baitzituen. ³⁹ Lainoa zabaldu zuen haiek estaltzeko eta sua gauez argi egiteko. ⁴⁰ Haiek eskatu eta galeperrak bidali zizkien, zeruko ogiz ase zituen. ⁴¹ Hark harkaitza zulatu eta ura atera zen, eta ibaika joan basamortuan barrena. ⁴² Gogoan izan zuen bere agintzari sakratua, Abraham bere zerbitzariari egina. ⁴³ Beraz, bozkariotan atera zuen bere herria, poz-oihuka bere aukeratuak. ⁴⁴ Nazio arrotzen lurraldeak eman zizkien eta herrien ondasunez jabetu ziren, ⁴⁵ haren arauak bete eta legeak gorde zitzaten.

Aleluia! Gora Jauna!

106. salmoa

Herriaren bekatuzko historia eta Jaunaren eroapena

¹ Aleluia! Gora Jauna!

Goretsazue Jauna, ona baita, haren maitasuna betikoa baita. ² Nork azalduko Jaunaren egintza handiak? Nork aski goretsiko hura? ³ Zorionekoa zuzenbidea errespetatu eta etengabe justizia egiten duena!

⁴ Oroitu nitaz, Jauna, zeure herriarekiko onginahiagatik, zatozkit salbatzera! ⁵ Ikus dezadala zure aukeratuen zoriona, poz nadila zure herriaren pozarekin eta zure oinordeko izateaz harrotu.

⁶ Bekatu egin dugu gurasoen antzera, oker jokatu dugu, errudun gara. ⁷ Gure gurasoek, Egiptotik hasita, ez zituzten ulertu zure egintza harrigarriak, ahaztu egin zituzten zure maitasunaren ezaugarri ugariak. Errebelatu egin ziren, Itsaso Gorritik hasita, ⁸ Jaunak salbatu zituen arren, bere izenaren ohoreagatik eta bere ahalmena azaltzeko. ⁹ Mehatxu eginez, Itsaso Gorria lehortu egin zuen, basamortuan zehar bezala pasarazi zituen itsas hondotik. ¹⁰ Gorroto zietenen eskutik salbatu zituen, etsaien menpetik askatu. ¹¹ Urak estali zituen haien erasotzaileak, bakar bat ere ez zen bizirik gelditu. ¹² Orduan, Jaunaren hitzak sinetsi zituzten eta kantuz goretsi zuten.

¹³ Baina laster ahaztu zituzten haren egintzak eta ez zuten itxaropenik jarri haren egitasmoan. ¹⁴ Jan-irrika sartu zitzaien basamortuan, eta Jainkoa tentatu eremuan. ¹⁵ Eskatzen ziotena eman zien hark, baina beren janguragatik sabelmina bidali. ¹⁶ Moisesen eta Aaron Jainkoaren sagaratuaren inbidia izan zuten kanpalekuan. ¹⁷ Orduan, lurra zabaldu eta Datan irentsi zuen, Abiramen lagun-taldea azpian hartu. ¹⁸ Suak kiskali zuen haien taldea, garrak irentsi gaiztoak.

¹⁹ Horeb mendian zekorra egin zuten, metal urtuzko idoloaren aurrean ahozpeztu ziren. ²⁰ Beren ospe zuten Jainkoaren ordez, belarra jaten duen zekorraren irudia jarri zuten. ²¹ Ahaztu egin zuten Jainkoa, beren salbatzailea, Egipton gauza ikusgarriak egina, ²² Kamen herrialdean egintza harrigarriak eta Itsaso Gorri aldean ikaragarriak egin zituena. ²³ Haiek suntsitzeko asmotan zen Jainkoa, baina Moises haren aukeratua tartean sartu zen eta haren aurrean jarri, bere haserrea baretuz, suntsi ez zitzan.

²⁴ Lurralde zoragarriari mesprezio egin zioten, Jainkoaren hitzaz fidatu ez zirelarik. ²⁵ Beren oihal-etxoletan marmar egin zuten, Jaunaren esanera jarri gabe. ²⁶ Hark, orduan, eskua jaso eta zin egin zuen basamortuan hilko zituela, ²⁷ haien ondorengoak nazioetan sakabanatu eta jentilen artean barreiatuko zituela.

²⁸ Peorko Baal jainkoarekin uztartu ziren eta jainko hilei eskainitako oparigaiak jan zituzten. ²⁹ Horrelako jokabideaz Jauna haserrearazi zuten eta izurrite latza etorri zitzaien gainera. ³⁰ Baina Pinhasek jaiki eta erruduna zigortu zuen, eta gelditu egin zen izurritea. ³¹ Horregatik, Jainkoak zuzenetsi egin zuen gizaldiz gizaldi betiko.

³² Meribako iturrian Jainkoa haserretu zuten, eta haien erruz Moisesek jasan zuen kaltea. ³³ Izan ere, barrua samindu zioten, eta hark zentzugabe hitz egin.

³⁴ Ez zituzten herriak suntsitu, Jaunak agindua zien bezala. ³⁵ Jentilekin elkartu ziren ezkontzaz eta haien ohiturak berenganatu. ³⁶ Gurtza eman zieten haien idoloei eta hauek galbide gertatu zitzaizkien. ³⁷ Beren seme-alabak opari eskaini zizkieten deabruei. ³⁸ Odol errugabea isuri zuten, beren seme-alaben odola kanaandar idoloei opari eskainiz: lurraldea odolez busti zuten eta profanatu. ³⁹ Horrela jokatuz, beren buruak kutsatu eta Jainkoari desleial izan zitzaizkion.

⁴⁰ Piztu zen Jaunaren haserrea bere herriaren aurka eta higuin izan zuen bere ondarea. ⁴¹ Nazioen eskuetara eman zituen, eta etsaiak nagusitu zitzaizkien. ⁴² Arerioek zapaldu egin zituzten eta menpean hartu. ⁴³ Hamaika aldiz libratu zituen, baina haiek, beren jarreran setatsu, beren erruengatik galtzen ziren.

⁴⁴ Baina ikusi zituen Jaunak beren larrialdian eta haien garrasiak entzun. ⁴⁵ Oroitu zen haiekin egina zuen itunaz eta bere maitasun handiaz gidatu zituen. ⁴⁶ Haiekiko gupida sortu zuen erbestera eraman zituztenengan.

⁴⁷ Salba gaitzazu, Jauna, gure Jainkoa, bildu nazioen artetik, zure izen santuari eskerrak emanez, zure gorespena harro abes dezagun. ⁴⁸ Bedeinkatua Jauna, Israelen Jainkoa, betidanik betidaino! (Herri osoak erantzun beza:) «Amen».

Aleluia! Gora Jauna!

107. salmoa

Larrialdian askatzaile eta mesedegile den Jauna goresteko deia

¹ Goretsazue Jauna, ona baita, haren maitasuna betikoa baita.

² Aldarrika bezate Jaunak askatuek zapaltzailearen eskutik askatu dituela ³ eta herrialde guztietatik bildu: ekialde eta mendebaldetik, iparralde eta hegoaldetik.

⁴ Nora-ezean zebiltzan basamortuan, bide bakartietan, bizitzeko hiririk aurkiezinik. ⁵ Gose-egarriz hilzorian zeuden, adorea galdurik. ⁶ Baina larrialdian Jaunari oihu egin eta libratu egin zituen estualditik. ⁷ Bide zuzenetik eraman zituen, bizitzeko hirira iritsi arte.

⁸ Gorets bezate Jauna bere maitasunagatik, gizakien alde egiten dituen gauza harrigarriengatik. ⁹ Egarriz larri zeudenak ase ditu, gosetuak ondasunez bete.

¹⁰ Ilunperik beltzenean zeutzan, burdinaz eta miseriaz loturik, ¹¹ Jainkoaren aginduen kontra errebelatu baitziren eta Goi-goikoaren egitasmoa mesprezatu. ¹² Nekepean umilarazi zituen, lur jo zuten, eta nork lagundurik ez. ¹³ Baina larrialdian Jaunari oihu egin eta salbatu egin zituen estualditik. ¹⁴ Ilunperik beltzenetik atera zituen eta haien lokarriak hautsi.

¹⁵ Gorets bezate Jauna bere maitasunagatik, gizakien alde egiten dituen gauza harrigarriengatik. ¹⁶ Brontzezko ateak puskatu zituen burdinazko morroiloak apurtu.

¹⁷ Beren jokaera txarrarengatik ahuldurik zeuden, beren erruengatik zirtzil bihurturik. ¹⁸ Janari guztiei nazka zieten, eta heriotzaren atarian zeuden. ¹⁹ Baina larrialdian Jaunari oihu egin eta salbatu egin zituen estualditik. ²⁰ Bere hitza bidali zien sendagarri eta hondamenditik atera.

²¹ Gorets bezate Jauna bere maitasunagatik, gizakien alde egiten dituen gauza harrigarriengatik. ²² Eskain biezaiote gorespen-oparia eta haren egintzak poz-oihuz konta.

²³ Itsasora jo zuten ontzietan, ur handietan zutelarik ogibidea. ²⁴ Jaunaren egintzak ikusi zituzten, haren egintza harrigarriak itsaso zabalean. ²⁵ Haren esanera, haizea altxatu zen, olatu handiak harrotu zituen ekaitza. ²⁶ Zeruan gora, leizean behera ibili ziren, barruak dardaraz arriskuagatik. ²⁷ Bueltaka eta balantzaka, mozkorraren antzera, beren trebetasun guztia alferrik zutela. ²⁸ Baina larrialdian Jaunari oihu egin eta atera egin zituen estualditik. ²⁹ Ekaitza haizekirri bihurtu zuen eta olatuen orroa isildu. ³⁰ Poztu ziren barealdiaz eta beren gogoko portura eraman zituen Jainkoak.

³¹ Gorets bezate Jauna bere maitasunagatik, gizakien alde egiten dituen gauza harrigarriengatik. ³² Gora bezate herri-batzarrean, goretsi zaharren kontseiluan.

³³ Ibaiak basamortu bihurtzen ditu, iturburuak lur lehor, ³⁴ lur joriak gatzaga, tokiko jendearen gaiztakeria bide. ³⁵ Basamortua, berriz, urtegi bihurtzen du eta landa lehorra iturburu. ³⁶ Gosedunak biziarazten ditu bertan, eta bizitzeko hiriak eraikitzen dituzte, ³⁷ soroak erein, mahastiak landatu eta uzta oparoak biltzen. ³⁸ Jainkoak bedeinkatu eta erruz ugaltzen dira, haien abere-taldeei ez die urritzen uzten.

³⁹ Zapalkuntzak, ezbehar eta atsekabeak gutxiturik eta apalduak zeuzkaten; ⁴⁰ baina Jainkoak, handikiak mesprezatzen eta biderik gabeko basamortuan noragabe ibilarazten dituenak, ⁴¹ behartsuak miseriatik altxatzen ditu eta haien familiak artaldeak bezain ugari bihurtzen.

