Orri hau berrikusia izan da
Ludi ameskorra
Soin onen sasi-pian negarrez bai'nago.
Zeure goi-eskar barik bixitza yat latza!
Naigabe-itun azpijan zauriturik natza,
Neukon etxia, zarrez, erori dalako.
Lentxu maite ninduben munduko gustijak,
Samiñaren katiaz lotuta ikustiaz
negar gazija neugan itxi ta aldendubaz,
«Lo-egik, —esan dauste—, zoritxar azpijan».
Pozez beteta igazi nai neban ludija,
atsekabiak baña lepo-ganen juaz,
«Mundu au ametsa,—esan daust—, zorakerija».
Geyegi atsekabez neu asetuteko
arantzaz josiriko amets ain gozuak.
Zeu, Jauna, naiko, alai neu erabilteko!
