Izkilluz jausi dira mutillik geienak;
atzera jo bearrik dira beste denak...
Itxaropenez Bilbo mutillak ausartu
besterik gaurko onetan ez digute lortu.
Beste gau bat berriro supunpan otsakin,
iñondik ere lorik ezin liteke egin,
ta atsedenikan gabe nekeren-neketan,
ikus urren eguna nolaz argitzen dan.
Larrinagan kañoiak gogor ari dira,
eusko mutil errenkak, zintzoki, begira.
Boluetatik Zumalak ditu ikusiak
ta arinka an datorgu arrituz guziak.
Andik onera dabil taldeak ikusten,
etsaien suak ez du iñola bildurtzen,
Begoña jauregia dago gain-gañean,
bertaratzera dua oin alegiñean.
Leiora irten zaigu eta aginduak
ematen ari dala, ango ke ta suak!
Adiskideak deitu diote sartzeko;
bañan oz da jaioa iñun bildurtzeko.
Eudi jasen irudi balen ugaria...!
Beren artean zutik dago gudaria.
Ene...! Zabuka orain, zer du ain nekean?
Bala batek zauritu digu belaunean!
Orrialde:Zumalakaregi (1935).djvu/45
Orri hau berrikusia izan da