⁴² Gauza hauek ikustean, zuzenak poztu egiten dira, gaiztoak, berriz, mutu gelditzen. ⁴³ Zuhurrak har bitza hauek guztiak gogoan eta saia bedi Jaunaren mesedeak ulertzen.

108. salmoa

Gorespen-kanta. Garaipenerako laguntza-eskaria (Sal 57,8-12 eta 60,7-14)

¹ Kanta. Daviden salmoa.

² Adoretsu nago, ene Jainko. Kantatu eta soinua joko dizut. Ea, ene bihotza! ³ Esnatu, harpa eta zitara; esna dezadan egunsentia. ⁴ Herrien artean goretsiko zaitut, Jauna, nazioen artean kantatuko. ⁵ Bai, zure maitasuna zeru zabala baino handiagoa, zure leialtasuna hodeietarainokoa. ⁶ Zerua baino handiago zara, ene Jainko! Zure ospea mundu osoaren gain!

⁷ Eman garaipena zeure ahalmenaz, erantzun niri, hain maite dituzunok libra daitezen.

⁸ Jainkoak bere santutegitik esan zuen: «Sikem hiria poz-pozik neureganatuko dut, Sukot haranaz jabetuko. ⁹ Neurea dut Galaad, neurea Manases, nire buru-babeskia da Efraim, nire aginte-makila Juda, ¹⁰ garbiketarako ontzia Moab; oina ezarriko diot gainean Edomi, garaipen-oihu egingo Filisteari».

¹¹ Baina nork gidatuko nau hiri gotortura, nork eramango Edomera, ¹² zuk izan ezik, zapuztuak gaituzun Jainko horrek, jadanik gure gudarostearekin gudura joaten ez zaren horrek? ¹³ Emaguzu laguntza etsaien kontra, giza laguntza alferrik baita. ¹⁴ Jainkoarekin gauza handiak egingo ditugu, berak zapalduko dizkigu etsaiak.

109. salmoa

Salatzaileen eta epaile maltzurraren kontra. Epaile nagusiari deia

¹ Koru-zuzendariarentzat. Daviden salmoa.

Ene Jainko, ez egin entzungor nire gorespenari! ² Jende gaizto eta maltzurrak ahoa zabaldu du nire aurka, gezurrez pertsegitzen naute, ³ gorroto-hitzez inguratzen, arrazoirik gabe erasotzen. ⁴ Neure maitasunaren ordainez, salatu egiten naute, eta nik, bitartean, haien alde otoitz. ⁵ On eginaren ordain gaitza bihurtzen didate, maitasunaren ordain gorrotoa.

⁶ Izenda ezazu gaiztoren bat haren kontra, bego salatzailea haren ondoan. ⁷ Atera bedi kondenatua auzian, huts egin biezaio bere goradeiak. ⁸ Urri bitez haren egunak, har beza beste batek haren kargua. ⁹ Geldi bitez umezurtz haren haurrak, alargun haren emaztea. ¹⁰ Ibil bitez haren haurrak harat-honat eskale, beren etxeak konfiskatu dizkietelarik. ¹¹ Ken biezazkio hartzekodunak bere ondasunak, bere irabaziak arrotzek harrapa. ¹² Ez bekio inor maitasunez hurbil, ez haren umezurtzen gupidarik izan. ¹³ Suntsituak bitez haren ondorengoak, gizaldi bakar batean galdua haren deitura. ¹⁴ Oroit bedi Jauna haren gurasoen erruaz, ez beza kendu amaren bekatua: ¹⁵ izan bitza beti Jaunak begi aurrean eta suntsi beza lurretik haien oroitzapena! ¹⁶ Izan ere, ez da saiatu maitasunez jokatzen, dohakabea eta behartsua pertsegitu eta bihotz-eroria hil nahi izan du. ¹⁷ Madarikazioa zuen gogoko: betorkio gainera! Bedeinkaziorik ez zuen opa: urrun bekio! ¹⁸ Madarikazioa zeraman soingaineko: sar bekio barruraino ura bezala, gorputz guztira zabaldu olioa bezala! ¹⁹ Estal beza, beraz, soinekoak bezala, lot beza etengabe gerrikoak bezala!

²⁰ Bedi hori Jaunarengandiko zigorra nire salatzaileentzat, gaizki-esaka ari zaizkidanentzat. ²¹ Baina zuk, ene Jainko Jaun horrek, egizu mirari bat nire alde, zarena zarelako, guztiz ona zarelako; libra nazazu, zeure maitasunagatik. ²² Dohakabe eta behartsu bainaiz, urraturik baitut bihotza barruan. ²³ Banoa ni, arratseko itzalaren antzera desagertuz, matxinsaltoak bezala uxatzen naute. ²⁴ Barauaren barauz, zangoak koloka ditut, gorputza argal eta ihar. ²⁵ Isekagai bihurtu natzaie, ni ikustean, buruari eragiten diote burlaz.

²⁶ Lagundu, Jauna, ene Jainkoa! Salba nazazu, zeure maitasunari dagokionez! ²⁷ Jakin bezate zure eskua dela, zu zeu, Jauna, nire alde ari dena. ²⁸ Madarika nazatela: zuk ni bedeinka; altxa daitezela aurka: lotsagarri geldituko dira, eta zure zerbitzari hau poztuko. ²⁹ Estal bitez laidoz nire salatzaileak, bil bitza lotsagorriak soingainekoak bezala!

³⁰ Aho betean emango dizkiot eskerrak Jaunari, jendetzaren erdian goretsiko dut, ³¹ behartsuaren ondoan jarri baita, kondenatu nahi zutenen eskutik salbatzeko.

110. salmoa

Jaunak erregea ezarri

¹ Daviden salmoa.

Hona Jaunak ene jaun erregeari esan: «Eseri tronuan nire eskuinean: etsaiak oinaulki jarriko dizkizut». ² Siondik zabaltzen du Jaunak zure errege-aginpidea: menpera itzazu, bada, guduan etsaiak! ³ Zu nagusi garaipen-egunean; Santua agertzean, bera izango duzu adore-emaile, bera egunsenti eta gaztetasun-ihintz.

⁴ Zin egina du Jaunak eta ez da damutuko: «Betiko zara apaiz, nik esan bezala, nire legezko erregea».

⁵ Zeure eskuinean daukazu Jauna: bere haserre-egunean erregeak ditu suntsitu. ⁶ Nazioen aurka epaia eman du: gorpuak pilatu ditu eta lur zabalean buru-hezurrak hautsi. ⁷ Erregetza ematen duenak nagusi ezarri du; horregatik jaso du burua.

111. salmoa

Bere egintzetan handi den Jaunari gorespen-kanta

¹ Aleluia! Gora Jauna!

Bihotz-bihotzez goretsiko dut Jauna, batzarrean zuzenekin elkarturik. ² Handiak dira Jaunak eginak, gogoko dituzten guztientzat aztergai. ³ Haren egintzak ospez eta ederrez beteak, haren salbamen-asmoak betiko dirau. ⁴ Haren egintza harrigarriak gogora ditzagun nahi du: errukior eta bihozbera da Jauna. ⁵ Begirune diotenei janaria die ematen; bere ituna beti gogoan izan du. ⁶ Egintzetan agertu dio herriari bere indarra, beste nazioen lurraldeak berari emanez.

⁷ Haren egintzak leial eta zintzo, haren legeak fidagarri, ⁸ beti-betiko ezarriak, leialtasun eta zuzentasunez burutuak.

⁹ Bere herriari askatasuna eman dio, haiekin ituna finkatu betiko. Santua eta beldurgarria da bera! ¹⁰ Jaunarenganako begirunea da jakinduriaren oinarria: benetan zuhur honen arabera jokatzen dutenak. Jaunaren gorespenak betiko dirau.

112. salmoa

Zintzo eta ongile denaren zoriontasuna

¹ Aleluia! Gora Jauna!

Zorionekoa Jaunari begirune diona eta haren aginduak biziki atsegin dituena. ² Ahaltsua izango da lurraldean haren askazia, bedeinkatua zuzenaren ondorengotza. ³ Ondasunak ugari haren etxean, haren eskuzabaltasunak betiko dirau. ⁴ Ilunpetan argia ageri da zuzenentzat: Jainko errukiorra, bihozbera eta zintzoa. ⁵ Zorionekoa errukitu eta laguntzen duena, bere arazoak zuzen daramatzana. ⁶ Zintzoak ez du inoiz koloka egingo, haren oroitzapenak beti bizirik iraungo.

⁷ Ez du izango berri txarren beldurrik, adoretsu dago, Jaunarenganako konfiantzaz; ⁸ seguru sentitzen da, ezeren beldurrik gabe; azkenean, etsaien porrotaz alaituko da. ⁹ Eskua betean ematen die behartsuei, haren eskuzabaltasunak betiko dirau: ohorez jasoko du kopeta. ¹⁰ Hori ikusiz, amorruz dago gaiztoa, erremindurik eta urtzen; gaiztoen ametsek porrot egingo dute.

113. salmoa

Behartsuaz errukitzen den Jainko gorenari gorazarrea

¹ Aleluia! Gora Jauna!

Goretsazue, Jaunaren zerbitzariok, goretsi Jaunaren izena! ² Bedeinkatua bedi Jaunaren izena orain eta beti! ³ Eguzkiaren sorlekutik sarlekura, goretsia bedi Jaunaren izena! ⁴ Jauna nazio guztien gainean garai, haren ospea zeruak baino gorago.

⁵ Nor Jauna, gure Jainkoa, bezalakorik? Gorenean du jarria tronua, ⁶ baina makurtu egiten da, zerutik lurrera begiratzeko. ⁷ Gizagaixoa hautsetatik altxatzen du, behartsua zaborretatik ateratzen ⁸ eta handikien artean, bere herriko nagusien artean, jartzen. ⁹ Emakume agorrari ohore ematen dio etxean, haurrak eman eta ama zoriontsu egiten.

Aleluia! Gora Jauna!

114. salmoa

Jaunaren agerraldi ospetsua, herria lurraldean sartzean

¹ Israel Egiptotik irten ondoren, Jakoben herria erbestetik, ² Jaunaren santutegi bihurtu zen Juda, haren jabetza Israel.

³ Jainkoa ikustean, itsasoak ihes, Jordanek atzera egin zuen; ⁴ mendiek salto, ahariek bezala, eta muinoek, arkumeek bezala. ⁵ Zer zenuen, itsaso, ihesi? Eta zuk, Jordan, atzeraka? ⁶ Zer zenuten saltoka, mendiok, ahariak bezala, eta zuek, muinook, arkumeak bezala?

⁷ Egizu poz-ikara, oi lur, Jabearen aurrean, Jakoben Jainkoaren aurrean! ⁸ Haitza urtegi bihurtu zuen, sukarria iturburu.

