Oharra: Txirritaren bertso guztiak jabetza publikokoak dira, duela 80 urte baino gehiago hil zelako (1936an). Hemengo bertsoak Bertso jarri guztiak liburutik hartutakoak dira, jabetza publikoko Klasikoen gordailua bilduman dagoena.
Nagusiya ta maiztarra
1
"Oraiñ artian ni izandu naiz,
aitona, zure nagusi,
errenta txintxo pagatu dezu
zere kapoi eta guzi;
zu baño gizon umillaguak
ez ditut asko ikusi;
oraiñ etxea saltzera guaz,
nai bazenduke erosi.
2
Larogei duro zuben errenta
etxiak oraiñ artian,
zedorrek ala pagatu dezu
berrogei ta amar urtian;
lenguan bertan gelditutzia
ezta neretzat kaltian,
bost milla duro baliyo ditu
ia konpondu gaitian».
3
«Zer familia izandu degun,
jauna, nai al du aditu?
Amabi aurren aita naiz ni ta
semiak amar baditu;
lan egiteko iñor gutxi ta
mayian eziñ kabitu,
baneukake non enpleatua
bost milla duro banitu».
4
Au aditu ta beste aldera
bueltatu zan nagusiya,
esanaz: «Nik zer kulpa dadukat
zuk ume asko aziya?
Ez dezu asko ixtimatzen nik
egin dizuten graziya;
zuek artu nai ez badezute
bada zeñek erosiya».
5
«Eskerrik asko, nagusi jauna,
pakian biagu bizi,
baña izketan bukatu arte
ez bedi juan igesi;
klaro dabillen gizonak eztu
arrazoi txarrik merezi;
nai dubenari saldu bezaio,
guk ezkentzake erosi.
6
Aziendaz ta lan-erremintaz
bagenedukan indarra,
aiekiñ ere ez degu orain
oso alderdi ederra:
zazpi baliyo luteken gauzak
bostian eman biarra;
au pentsatzian etortzen zaigu
begietara negarra.
7
Amabi lagun mayian bueltan
juntatzen gera jateko,
geienaz ere aietatik bost
irabazira juateko;
pazientziya artuko banu
anbat ez nuke kalteko,
Jaungoikuari eska zaiogun
osasuna emateko.
8
Prezisamente martxatu biau
baserrira edo kalera,
norbaiti egin biarko zaio
bizi-lekuen galdera,
esplikatuaz nola izan dan
fameliyaren galera;
gure Jainkuak nai duen arte
nonbait mantenduko al gera!».
|
|
