* * *
Bertso berriyak Fernando Amezketarra-ren doñuan
LAZKAUKO PLAZAN
Jokatu ziran bi partidu marzuaren 8'an 1885'garren urtean
Lengoan bi partidu
Lazkaon izanik,
kantatu gabe ¿nola
egon ixilik?
oraintxen ere nago
eziñ sinisturik,
mirabe batek ala
jokatu zubenik,
¿ote du besterik,
bere parekorik,
bi partidu ain errez
jango dituenik,
ai, baldin balitzake
bera bakarrik.
Askotxo balirake
modu artakoak,
plazan ¿nola agertu
gizonezkoak?
arren, gorde gaitzala
gure Jaungoikoak,
nagusi jarri gabe
emakumezkoak,
gaur Lazkaukoak
badauzka egoak,
zeruak eman eta
bañan alakoak,
bi gizonai gañetik
eraindakoak.
Emakumeak jartzen
badira nagusi,
ez gintezke iñola
soseguz bizi;
ezkerrak diradela
pelotari gitxi,
eta ezin litezke
askora iritxi,
ori da lenbizi
nuena ikusi,
gizon bi zituena
lotsaturik utzi,
koroi bat urrezkoa
luke merezi.
Norbaiteri kendurik
soñetikan galtzak,
emango ote dizkiyot
nik berarentzat?
otsoa lotsatzen du
gizonaren antzak,
baita ere domatu
txit ederki artzak,
argatikan galtzak,
emakumeentzat,
konbeni izan arren
bada norbaitentzat,
Paradisoko fruta
gogoratzen zat...
Gaizki baldin badatoz
zenbaitentzat galtzak,
jantzitzea dauzkate
gona gorontzak;
arturikan linayak
amuko ardatzak,
irutea daukate
familiarentzat,
lan ori kaltetzat,
badute berentzat,
beste bat obegoa
badala deritzat,
moxorkat betetzea
eulearentzat.
Ibayak badirade
eder ta aundiyak,
bañan itxasoentzat
dira guziyak;
mundua bustitzen du
zeruko euriyak,
baita ere berotu
berriz eguzkiyak;
milagro berriyak
gaude ikusiyak,
txepetx batek benzutzen
errez gabirayak,
zer gloriyak dituben
Euskal-euriyak...
|