115. SALMOA

Egiazko Jainko bakarrari bedeinkapen-eskea

¹ Guregatik ez, Jauna, guregatik ez, baizik zeure izenaren ohoreagatik, erakutsi zeure ospea, zeure maitasun eta leialtasunagatik! ² Zergatik esan behar dute jentil-herriek: «Non dute Jainkoa?»

³ Gure Jainkoa zeruan dago eta nahi duen guztia egiten du. ⁴ Haien idoloak, berriz, zilar eta urre dira, gizakien eskulan. ⁵ Ahoa bai, eta hitzik ez dute; begiak bai, eta ikusten ez; ⁶ belarriak bai, eta entzuten ez; sudurra bai, eta usaintzen ez; ⁷ eskuak bai, eta ukitzen ez; oinak bai, eta ibiltzen ez; eztarrian hotsik atera ezin. ⁸ Antzeko bihur bitez beraien egileak eta beraietan konfiantza dutenak!

⁹ Israeldarrok, izan konfiantza Jaunarengan: bera duzue laguntzaile eta babesle! ¹⁰ Aarondar apaizok, izan konfiantza Jaunarengan: bera duzue laguntzaile eta babesle! ¹¹ Jaunari begirune diozuenok, izan konfiantza Jaunarengan: bera duzue laguntzaile eta babesle! ¹² Oroit bedi gutaz Jauna, bedeinka gaitzala: bedeinka ditzala israeldarrak, bedeinka aarondar apaizak, ¹³ bedeinka berari begirune diotenak, txiki eta handi. ¹⁴ Ugal zaitzatela Jaunak, zuek eta zuen seme-alabak. ¹⁵ Bedeinka zaitzatela Jaunak, zeru-lurren egileak. ¹⁶ Zerua Jaunarena da; lurra, berriz, gizakien esku utzi du. ¹⁷ Jauna ez dute hildakoek goresten, herio-isilpera jaitsi direnek. ¹⁸ Guk goresten dugu Jauna, orain eta beti.

Aleluia! Gora Jauna!

116. salmoa

Esker on-kanta heriotza-arriskuaren ondoren

¹ Maite nau Jaunak eta entzun egin du nire erregu-oihua; ² bai, belarria makurtu du niregana, dei egin diodanean.

³ Herio-lokarriek estutu ninduten, Herio Leizearen mandatariek atzeman; estu eta larri nintzen, ⁴ baina Jaunari dei egin nion: «Arren, Jauna, libra nazazu!»

⁵ Errukiorra eta zintzoa da Jauna, gupidatsua gure Jainkoa. ⁶ Jaunak zaintzen ditu xumeak: lur jorik nengoen eta salbatu egin nau.

⁷ Zaude berriro bakean, ene arima, ona izan baita zurekin Jauna. ⁸ Bai, libratu dit bizia heriotzatik, begiak negarretik, oinak erortzetik. ⁹ Jaunaren aurrean ibiliko naiz, beraz, bizien lurraldean.

¹⁰ Sendo nengoen fedean, «Bai zoritxarreko naizela!» esatean ere. ¹¹ Kinka larrian pentsatu nuen: «Ez dago inor fidagarririk!»

¹² Nola ordainduko diot Jaunari egin didan on guztia? ¹³ Kopa altxatuko dut salbamenagatik esker onez, Jaunari dei eginez. ¹⁴ Beteko dizkiot Jaunari promesak, herri osoaren aurrean. ¹⁵ Mingarri zaio Jaunari bere fededunen heriotza. ¹⁶ Bai, zure zerbitzari naiz, Jauna, zure zerbitzari apal: askatu dituzu nire lokarriak!

¹⁷ Gorespen-oparia eskainiko diot, Jaunari dei eginez. ¹⁸ Beteko dizkiot Jaunari promesak, herri osoaren aurrean, ¹⁹ Jaunaren etxeko atarietan, Jerusalemen erdian.

Aleluia! Gora Jauna!

117. salmoa

Jauna goresteko deia

¹ Goretsazue Jauna, nazio guztiok, ospa ezazue, herri guztiok! ² Sendoa da guretzat haren maitasuna, beti-betikoa Jaunaren leialtasuna.

Aleluia! Gora Jauna!

118. salmoa

Garaipena ospatuz, tenplura prozesioan

¹ Goretsazue Jauna, ona baita, haren maitasuna betikoa baita. ² Esan bezate israeldarrek: «Haren maitasuna betikoa». ³ Esan bezate aarondar apaizek: «Haren maitasuna betikoa». ⁴ Esan bezate Jaunari begirune diotenek: «Haren maitasuna betikoa».

⁵ Estualdian Jaunari nion dei egin, eta lasapide emanez erantzun zidan. ⁶ Jauna nire alde, ez naiz beldur: zer egin dezake nire kontra gizakiak? ⁷ Jauna nire alde, nire sendogarri: etsaien porrotaz alaituko naiz. ⁸ Hobe da Jaunarengan babestea gizakiaz fidatzea baino. ⁹ Hobe da Jaunarengan babestea handikiez fidatzea baino.

¹⁰ Jentil-herriek inguratu ninduten: Jaunari esker erabat suntsitu nituen. ¹¹ Inguratu ninduten, inguratu: Jaunari esker erabat suntsitu nituen. ¹² Liztorrek bezala inguratu ninduten, sua sastrakan bezala zirtaka: Jaunari esker suntsitu nituen. ¹³ Gogor bultzatu ninduten botatzeko, baina Jaunak lagun egin zidan. ¹⁴ Jauna dut indar eta babes, bera salbatzaile.

¹⁵ Poz- eta garaipen-oihuak dira zintzoen etxoletan: «Jaunaren eskua garaile, ¹⁶ Jaunaren eskua bikain, Jaunaren eskua garaile».

¹⁷ Ez, ez naiz hilko, bizi baino, Jaunaren egintzak kontatzeko. ¹⁸ Bai, gogor zigortu nau Jaunak, baina heriotzara eraman ez. ¹⁹ Zabaldu niri garaileen ateak, Jauna gorestera sar nadin.

²⁰ Hona Jaunaren atea: sar bitez hemendik garaileak!

²¹ Eskerrak zuri, Jauna, erantzun didazulako, nire salbatzaile izan zarelako.

²² Etxegileek bazterturiko harria giltzarri gertatu da. ²³ Jaunak egin du hori, gure begien harrigarri. ²⁴ Hauxe da Jaunaren ekintza-eguna: alai gaitezen eta poztu berarengan! ²⁵ Otoi, Jauna, eman garaipena! Otoi, Jauna, eman arrakasta!

²⁶ Bedeinkatua Jaunaren izenean sartzen dena! Jaunaren etxetik bedeinkatzen zaitugu. ²⁷ Argi egin digu Jainko Jaunak egiaz. Egin prozesioa, abarrak eskuetan, aldarearen ertzetaraino.

²⁸ Zu nire Jainko, eskerrak zuri! Ene Jainko, gora zu! ²⁹ Goretsazue Jauna, ona baita, haren maitasuna betikoa baita.

119. salmoa

Legea, dohain zoragarria

1

¹ Zorionekoak erabat zintzo jokatzen dutenak, Jaunaren legean dabiltzanak! ² Zorionekoak, haren xedapenak betez, bihotz-bihotzez harengana jotzen dutenak! ³ Bidegabekeriarik egin gabe, haren bideetan dabiltzanak! ⁴ Jauna, zeure legeak ezarri dituzu, arretaz bete ditzagun. ⁵ Eman ditzadala urratsak tinko, zure arauak gordetzeko. ⁶ Orduan, ez naiz lotsa izango, zure agindu guztiei begira. ⁷ Bihotz zintzoz goretsiko zaitut, zure erabaki zuzenak ikasiz. ⁸ Zure arauak nahi ditut gorde: ez nazazu inoiz eskutik utz!

2

⁹ Nola gorde dezake gazteak bere burua garbi? Bere bizimodua zure hitzera egokituz. ¹⁰ Bihotz-bihotzez nabilkizu bila: ez utzi ni zure aginduetatik saihesten. ¹¹ Gogoan jasotzen dut zuk hitz emana, zure aurka bekatu ez egiteko. ¹² Bedeinkatua zu, Jauna! Irakats niri zeure arauak. ¹³ Neure ahotsez iragartzen ditut zuk emaniko erabaki guztiak. ¹⁴ Zure xedapenei jarraitzea niretzat pozgarriago aberastasun handienak baino. ¹⁵ Zure legeak nahi ditut hausnartu, zure bideak begi aurrean eduki. ¹⁶ Zure arauak ditut gozamen: zure hitzak ez ditut ahazten.

3

¹⁷ Egiozu on zeure zerbitzari honi: biziko naiz eta zure hitza gordeko dut. ¹⁸ Ireki nire begiak, ikus ahal ditzadan zure legearen dohain harrigarriak. ¹⁹ Atzerritar naiz munduan: ez ezkutatu niri zeure aginduak! ²⁰ Akiturik ditut barne-indarrak, zure erabakien etengabeko irrikaz. ²¹ Egin agiraka harroputz madarikatuei, zure aginduetatik aldentzen direnei! ²² Urrundu niregandik iraina eta mesprezioa, gordetzen baititut zure xedapenak. ²³ Nahiz eta jauntxoak nire aurka hitzartu, zerbitzari honek zure arauak hausnartzen ditu. ²⁴ Bai, zure xedapenak ditut gozamen, horiek kontseilari!

4

²⁵ Lur jorik nago: biziberri nazazu, zeure promesaren arabera! ²⁶ Neure joan-etorrien berri eman dizut, eta erantzun egin didazu: irakats niri zeure arauak! ²⁷ Ulertarazi niri zeure legeen bidea, eta zure dohain harrigarriak hausnartuko ditut. ²⁸ Erortzen ari naiz nahigabez ahuldurik: jaso nazazu, zeure promesaren arabera! ²⁹ Aldendu niregandik jokabide maltzurra eta emadazu zeure legea dohain. ³⁰ Leialtasunaren bidea aukeratu dut, paregabetzat jotzen ditut zure erabakiak. ³¹ Zure xedapenei loturik nago: Jauna, ez ni lotsagarri utzi! ³² Zure aginduen bidetik lehiatuko naiz, barrua lasaitzen didazunez gero.

5

³³ Erakutsi niri zeure arauen bidea, horri jarraitzea izango dut sari. ³⁴ Ulertarazi zeure legea, eta gordeko dut, bihotz-bihotzez beteko. ³⁵ Gida nazazu zeure aginduen bidetik, hori baitut atsegin. ³⁶ Makurtu nire gogoa zeure xedapenetara eta ez beste irabazirik desiratzera. ³⁷ Urrundu nire begiak huskerietatik, emadazu bizia zeure indarrez. ³⁸ Bete zerbitzari honi zeure promesa, begirune dizutenei egina. ³⁹ Baztertu niregandik iraina, beldur baitiot; zure erabakiak bakarrik dira on! ⁴⁰ Begira zure legeak nola irrikatzen ditudan: zuzena zara, biziberri nazazu!

6

⁴¹ Atzeman nazala, Jauna, zure onginahiak, zure salbazioak, hitz eman duzunez. ⁴² Izango dut orduan iraintzaileari zer erantzun, zure hitzaz fidatzen bainaiz. ⁴³ Nire mintzoa izan dadila beti egiazkoa, zure erabakietan baitut itxaropidea. ⁴⁴ Etengabe jarraituko diot zure legeari, beti eta beti. ⁴⁵ Bide zabaletik ibiliko naiz, zure legeak aztertzen saiatuz. ⁴⁶ Zure legeak erregeen aurrean azalduko ditut lotsarik gabe. ⁴⁷ Zure aginduetan gozatuko naiz, hain maite ditudan aginduetan. ⁴⁸ Agindu maitagarri horiek ditut besarkatzen, zure arauak darabilzkit gogoan.

7

⁴⁹ Gogora ezazu zeure zerbitzari honi emaniko hitza: horixe egin duzu nire itxaropide. ⁵⁰ Horixe dut kontsolamendu atsekabean, zure promesak bainau biziberritzen. ⁵¹ Harroputzek gogor egin didate iseka, baina ni ez naiz zure legetik saihestu. ⁵² Antzinako zure erabakiak gogoratzean, erabat kontsolatzen naiz, Jauna. ⁵³ Haserre-sutan jartzen naiz gaiztoengatik, zure legea bazter uzten dutenengatik. ⁵⁴ Nik, ordea, babes ditut zure arauak erbestealdi honetan. ⁵⁵ Gauez ere, zure izena dut gogoan, beila-orduetan, zure irakaspena. ⁵⁶ Hona niri dagokidana: zure legeak betetzea.

8

⁵⁷ Jauna, ene ondasun bakar, erabakia dut zure hitzak gordetzea. ⁵⁸ Bihotz-bihotzez bilatzen dut zure mesedea: erruki nitaz, hitz emana duzunez! ⁵⁹ Aztertu dut neure jokabidea, eta neure pausoak zure xedapenetara nahi ditut bideratu. ⁶⁰ Gogotik lehiatzen naiz, zabarkeriarik gabe, zure aginduak gordetzen. ⁶¹ Gaiztoek lakioz inguratu nauten arren, ez dut zure irakaspena ahaztu. ⁶² Gauerdian jaikitzen naiz zu gorestera, zure erabakiak zuzenak direlako. ⁶³ Begirune dizuten guztien lagun naiz, zure legeak betetzen dituztenen lagun. ⁶⁴ Jauna, zure maitasunaz beterik dago mundua! Irakatsi niri zeure arauak!

9

⁶⁵ On egiozu zeure zerbitzari honi, Jauna, zeure promesaren arabera! ⁶⁶ Irakatsi niri ongi bereizten eta ezagutzen, zure aginduez fidatzen bainaiz. ⁶⁷ Atsekabetua izan aurretik, desbideraturik nenbilen; orain, ordea, zure esana dut betetzen. ⁶⁸ Ona zara zu eta ongilea: irakatsi niri zeure arauak! ⁶⁹ Gezurrez josten naute harroputzek; nik bihotz-bihotzez betetzen ditut zure legeak. ⁷⁰ Harria bezain gogorra dute bihotza; nik zure irakaspena dut gozamen. ⁷¹ Beharrezkoa nuen atsekabetua izatea, zure arauak ikasteko. ⁷² Zeinen ona niretzat zure irakaspena, urre-zilarrezko milaka txanpon baino baliotsuagoa!

10

⁷³ Zure eskuek egin ninduten eta eratu: emadazu adimena, zure aginduak ikas ditzadan. ⁷⁴ Poztu egingo dira, ni ikusiz, zure esaneko direnak, zure hitzean jarria dudalako itxaropena. ⁷⁵ Badakit, Jauna, zuzena zarela zeure erabakietan, leiala zarelako atsekabetu nauzula. ⁷⁶ Arren, kontsola nazazu zeure maitasunez, zeure zerbitzari honi hitz eman diozunez. ⁷⁷ Zatozkit zeure gupidaz, biziberri nadin, zure irakaspena baitut gozamen! ⁷⁸ Geldi bitez lotsaturik engainuz okertu gura nauten harroputzak; nik zure legeak ditut hausnartzen. ⁷⁹ Betozkit, ordea, zure esaneko direnak, ezagutu ahal ditzaten zure xedapenak. ⁸⁰ Bego nire gogoa zure arauei erabat emana; ez dut horrela lotsarik izango.

11

⁸¹ Urtzen daukat barrena zure salbazioaren irrikaz, zure hitzaren zain nago; ⁸² begiak erreak ditut zuk hitz emanaren zain: noiz kontsolatuko nauzu? ⁸³ Larru zahar zimurra bezala nago; ez ditut, ordea, zure arauak ahaztu. ⁸⁴ Zenbat egunez bizi naiteke oraindik? Noiz zigortuko dituzu nire pertsegitzaileak? ⁸⁵ Harroputzek zuloak egin dizkidate bidean, zure legea aintzat hartu gabe. ⁸⁶ Fidagarriak dira zure agindu guztiak; maltzurkeriaz pertsegitzen naute: zatozkit laguntzera! ⁸⁷ Ia garbitu ninduten lurretik; baina nik ez nituen zure legeak bazter utzi. ⁸⁸ Babestu nire bizia zeure maitasunez! Beteko ditut zuk emaniko xedapenak.

12

⁸⁹ Zure hitza, Jauna, betierekoa da, zerua baino iraunkorragoa! ⁹⁰ Zure leialtasunak belaunez belaun dirau, zeuk finkatu duzun lurrak baino areago! ⁹¹ Gaurdaino diraute zure erabakiz, gauza guztiak menpeko baitituzu. ⁹² Zure irakaspena izan ez banu gozamen, honezkero galdua nintzatekeen atsekabez. ⁹³ Ez ditut, ez, zure legeak sekula ahaztuko, horien bidez bainauzu biziarazten. ⁹⁴ Zeurea nauzu: salba nazazu, zure legeen bila saiatzen naiz eta! ⁹⁵ Gaiztoak zelatan zegozkidan ni galtzeko, baina ni erne nengoen zure xedapenetara. ⁹⁶ Gauzarik bikainenak ere badu bere muga, zure agindua bakarrik mugagabea.

13

⁹⁷ Bai dudala maite zure irakaspena! Bera dut hausnargai egun osoan. ⁹⁸ Zure aginduak etsaiak baino zuhurrago egiten nau, neurekin baitut aldioro. ⁹⁹ Nire irakasle guztiak baino argiago naiz, zure xedapenak hausnartzen ditudalako. ¹⁰⁰ Zaharrak baino trebeago naiz ulertzen, zure legeak gordetzen ditudalako. ¹⁰¹ Ez naiz inolako bide txarretatik abiatzen, zure hitza gordetzearren. ¹⁰² Ez naiz zure erabakietatik aldentzen, zeuk baitidazu irakasten. ¹⁰³ A zein gozoa zuk hitz emana, eztia ahorako baino gozoagoa! ¹⁰⁴ Zure legeek egiten naute ulertzeko gai; horregatik, gorroto dut jokabide maltzur oro.

14

¹⁰⁵ Nire pausoentzat kriseilu da zure hitza, nire biderako argi. ¹⁰⁶ Zin egin dut eta tinko nago zure erabaki zuzenak gordetzeko asmoan. ¹⁰⁷ Biziki atsekabeturik nago, Jauna: babestu nire bizia, zeure promesaren arabera! ¹⁰⁸ Har itzazu onez, Jauna, nire otoitzak eta ezagutarazi niri zeure erabakiak. ¹⁰⁹ Nire bizia beti arriskuan dagoen arren, ez dut zure irakaspena ahazten. ¹¹⁰ Gaiztoek tranpa jarri didate; ni, ordea, ez naiz zure legeetatik okertu. ¹¹¹ Zure xedapenak dira nire ondare betiko, beraiek baitidate barrua pozten. ¹¹² Zure arauak betetzera makurtzen dut gogoa: nire sari dira betiko.

15

¹¹³ Fede gaiztokoak ditut gorroto, eta zure irakaspena maite. ¹¹⁴ Zu zaitut ene gordeleku eta babes, zure hitza ene itxaropen. ¹¹⁵ Alde niregandik, gaizkileok, neure Jainkoaren aginduak gorde ahal ditzadan. ¹¹⁶ Eutsi niri, zeuk hitz eman bezala, eta biziko naiz; ez dakidala neure esperantza huts gerta. ¹¹⁷ Emadazu eskua eta salbatuko naiz, begi aurrean izango ditut beti zure arauak. ¹¹⁸ Mesprezatu egiten dituzu zure arauetatik saihesten direnak, gezur huts baitira horien egitasmoak. ¹¹⁹ Zabortzat dauzkazu munduko gaizto guztiak; horregatik maite ditut zure xedapenak. ¹²⁰ Dardara dagit zure beldur-ikaraz, eta begirune diet zure erabakiei.

16

¹²¹ Zuzenbidez eta justiziaz jokatu dut: ez utzi ni zapaltzaileen esku. ¹²² Segurtatu onbidean zeure zerbitzari hau, ez nazaten harroputzek zapal. ¹²³ Erreak ditut begiak zure salbazioaren zain, zuk hitz emaniko justiziaren zain. ¹²⁴ Jokatu zeure zerbitzari honekin, zure maitasunari dagokionez: irakatsi niri zeure arauak! ¹²⁵ Zeure zerbitzari nauzu: emadazu adimena, zure xedapenak ezagut ditzadan. ¹²⁶ Ekin, Jauna, ordua da: zure legea hautsi egin dute! ¹²⁷ Nik, ordea, maite ditut zure aginduak, urrerik finena baino maiteago. ¹²⁸ Zuzen-zuzenak iruditzen zaizkit zure xedapen guztiak, eta gorroto diot jokabide maltzur orori.

17

¹²⁹ Harrigarriak dira zure xedapenak! Horregatik ditut gogoan gordetzen. ¹³⁰ Azaldu zeure hitz argigarriak, eman ulermena heldugabeei. ¹³¹ Aho zabalik nago desiraz, zure aginduen irrika biziz. ¹³² Itzul niregana eta erruki zakizkit, zure izena maite dutenekin ohi duzun bezala. ¹³³ Sendo beza zuk hitz emanak nire ibilbidea, ez nazala inolako txarkeriak menpera. ¹³⁴ Aska nazazu zapaltzaileen eskutik eta beteko ditut zure legeak. ¹³⁵ Erakutsi aurpegi argia zeure zerbitzari honi, irakatsi niri zeure arauak! ¹³⁶ Ene begiek malko-errekak isurtzen dituzte, zure irakaspenari jarraitzen ez diotenengatik.

18

¹³⁷ Zintzoa zara zu, Jauna, zuzena zeure erabakietan. ¹³⁸ Xedapen zuzenak ezarri dituzu, zeharo fidagarriak. ¹³⁹ Maitasun-garrak erretzen nau, nire etsaiak zure hitzaz ahazten direlako. ¹⁴⁰ Ongi egiaztatua da zuk hitz emana; maite du, bai, zure zerbitzari honek. ¹⁴¹ Txikia naizen arren eta mesprezatua, ez ditut zure legeak ahazten. ¹⁴² Zure justizia behin betiko justizia da, zure irakaspena fidagarria. ¹⁴³ Larriak eta zoritxarrak jota nagoelarik ere, gozamen ditut zure aginduak. ¹⁴⁴ Zure xedapenak behin betiko zuzenak: ulertarazi haiek niri eta biziko naiz.

19

¹⁴⁵ Bihotz-bihotzez egiten dizut dei: erantzun, Jauna, eta gordeko ditut zure arauak. ¹⁴⁶ Dei degizut: salba nazazu, eta beteko ditut zure xedapenak. ¹⁴⁷ Eguna argitu baino lehen, deiadar degizut laguntza eske: zure promesetan dut itxaropen! ¹⁴⁸ Gau-beilan zuregana zuzentzen ditut begiak, zuk hitz emana hausnartuz. ¹⁴⁹ Entzun nire ahotsa zeure maitasunez! Jauna, biziberri nazazu, erabaki duzun bezala! ¹⁵⁰ Asmo txarrez pertsegitzen nautenak hurbiltzen ari zaizkit, urrun dira zure legetik. ¹⁵¹ Baina hurbil, zu zaitut nik, Jauna; zure agindu guztiak fidagarriak dira. ¹⁵² Aspalditik ezagutzen ditut zure xedapenak, betidanik baitituzu ezarriak.

20

¹⁵³ Begira nire atsekabeari eta libra nazazu, ez baitut zure irakaspena ahaztu. ¹⁵⁴ Defendatu nire auzia eta aska nazazu, babestu nire bizia, zeuk hitz emanaren arabera! ¹⁵⁵ Urruti dago gaiztoengandik zure salbazioa, ez baitute jotzen zure arauetara. ¹⁵⁶ Neurrigabe zara bihozbera, Jauna: biziberri nazazu, zeure erabakien arabera! ¹⁵⁷ Asko dira pertsegitzen nauten etsaiak; ez naiz, hala ere, zure xedapenetatik okertzen. ¹⁵⁸ Desleialak ikusi eta nazka ematen didate: ez dute zuk hitz emana gogoan hartzen. ¹⁵⁹ Ikus zein maite ditudan zure legeak! Biziberri nazazu zeure maitasunez! ¹⁶⁰ Zure hitzaren funtsa leialtasuna da, zure betiko erabakien muina justizia.

21

¹⁶¹ Jauntxoek arrazoi gabe pertsegitzen naute, baina zure hitzek bakarrik ikaratzen ni. ¹⁶² Pozik nago zuk hitz emanagatik, altxor galanta aurkitu duena baino pozikago. ¹⁶³ Gorroto eta higuin diot maltzurkeriari, zure irakaspena dut maite. ¹⁶⁴ Egunean zazpi aldiz goraipatzen zaitut, zeure erabaki zuzenengatik. ¹⁶⁵ Bake-bakean bizi dira zure legea maite dutenak: ez da ezer eroraraz ditzakeenik. ¹⁶⁶ Zure salbazioa espero dut, Jauna, eta zure aginduak betetzen. ¹⁶⁷ Gogoan hartzen ditut zure xedapenak eta biziki maite. ¹⁶⁸ Betetzen ditut zure lege eta xedapenak: begi aurrean dituzu nire ibilbide guztiak.

22

¹⁶⁹ Hel bedi zureganaino, Jauna, nire deiadarra: egin nazazu ulertzeko gai, zeure promesaren arabera! ¹⁷⁰ Irits dadila zure aitzinera nire erregua: libra nazazu, zeuk hitz eman bezala! ¹⁷¹ Isur bezate nire ezpainek zure gorespena, zeure arauak irakatsi baitizkidazu. ¹⁷² Iragar beza nire mihiak behin eta berriz zure promesa, zuzenak baitira zure agindu guztiak. ¹⁷³ Luza eskua niri laguntzeko, zure legeak aukeratu ditudanez gero. ¹⁷⁴ Zure salbazioaren irrikaz nago, Jauna, eta zure irakaspena dut gozamen. ¹⁷⁵ Bizi nadila luzaro zu goresteko, lagun diezadatela zure erabakiek! ¹⁷⁶ Ardi galduaren gisa desbideratuko banintz, bilatu zuk zeure zerbitzari hau, ez baititut zure aginduak ahazten.

120. salmoa

Borrokazaleek erasotuaren dei larria

¹ Erromes-kanta.

Larrialdian Jaunari egin nion dei eta hark erantzun. ² Jauna, libra nazazu ezpain gezurtietatik, mihi maltzurretik!

³ Zeinen gogor zigortuko zaituen Jaunak, mihi maltzur hori, ⁴ gudari-gezi zorrotzen, ipuru-ikatz gorien antzeko zaren hori!

⁵ Ai ene! Hobe nuen atzerrian urruti bizi izan banintz, Mexeken edo Kedarko oihal-etxoletan! ⁶ Luzaroegi bizi izan naiz hemen bakea gorroto dutenekin! ⁷ Nik bakea besterik ez ahoan; haiek, berriz, beti borrokan.

121. salmoa

Israelen zaintzailea

¹ Erromes-kanta.

Begiak mendietara ditut jasotzen: nondik etorriko ote zait laguntza? ² Jaunarengadik datorkit laguntza, zeru-lurrak egin zituenagandik.

³ Jaunak ez zaitu erortzen utziko, zure zaintzailea ez dago lo. ⁴ Ez, ez du sekula lorik egiten Israelen zaintzaileak. ⁵ Jauna duzu zaintzaile, Jauna gerizpe: alboan duzu beti. ⁶ Ez dizu kalterik egingo eguzkiak egunez, ez ilargiak ere gauez.

⁷ Jaunak zainduko zaitu gaitz orotatik, berak zuri bizia zainduko. ⁸ Jaunak zainduko ditu zure ibilera guztiak oraindanik eta betiko.

122. salmoa

Jerusalemi agurra

¹ Erromes-kanta. Davidena.

Hura poza nirea, esan zidatenean: «Goazen Jaunaren etxera!»

² Hona orain nire oinak geldi zure ateetan, Jerusalem! ³ Jerusalem, Jainkoak eraikitako hiria, den-dena tinko bildua!

⁴ Horra igo behar dute leinuek, Jaunaren leinuek, Israelen lege denez, Jaunaren izena gorestera; ⁵ hortxe esertzen baitira erregeak, Daviden jauregian, justizia egitera.

⁶ Opa biezaiote bakea Jerusalemi: «Lasai bizi bitez maite zaituztenak! ⁷ Bakea bedi zure harresi barruan, lasaitasuna jauregietan!»

⁸ Neure senide eta lagunen izenean ere, hauxe diot gartsuki: «Bakea zurekin!» ⁹ Jaunaren, gure Jainkoaren, etxearengatik, zoriona eskatzen dut zuretzat.

123. salmoa

Herri mesprezatuaren erruki-eskea

¹ Erromes-kanta.

Begiak zuregana jasoak ditut, zeruan errege zaren horrengana. ² Nola morroien begiak nagusien eskuetara, nola neskamearen begiak etxekoandrearen eskuetara, halaxe daude gure begiak Jaunarengana, gure Jainkoarengana, haren errukia iritsi zain.

³ Erruki, Jauna, erruki! Buruz gain gaude mesprezioz, ⁴ buruz gain ustetsuen burlaz, harroen mesprezioz.

124. salmoa

Esker ona arriskua pasa ondoren

¹ Erromes-kanta.

Jauna gure alde izan ez balitz
-esan bezate israeldarrek
-, ² Jauna gure alde izan ez balitz, etsaiek eraso zigutenean, ³ bizi-bizirik irentsiko gintuzketen: hain haserre-suminduak zeuden gure kontra; ⁴ urek amilka eramango gintuzketen, uholdeek hondoratuko; ⁵ hondoratu egingo gintuzketen ur oldartsuek.

⁶ Bedeinkatua Jauna, haien hortzen harrapakin egin ez gaituena! ⁷ Txoriak ehiztarien tranpatik bezala gara libratu: tranpa hautsi egin da eta gu libre gelditu.

⁸ Jauna dugu laguntzaile, zeru-lurren egilea.

125. salmoa

Jaunak bereak gaitzetik gorde

¹ Erromes-kanta.

Jaunarengan konfiantza dutenak Sion mendiaren antzeko dira; Jerusalemen errege denak ez du sekula kolokarik egingo.

² Nola mendiek Jerusalem, hala du Jaunak bere herria inguratzen, oraindanik eta betiko. ³ Gaiztoen aginpideak ez du iraungo Jaunak zintzoei emandako lurraldean, zintzoak ere has ez daitezen bidegabekeria egiten.

⁴ Jauna, egiezu on zintzoei, bihotz zuzenekoei. ⁵ Bide okerretara makurtzen direnak, berriz, desagerraraz bitza Jaunak gaizkileekin batera!

Bakea Israeli!

126. salmoa

Jaunak herriaren zoria aldatu

¹ Erromes-kanta.

Jaunak Sionen zoria aldatu zuenean, ametsetan ginela iruditzen zitzaigun. ² Barrez bete zitzaigun ahoa, poz-oihuz ezpainak. Jentil-herriek ere hau ziotsaten: «Bikain jokatu du haien alde Jaunak!» ³ Bikain jokatu zuen gure alde Jaunak eta pozarren gaude. ⁴ Jaunak aldatu du gure zoria, euri-jasek basamortua bezala.

⁵ Malkotan erein zutenek pozetan dute biltzen! ⁶ Negarretan joan ziren, hazi-zorroa eramanez; poz-oihuka datoz, gari-balak ekarriz.

127. salmoa

Jaunarengandik dator dena

¹ Erromes-kanta. Salomonena.

Etxea Jaunak eraikitzen ez badu, alferrik ari dira etxegileak. Hiria Jaunak zaintzen ez badu, alferrik daude erne hirizainak.

² Alferrik duzue goizean goiz jaiki eta berandu oheratzea, nekearen nekez ogia irabaztea: bere adiskideei lotan daudela ematen die Jaunak!

³ Hara, seme-alabak dituzu Jaunaren ondare, sabeleko fruitua harengandiko sari. ⁴ Gudariaren eskuan geziak bezala, halaxe gaztetako seme-alabak.

⁵ Zorionekoa gezi-ontzia beraiekin betea duena! Ez du porrot egingo; atzera eragingo die etsaiei hiriko ateetatik.

128. salmoa

Jaunari begirune dionarentzat bedeinkapena

¹ Erromes-kanta.

Zorionekoa Jaunari begirune diona eta haren bidetik dabilena!

² Zeure lanaren fruituaz biziko zara eta zoriontsu izango, dena ongi zaizu joango. ³ Emaztea mahatsondo emankorraren antzeko izango duzu etxe-txokoan; seme-alabak olibondo gazteen pareko zeure mahai inguruan. ⁴ Horra Jaunari begirune dionarentzat zer bedeinkapen!

⁵ Bedeinka zaitzala Jaunak Siondik, goza zaitezela bizitza osoan Jerusalemen zorionaz, ⁶ ikus ditzazula zeure haurren haurrak!

Bakea Israeli!

129. salmoa

Herriaren zapaltzaileen kontra

¹ Erromes-kanta.

«Zenbat gerra egin didaten gaztedanik
-aitor dezake Israelek
-, ² zenbat gerra egin didaten gaztedanik! Baina ez didate gaina hartu. ³ Goldeaz lurra bezala urratu didate bizkarra, golde-arrasto luzeak eginez. ⁴ Baina Jaunak, zuzena baita, hautsi egin du gaiztoen uztarria».

⁵ Jo bezate atzera, lotsaturik, Sion gorroto dutenek! ⁶ Izan bitez teilatuko belarraren pareko! Ebaki aurretik ihartzen da; ⁷ ez du egiten harekin igitariak eskutadarik, ez biltzaileak besakadarik; ⁸ ez die inork esaten, ondotik pasatzean: «Bedeinka zaitzatela Jaunak! Jaunaren izenean bedeinkatzen zaituztegu».

130. salmoa

Barru-barrutik Jaunari dei barkamen eske

¹ Erromes-kanta.

Barru-barrutik egiten dizut dei, Jauna: ² Entzun, Jauna, nire mintzoa! Beude erne zure belarriak nire erregu-oihura.

³ Erruak kontuan badituzu, Jauna, oi Jauna, nork iraun bizirik? ⁴ Baina zuri barkamena dagokizu eta, barkatuz, zeureganako begirunea pizten diguzu.

⁵ Jaunaren zain nago, zain bihotz-bihotzez, haren erantzuna dut itxaro. ⁶ Jaunaren esperoan nago, gau osoan esnai, goizerarte beilari.

⁷ Izan beza Israelek itxaropen Jaunarengan, Jaunarena baita maitasuna, Jaunarena askapen betea. ⁸ Berak askatuko du Israel erru guztietatik.

131. salmoa

Jaunaren eskuetan bakean

¹ Erromes-kanta. Davidena.

Jauna, nire bihotza ez da handi-min, ez nire begiak gorazale; ez nabil gauza handien atzetik, ez neurriz gainekoen atzetik.

² Isil eta bare dut barne-gogoa; haurtxoa amaren altzoan bezala, haurtxoa bezala dut barnean gogoa.

³ Israel, izan Jaunarengan itxaropen oraindanik eta betiko!

132. salmoa

Davidek Jaunari egoitza agindu, Jaunak Davidi betiko erregetza

¹ Erromes-kanta.

Jauna, oroit zaitez Davidez, oroitu haren neke guztiez; ² nola egin zion Jaunari zin, Jakoben Jainko indartsuari promes: ³ «Ez naiz etxapean sartuko, ez ohean etzango, ⁴ ez dut begirik itxiko, ez loak hartzen utziko, ⁵ Jaunari bizilekua, Jakoben Jainko indartsuari egoitza aurkitu bitartean».

⁶ Efratan entzun genuen kutxaren berri eta Jaar aldean aurkitu. ⁷ Eta esan: «Goazen Jaunaren egoitzara, ahozpez gaitezen haren oinaulki aurrean!

⁸ «Jaiki, Jauna, zatoz zeure egonlekura, zatoz zeure kutxa indartsuarekin! ⁹ Jantz bitez zure apaizak salbamen-indarrez, ekin biezaiote poz-oihuka zure fededunek. ¹⁰ David zeure zerbitzariaren maitasunagatik, ez bota zeure aurretik zeuk aukeraturiko erregea!»

¹¹ Jaunak Davidi zin egin dio, inoiz hautsiko ez duen hitza eman: «Zure odoleko bat ezarriko dut zure tronuan. ¹² Zure ondorengoak, nire ituna eta emango dizkiedan legeak gordetzen badituzte, betiko eseriko dira zure tronuan».

¹³ Izan ere, Jaunak Sion aukeratu du eta gogoko izan bertan bizitzea: ¹⁴ «Hauxe izango dut beti neure egoitza, hementxe biziko naiz, gogoko baitut.

¹⁵ «Oparo bedeinkatuko ditut bertako biltegiak, ogiz aseko behartsuak. ¹⁶ Apaizak salbamen-indarrez jantziko ditut eta fededunek poz-oihuka ekingo diote.

¹⁷ «Kimu indartsua sortaraziko diot Davidi, neuk aukeraturiko erregearentzat kriseilua piztuko. ¹⁸ Honen etsaiak lotsaz josiko ditut; honen buruan, aldiz, koroak dizdiz egingo».

133. salmoa

Anaitasunaren kanta

¹ Erromes-kanta. Davidena.

Bai eder dela, bai gozo, senideak elkarturik bizitzea!

² Gantzuketako olio bikaina bezala da, buruan isuri eta bizarrean behera, Aaronen bizarrean behera, soinekoraino jaisten den olio lurrintsua bezala; ³ Sion mendira jaisten den ihintza bezala, Hermon mendian bezain ugari.

Sionen ematen du Jaunak bedeinkazioa: bizia betiko!

134. salmoa

Gaueko gorespenerako deia

¹ Erromes-kanta.

Bedeinka ezazue Jauna, Jaunaren zerbitzariok, gaua beraren etxean igarotzen duzuen guztiok! ² Altxa eskuak santutegirantz eta bedeinka Jauna!

³ Bedeinka zaitzatela Siondik Jaunak, zeru-lurren egileak.

135. salmoa

Goizeko gorazarrea tenpluan

¹ Aleluia! Gora Jauna!

Goretsazue Jaunaren izena, goretsazue, Jaunaren zerbitzariok, ² Jaunaren tenpluan, gure Jainkoaren etxeko atarietan zaudetenok. ³ Goretsazue Jauna, ona baita, kanta berari, maitagarria baita. ⁴ Jaunak Jakoben herria aukeratu du, bere jabego berezi bihurtu Israel.

⁵ Badakit, bai, handia dela Jauna, jainko guztien aldean handia gure Jauna. ⁶ Nahi duen guztia egiten du Jaunak zeru eta lurrean, itsaso eta ozeanoetan. ⁷ Hodeiak zerumugan gora igoarazten ditu, erauntsiak tximistaka lehertarazten, haizea bere gordelekuetatik aterarazten.

⁸ Berak jo zituen Egiptoko lehen sortuak, gizaki eta abere. ⁹ Mirariak eta egintza harrigarriak egin zituen Egipton faraoiaren eta beronen funtzionarioen aurka. ¹⁰ Herri ugari suntsitu zuen, errege ahaltsuak hil: ¹¹ Sihon, amortarren erregea, Og baxandarrena eta Kanaango errege guztiak. ¹² Eta haien lurraldea ondare eman zion bere herri Israeli.

¹³ Jauna, zure izenak betiko dirau, Jauna, zure oroitzapenak belaunez belaun. ¹⁴ Zuk defendatzen baituzu, Jauna, zeure herria, eta zeure zerbitzariez gupidatzen zara. ¹⁵ Jentil-herrien idoloak zilar eta urre dira, gizakien eskulan. ¹⁶ Ahoa bai, eta hitzik ez dute; begiak bai, eta ikusten ez; ¹⁷ belarriak bai, eta entzuten ez; ez dute arnasarik ahoan. ¹⁸ Antzeko bihur bitez beraien egileak eta beraietan konfiantza dutenak!

¹⁹ Israeldarrok, bedeinkatu Jauna! Aarondar apaizok, bedeinkatu Jauna! ²⁰ Lebitarrok, bedeinkatu Jauna! Jaunari begirune diozuenok, bedeinkatu Jauna! ²¹ Bedeinkatua izan bedi Siongo Jauna, Jerusalemen bizi dena!

Aleluia! Gora Jauna!

136. salmoa

«Jaunaren maitasuna betikoa da»

¹ Eskerrak eman Jaunari, ona baita, haren maitasuna betikoa baita. ² Eskerrak eman jainkoen Jainkoari, haren maitasuna betikoa baita. ³ Eskerrak eman jaunen Jaunari, haren maitasuna betikoa baita.

⁴ Bera bakarrik egintza miragarrien egile, haren maitasuna betikoa baita. ⁵ Jakinduriaz egin du zerua, haren maitasuna betikoa baita. ⁶ Uren gainean tinko ezarri lurra, haren maitasuna betikoa baita. ⁷ Argizagi handiak egin ditu, haren maitasuna betikoa baita; ⁸ eguzkia, egunaren gain jartzeko, haren maitasuna betikoa baita; ⁹ ilargia eta izarrak, gauaren gain jartzeko, haren maitasuna betikoa baita.

¹⁰ Egiptoko lehen-semeak jo zituen, haren maitasuna betikoa baita. ¹¹ Israel handik irtenarazi zuen, haren maitasuna betikoa baita; ¹² ahalmen handiz, esku indartsuz, haren maitasuna betikoa baita. ¹³ Itsaso Gorria erdi bi egin zuen, haren maitasuna betikoa baita; ¹⁴ eta Israel herria erditik pasarazi, haren maitasuna betikoa baita; ¹⁵ faraoia eta honen gudarostea Itsaso Gorrian amildu zituen, haren maitasuna betikoa baita.

¹⁶ Basamortuan zehar gidatu zuen bere herria, haren maitasuna betikoa baita. ¹⁷ Errege handiak jo zituen, haren maitasuna betikoa baita; ¹⁸ errege ospetsuak hil, haren maitasuna betikoa baita: ¹⁹ Sihon, amortarren erregea, haren maitasuna betikoa baita; ²⁰ eta Og, Baxango erregea, haren maitasuna betikoa baita. ²¹ Eta haien lurraldea bere herriari eman zion, haren maitasuna betikoa baita; ²² bere zerbitzari Israeli eman zion ondare, haren maitasuna betikoa baita. ²³ Oroitu zen gutaz gure eroraldian, haren maitasuna betikoa baita; ²⁴ eta etsaiengandik gintuen askatu, haren maitasuna betikoa baita. ²⁵ Bizidun guztiak janaritzen ditu, haren maitasuna betikoa baita.

²⁶ Eskerrak eman zeruko Jainkoari, haren maitasuna betikoa baita.

137. salmoa

Erbestean Jerusalem-minez

¹ Babiloniako ibai bazterretan eseriak geunden negarrez, oi Sion, zutaz oroituz. ² Urondoko sahatsetan utziak genituen zitarak zintzilik.

³ Eta han, guri kantu eske zeuden erbesteratu gintuztenak, kanta alai eske gure zapaltzaileak: «Kantatu guretzat Siongo kantak».

⁴ Nola kantatu Jaunaren kanturik atzerriko lurraldean? ⁵ Zutaz ahaztu banendi, Jerusalem, geldi bekit eskua elbarri. ⁶ Geldi bekit mihia ahosabaian itsatsirik, beti gogoan ez bazaitut, zu, Jerusalem, neure pozik handiena ez bazaitut.

⁷ Jauna, ez ahaztu edomdarrek egina, honela baitziotsoten elkarri Jerusalem erori zen egun hartan: «Erraustu, erraustu hondoraino!»

⁸ Babilonia, hiriburu kriminal hori! Bejondeiola, zuk guri eginaren ordaina emango dizunari! ⁹ Bejondeiola, zure haurtxoak hartu eta harkaitzaren kontra lehertuko dituenari!

138. salmoa

Jainko salbatzaileari esker onezko kanta

¹ Davidena.

Eskerrak ematen dizkizut, Jauna, bihotz-bihotzez, beste jainkoen aurrean zu kantuz ospatzen. ² Zure tenplu santura begira ahozpezten naiz, zuri eskerrak emanez: zeure maitasun eta leialtasunaz, paregabe handi egin dituzu zeure izena eta promesa. ³ Dei egin nizunean, entzun egin zenidan, bihotzean kemena bizkortu.

⁴ Eskerrak emango dizkizute, Jauna, munduko errege guztiek, zure promesaren berri jakitean. ⁵ Zure nagusigoa dela eta, kantatuko dute: «Handia da Jaunaren ospea!» ⁶ Bai, gorena da Jauna, baina apalari arretaz dio begiratzen; harroari, berriz, urrutitik igartzen.

⁷ Arriskuz inguraturik aurkitzean, babestu nire bizia etsai amorratuengandik, luzatu eskua eta salba nazazu. ⁸ Dena egingo du Jaunak nire alde. Jauna, zure maitasuna betikoa! Ez utzi bertan behera hasi duzun lana.

139. salmoa

Meditazioa. Jaunak dena ikusi eta jakin

¹ Koru-zuzendariarentzat. Davidena.

Jauna, zuk ikertzen nauzu eta ezagutzen: ² badakizu noiz esertzen naizen eta noiz jaikitzen. Urrutitik sumatzen dituzu nire burutapenak. ³ Ohartzen zara noiz nabilen eta noiz nagoen geldi. Zehatz dakizu nire pauso guztien berri. ⁴ Oraindik ez dut hitza mihian eta zuk, Jauna, badakizu esango dudana. ⁵ Atze eta aurre, estu bildua naukazu, zeure eskua nire gain ezarrita. ⁶ Miragarria zure ezagutza, nitaz gaindikoa, nik atzemateko garaiegia.

⁷ Nora joan zure espiritutik urruti? Nora ihes egin zure aurretik? ⁸ Zerura igota ere, zu hantxe! Hilen Egoitzara jaitsita ere, zu bertan! ⁹ Nahiz argiaren sorlekurantz hegaldatu, nahiz mendebaldeko itsas mugetan kokatu, ¹⁰ han ere zure ezkerra gainean izango dut, zure eskuinak helduko dit. ¹¹ Nahiz nik esan: «Ilunpeak estaliko ahal nau, egun-argia gau bihurtuko ahal zait inguruan!», ¹² ilunpea ere ez da zuretzat ilun, gaua ere eguna bezain argi: ilunpea eta argia zuretzat berdin!

¹³ Zuk eratu didazu gorputza, zuk zaindu nauzu amaren sabeletik. ¹⁴ Eskerrak zuri, hain izugarria zarelako, zeure egintza miragarrietan nabarmena! Barru-barruraino ezagutzen ninduzun, ¹⁵ nire hezur-mamiak ez ziren zuretzat ezkutu, isilpean eratzen ari nintzela, lurraren barruan ehunduz nindoala. ¹⁶ Zure begiek nire bizi-aroak ikusten zituzten, idatziak zeuden denak zure liburuan; eratuak zenituen nire egunak, bat bakarra ere izatera iritsi baino lehen. ¹⁷ Oi Jainko, bai paregabeak niretzat zure burutapenak, bai sakona haien barne-muina! ¹⁸ Kontatzen hasten banaiz, hondarra baino ugariago dira. Berpiztu nadila eta jarrai dezadala beti zurekin!

¹⁹ Oi Jainko, gaiztoak hilko bazenitu! Urrun niregandik, odolzaleok! ²⁰ Maltzurkeriaz mintzo dira zutaz eta zure kontra alferrik altxatzen. ²¹ Gorroto dizutenei, Jauna, nola ez nik gorroto izan? Kontra altxatzen zaizkizunei nola ez higuin izan? ²² Gorroto biziz gorroto izan ditut, niretzat ere etsai bihurtu dira.

²³ Oi Jainko, iker nazazu eta ezagutu nire bihotza, proba nazazu eta ezagutu nire ardurak. ²⁴ Ikusi galbidetik ote nabilen, gidatu ni zeure betiko bidetik.

140. salmoa

Pertsegituaren erregua justizia eske

¹ Koru-zuzendariarentzat. Daviden salmoa.

² Libra nazazu, Jauna, gaiztoengandik, zaindu indarzaleengandik: ³ gaiztakeriak asmatzen ari dira eta egunero borrokak sortzen; ⁴ sugeak bezain mihi zorrotza dute, sugegorriaren pozoia ezpainetan.

⁵ Gorde nazazu, Jauna, gaizkileengandik, zaindu indarzaleengandik, nondik estropezu eragingo baitabilzkit. ⁶ Harroek tranpak jartzen dizkidate ezkutuan, gizatxarrek sarea hedatzen, bidean lakioak ipintzen.

⁷ Jaunari diotsot: «Zu nire Jainkoa!» Jauna, entzun onez nire erregu-oihua. ⁸ Jauna, ene Jainkoa, zu nire indar salbatzailea, guduan burua babesten didazuna.

^9-10 Jauna, ez eman amore gaiztoen gogoei, ez utzi beren asmo maltzurrak betetzen. Ez bezate bururik jaso ni inguratzen nautenek; murgil bitza beren ezpainetako makurkeriak! ¹¹ Betozkie gainera txingar goriak, amil bitez leize sakonera, eta gehiago jaiki ez! ¹² Gaizki-esaleek ez bezate iraun herrialdean, zoritxarrak harrapa eta gal beza indarkeriazalea!

¹³ Badakit Jaunak dohakabeari justizia egiten eta behartsuen eskubideak defendatzen dituela. ¹⁴ Bai, zintzoek goretsiko zaituzte, Jauna, zuzenak zure aurrean biziko dira.

141. salmoa

Idolatriak tentaturiko jainkozalearen erregu-otoitza

¹ Daviden salmoa.

Jauna, deika naukazu, zatozkit bizkor! Entzun nire ahotsa, nik dei egitean. ² Nire otoitza izan bedi zure aurrean intsentsua bezala, nire esku altxatuak arrats-oparia bezala.

³ Ipini, Jauna, jagolea nire ahoari, zaindu nire ezpainetako atea. ⁴ Ez utzi nire bihotzari sineste okerretara jotzen, ez utzi niri txarkerietan gaiztoen lagun izaten: ez nadila gaizkileekin banketeetan partaide izan.

⁵ Zigor nazala Jainko zuzenak, zentzarazi Jainko onberak, baina ez dezala nire buruak gaiztoen olioz distira egin. Otoitzean iraungo dut nik, haien ohitura okerren kontra. ⁶ Epaile duten Harkaitzaren kontra amildu dira, atsegin hartu baitzuten niri entzutean: ⁷ «Nire hezurrak Herio Leizearen ertzean zabaldurik daude, errotarri hautsia lurrean bezala».

⁸ Zuregan ditut begiak, ene Jaun eta Jainko, zuregan naiz babesten, ez ni hiltzen utzi. ⁹ Gorde nazazu ipini didaten tranpatik, gaizkileen erasotik.

¹⁰ Eror bitez banan-banan beren sareetan, nik libre ihes egiten dudan bitartean.

142. salmoa

Egoera larrian Jaunari deiadarra

¹ Daviden poema. Haitzuloan zegoeneko otoitza.

² Oihuka degiot Jaunari deiadar, oihuka degiot Jaunari erregu. ³ Haren aurrean husten dut neure kexa, haren aurrean agertzen neure egoera larria, ⁴ arnasa galtzen ari bainaiz.

Zuk ezagutzen duzu nire ibilbidea, Jauna; badakizu, nabilen bidean tranpa jarri didatela. ⁵ Begira inguruan eta ikus: ez nau inork aintzat hartzen, ez dut ihespiderik, ez da inor nitaz ardura.

⁶ Zuri degizut deiadar, Jauna, zuri diotsut: «Zu nire babesleku, nire ondasun bizien lurraldean!» ⁷ Zaude adi nire deiadarrari, lur jota bainago erabat! Libra nazazu pertsegitzaileengandik, ni baino indartsuagoak baitira. ⁸ Atera nazazu presondegitik, eta eskerrak emango dizkizut. Bil dakizkidala fededunak inguruan, on egingo didazunean.

143. salmoa

Jainkoaren zerbitzariaren eskaria larrialdian

¹ Daviden salmoa.

Jauna, entzun nire otoitza, makurtu belarria nire erregura! Zuzena zarelako eta leiala, erantzun niri! ² Ez jo auzitara zeure zerbitzari honekin, ez baita bizidunik zure aurrean errugabe.

³ Etsaiak gogor pertsegitzen nau, bizirik zanpatzen lurraren kontra; ilunpetan biziarazten nau, behin betiko hildakoak bezala. ⁴ Arnasa galtzen ari naiz, bihotza barruan lehor.

⁵ Aspaldiko garaiez oroitzen naiz, zure egintza guztiak buruan darabiltzat, zuk egindakoak hausnartzen ditut. ⁶ Zuregana jasorik ditut eskuak, zure egarri naiz, lur lehorra bezala.

⁷ Erantzun laster, Jauna, arnasarik gabe bainago. Ez ezkutatu niri zeure aurpegia, zulora doazenekin bat egin ez dezadan.

⁸ Emadazu goizean goiz zeure maitasunaren berri, zuregan baitut uste on. Erakustazu jarraitu behar dudan bidea, zuregana jasoa baitut gogoa. ⁹ Libra nazazu, Jauna, etsaiengandik, zuregan babesten bainaiz. ¹⁰ Erakustazu zure nahia betetzen, zu baitzara nire Jainkoa. Zeure espiritu ongileaz gida nazazu toki egokitik.

¹¹ Zarena zarelako, Jauna, gorde nazazu bizirik; zeure justiziagatik, atera ni larrialditik; ¹² zeure maitasunagatik, suntsi itzazu nire etsaiak, hondatu nire erasotzaileak, zeure zerbitzari nauzunez gero.

144. salmoa

Garaipena eta ongizatea eskatzeko otoitza

¹ Davidena.

Bedeinkatua Jauna, nire harkaitza, eskuak gudurako, ukabilak borrokarako trebatzen dizkidana; ² ene lagun eta gaztelua, ene gotorleku eta askatzailea, ene babeski eta geriza. Berak dizkit herriak menperatzen.

³ Zer da gizakia, zu hartaz arduratzeko, zer gizasemea, zuk harengan pentsatzeko? ⁴ Gizakia arnasaldi baten antzeko da, haren egunak itzal iheskorraren antzeko.

⁵ Ireki zerua, Jauna, eta jaitsi, ukitu mendiak eta jar bitez ketan. ⁶ Jaurtiki tximistak, eta sakabanatu etsaiak, bidali zeure geziak, eta barreia itzazu. ⁷ Luzatu eskua goitik, aska nazazu, libratu uholdetik, atzerritarren eskutik! ⁸ Haien ahoari faltsukeria dario, haien eskuinak gezurrezko zina dagi.

⁹ Kantu berria kantatuko dizut, ene Jainko, hamar hariko harpa joko zuretzat: ¹⁰ zuk eman zenion erregeari garaipena, zuk askatu zenuen David, zeure zerbitzaria. ¹¹ Aska nazazu ezpata zitaletik, libratu atzerritarren eskutik! Haien ahoari faltsukeria dario, haien eskuinak gezurrezko zina dagi.

¹² Izan bitez gure semeak landareen antzeko, gaztedanik ongi haziak; gure alabak zutabeen antzeko, jauregiaren euskarri landuak. ¹³ Beterik beude gure bihitegiak, denetariko fruituz hornituak; ugal bitez artaldeak milaka eta milaka gure zelaietan; ¹⁴ mardul bitez gure abereak. Ez bedi izan inbasiorik, ez erbesteratzerik, ez eta gure plazetan garrasirik ere. ¹⁵ Zorionekoa hauek guztiak dituen herria! Zorionekoa Jauna Jainko duen herria!

145. salmoa

Jainko erregeari, Jaun ongileari, gorespen-kanta

¹ Daviden gorespen-kanta.

Goratuko zaitut, ene Jainko, ene errege, zure izena betierean bedeinkatuko. ² Egunero bedeinkatuko zaitut, zure izena betierean goretsiko. ³ Handia da Jauna, guztiz goresgarria, ulermenaz gaindikoa haren handitasuna.

⁴ Belaunaldi batek besteari zure egintzak goraipatzen dizkio, zure egite ahaltsuak iragartzen. ⁵ Zure aintza eta ospe distiratsua aldarrikatzen dute, eta nik zure egintza harrigarriak adierazten. ⁶ Zure balentria ikaragarriak aipatzen dituzte, eta nik zure egintza handiak kontatzen. ⁷ Zure ontasun neurrigabearen berri zabaltzen dute eta zure salbamena pozik oihukatzen.

⁸ Errukiorra eta bihozbera da Jauna, haserregaitza eta onginahi handikoa. ⁹ Ona da Jauna guztientzat, gupidaz betea bere sorkari guztientzat.

¹⁰ Gorets zaitzatela, Jauna, zeure sorkari guztiek, bedeinka zeure fededunek. ¹¹ Aipa bezate zure erregetza ospetsua, mintza bitez zure ahalmenaz, ¹² gizakiei agertuz zure egite ahaltsuak, zure erregetza ospetsua. ¹³ Zure erregetzak beti irauten du, zure aginteak menderen mendetan. Fidagarria da Jauna bere hitz guztietan, leiala bere egintza guztietan. ¹⁴ Erortzear direnei Jaunak die eusten, lur joak ditu altxatzen. ¹⁵ Zuri begira daude denak zain, eta zuk jaten ematen diezu bere garaian; ¹⁶ eskua zabaldu eta bizidun oro onginahiz asetzen duzu. ¹⁷ Zuzena da Jauna jokabide guztietan, leiala egintza guztietan. ¹⁸ Hurbil da Jauna dei egiten diotenengandik, benetan dei egiten diotenengandik. ¹⁹ Begirune diotenen nahia betetzen du, haien oihuak entzun eta salbatu egiten ditu. ²⁰ Maite dutenak gordetzen ditu Jaunak, gaizto guztiak suntsitzen. ²¹ Egin beza nire ahoak Jaunaren gorespena eta bedeinka bezate izaki guztiek haren izen santua betiren beti!

146. salmoa

Jainko ahaltsu eta ongileari gorazarrea: zorionekoa harengan itxaropen duena!

¹ Aleluia! Gora Jauna!

Gorets beza ene arimak Jauna! ² Goretsiko dut Jauna bizi naizen artean, soinua joko neure Jainkoari naizen artean.

³ Ez izan konfiantzarik handikiengan, salbatzeko gauza ez diren gizakiengan: ⁴ azken arnasa emanik, hauts bihurtzen dira, eta akabo orduan haien egitasmoak. ⁵ Zorionekoa Jakoben Jainkoa lagun duena, bere Jainko Jauna itxaropen duena!

⁶ Jaunak egin ditu zeru-lurrak eta itsasoa, eta horietan dagoen guztia; betierean eusten dio bere hitzari. ⁷ Zapalduen eskubideak defendatzen ditu, gose direnei ogia ematen. Jaunak askatzen ditu presoak, ⁸ Jaunak zabaltzen itsuen begiak, Jaunak altxatzen lur jota daudenak. Jaunak maitatzen zintzoak, ⁹ Jaunak ditu etorkinak zaintzen, umezurtz eta alargunei zutik eusten, baina gaiztoen nagusigoa iraultzen.

¹⁰ Jauna errege da betiko, errege zure Jainkoa, Sion, menderen mendetan!

Aleluia! Gora Jauna!

147. salmoa

Jerusalem berriztatzen duen Jainkoari gorazarrea

¹ Aleluia! Gora Jauna!

Bai eder, gure Jainkoa kantuz ospatzea, bai gozo, bera doinu eztiz gorestea! ² Jaunak du Jerusalem berreraikitzen, Israelgo erbesteratuak biltzen. ³ Bihotz-hautsiak sendatzen ditu, haien zauriak osatzen.

⁴ Izarren kopurua finkatzen du eta bakoitzari bere izena ematen. ⁵ Handia da gure Jauna, guztiz indartsua, haren jakinduria neurrigabea. ⁶ Jaunak zutik eusten die umilei, lurreraino eraisten ditu gaiztoak.

⁷ Kanta esker onez Jaunari, jo zitara gure Jainkoari: ⁸ zerua hodeiz estaltzen du, lurrarentzat euria prestatzen eta mendietan larrea ernearazten. ⁹ Janaria ematen die abereei eta karranka ari zaizkion belakumeei.

¹⁰ Ez du maite zaldiaren indarra, ez du estimatzen gizakiaren bizkortasuna. ¹¹ Begirune diotenak estimatzen ditu Jaunak, haren maitasunean itxaropen dutenak.

¹² Ospatu Jauna, Jerusalem! Goretsi zeure Jainkoa, Sion! ¹³ Zure ate-morroiloak sendotu baititu eta seme-alabak zure baitan bedeinkatu. ¹⁴ Zeure lurraldera bakea ekarri dizu, garirik onenaz asetzen zaitu. ¹⁵ Hark bere hitza lurrera bidali eta arin lehiatzen da bere helburura. ¹⁶ Artilea bezala erorarazten du elurra, hautsa bezala zabaltzen antzigarra. ¹⁷ Ogi-apurrak bailiran botatzen du izotza; nork jasan haren hotza? ¹⁸ Hark agindu eta urtu egiten da izotza, haizeari joarazi eta isurian doaz urak.

¹⁹ Bere hitza iragartzen dio Jakoben herriari, bere erabaki eta legeak Israeli. ²⁰ Beste herriei ez die horrelakorik egin, bere erabakirik ez die ezagutarazi.

Aleluia! Gora Jauna!

148. salmoa

Jaunari gorespen zeru-lurretan

¹ Aleluia! Gora Jauna!

Goretsazue Jauna zerutik, goretsi zeru goienetik! ² Goretsazue, bere aingeru guztiok, goretsi, bere gudari guztiok! ³ Goretsazue, eguzki eta ilargi, goretsi, izar argitsu! ⁴ Goretsazue, zeru zabalok eta zeru gaineko urok! ⁵ Gorets bezate Jaunaren izena, hark agindurik sortu baitziren; ⁶ betidanik betidaino ezarri zituen, balioa inoiz galduko ez duen legea emanez.

⁷ Goretsazue Jauna lurretik, herensuge eta leize. ⁸ Goretsazue, su eta kazkabar, elur eta laino, eta haren esanera zaudeten haize-erauntsiok; ⁹ mendi eta muino guztiok, fruta-arbola eta zedro guztiok, ¹⁰ basabere eta etxabere, narrasti eta hegazti. ¹¹ Goretsazue, munduko errege eta herriok, buruzagi eta gobernari guztiok, ¹² mutil eta neskatxa, agure eta haur.

¹³ Gorets bezate Jaunaren izena, izen goren bakarra. Haren ospea zeru-lurren gainetik garai: ¹⁴ bere herriari garaipena ematen dio. Gorespena zor diote fededun guztiek, gorespena Israelek, bere-berea duen herriak.

Aleluia! Gora Jauna!

149. salmoa

Garaipen-kantua

¹ Aleluia! Gora Jauna!

Kanta Jaunari kantu berria, goretsazue fededunen batzarrean! ² Poz bedi Israel bere Egileaz, alaitu siondarrak beren Erregeaz.

³ Gorets bezate haren izena dantzan eginez, danbolina eta zitara berarentzat joz. ⁴ Jaunak bere herria maite baitu, umilak garaipenez jantziko ditu.

⁵ Alai bitez fededunak beren Jainko ospetsuaz, egin bezate poz-oihu beren etzalekuetan. ⁶ Izan bezate Jainkoaren goralpena ahoan, aho-biko ezpata ere bai eskuan: ⁷ beste nazioei mendeku egin eta jentil-herriak zigortzeko, ⁸ haien erregeak katez eta handikiak girgiluz lotzeko. ⁹ Jainkoak idatziriko epaia betetzea ohoragarri da haren fededun guztientzat!

Aleluia! Gora Jauna!

150. salmoa

Amaierako gorespen-kanta

¹ Aleluia! Gora Jauna!

Goretsazue Jainkoa bere santutegian, goretsi bere zeru-sabai tinkoan. ² Goretsazue bere egite ahaltsuengatik, goretsi bere neurrigabeko handitasunagatik.

³ Goretsazue adar-soinuz, goretsi harpa eta zitaraz. ⁴ Goretsazue danbolin eta dantzaz, goretsi hari-soinuz eta txirulaz. ⁵ Goretsazue txilin ozenez, goretsi txilin durundariz.

⁶ Gorets beza Jauna arnasadun orok!

Aleluia! Gora Jauna!